Dyskusja na temat 7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R toczy się w kręgach myśliwskich i strzeleckich od wielu dekad. Wszystkie są sprawdzonymi nabojami o różnych mocnych i słabych stronach, ale pozostaje pytanie: którego z nich powinieneś używać?
Nie jesteś sam, jeśli jesteś zdezorientowany co do różnic pomiędzy nabojami 7.62x39mm, 7.62x51mm i 7.62x54R. Podczas gdy ich nazwy są bardzo podobne na pierwszy rzut oka, te trzy naboje nie są wymienne. Fakt, że 7.62x51mm NATO jest bardzo podobny do .308 Winchester jeszcze bardziej zamąca wodę. Nie dziwi więc fakt, że istnieje wiele nieporozumień i mitów dotyczących tych trzech nabojów, które w połączeniu sprawiają, że debata na temat 7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R jest naprawdę trudna do przeprowadzenia.
Wszystkie są doskonałymi nabojami i jest to odzwierciedlone w fakcie, że 7.62×39, .308 Winchester i 7.62x54R pozostają w powszechnym użyciu dziesiątki lat po tym jak zostały po raz pierwszy wprowadzone. W tym artykule zamierzam omówić historię, zalety, wady i zalecane zastosowania nabojów 7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R, abyś mógł podjąć świadomą decyzję, który z nabojów jest dla ciebie odpowiedni.
Zanim zaczniemy, mam dwie uwagi administracyjne:
Po pierwsze, .308 Winchester i 7.62×51 NATO są technicznie różnymi nabojami. Podczas gdy praktyczna różnica w osiągach pomiędzy .308 a 7.62×51 jest bardzo mała i nie robi żadnej różnicy dla celów tego artykułu, powinieneś zachować ostrożność podczas zamiany tych nabojów i unikać strzelania wyższym ciśnieniem z komercyjnej amunicji .308 Winchester w karabinie 7.62x51mm.
Po drugie, niektóre z poniższych linków są linkami afiliacyjnymi. Oznacza to, że zarobię niewielką prowizję (bez dodatkowych kosztów dla Ciebie) jeśli dokonasz zakupu. Pomaga to wspierać bloga i pozwala mi kontynuować tworzenie darmowej zawartości, która jest przydatna dla myśliwych takich jak ty. Dzięki za wsparcie.
7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R: Historia
Armia francuska stała się pierwszą siłą wojskową na świecie, która użyła bezdymnej amunicji na dużą skalę, gdy przyjęła nabój 8mm Lebel i karabin Lebel Model 1886 pod koniec XIX wieku. Nie chcąc pozostać w tyle, inne główne europejskie potęgi militarne zaczęły szybko wprowadzać nowe karabiny bolt-action i naboje bezdymne. W rezultacie Imperium Rosyjskie ostatecznie przyjęło bezdymny nabój 7.62x54R do użytku w karabinie Three Line Rifle z 1891 r. (lepiej znanym jako Mosin-Nagant Model 1891).
W przeciwieństwie do sposobu pomiaru otworu strzelby w poprzek rowków gwintowanych stosowanego w Stanach Zjednoczonych, Rosjanie nazwali ten karabin zgodnie ze swoim zwyczajem pomiaru otworu strzelby w poprzek ziem przy użyciu przestarzałej jednostki miary „linia”. Jedna linia równa się 1/10″, a karabin miał średnicę terenu .300″, stąd nazwa „Three Line Rifle”. Jednakże, ponieważ pocisk musi ściśle odpowiadać średnicy rowka w lufie, aby dobrze uszczelnić nabój, nabój 7.62x54R w rzeczywistości wystrzeliwuje pocisk 7.92mm (.312″).
Jeśli chcesz przeczytać bardziej szczegółowy opis jak zmierzyć średnicę otworu, jak również różnicę pomiędzy ziemią a rowkami, przeczytaj ten artykuł:
Jak przekonwertować kaliber na MM i odwrotnie
Oryginalny ładunek 7.62x54R wystrzeliwał pocisk 210 grain z okrągłym nosem z prędkością 2,200 stóp na sekundę (2,257 stóp funtów energii). Kilka lat później wojsko rosyjskie wprowadziło do naboju nowy ładunek o dużej prędkości, który wystrzeliwał pocisk 148 grain spitzer z prędkością 2800 stóp na sekundę (2576 funtów energii).
Znany również jako 7.62x54R Russian lub 7.62 Russian, nabój ten jest porównywalny pod względem mocy z .303 British, .30-06 Springfield i 7.92x57mm Mauser. Siły zbrojne Imperium Rosyjskiego, Związku Radzieckiego i Federacji Rosyjskiej używały 7.62x54R w wielu karabinach i karabinach maszynowych z dużym powodzeniem w obu wojnach światowych i niezliczonych mniejszych konfliktach zbrojnych od 1891 roku.
Indeed, podczas gdy w tej części świata było mnóstwo zawirowań w ciągu ostatniego stulecia, użycie naboju 7.62x54R przez rosyjskie / radzieckie wojsko pozostaje jedną z niewielu stałych. Przy 128 latach i licząc od 2019 roku, 7.62x54R jest teraz najdłużej służącym nabojem wojskowym w historii.
Jak dobre, jak 7.62x54R i karabin Mosin-Nagant były razem, radzieccy przywódcy wojskowi zidentyfikowali kilka niedociągnięć w parowaniu podczas II wojny światowej. Konkretnie, podczas gdy Nagant i 7.62x54R były bardzo silne i miały duży zasięg, duży odrzut i duża długość karabinu były dużymi wadami, szczególnie podczas walk miejskich.
Z tego powodu zaczęto uzupełniać te karabiny pistoletami na naboje pistoletowe, takimi jak PPSh w kalibrze 7.62x25mm Tokarev. Chociaż PPSh był bardzo skuteczny na bliskim dystansie, nie miał tak dużej siły rażenia, ani tak dużego zasięgu, jak naboje karabinowe o pełnej mocy.
Ponieważ typowe zasięgi bojowe wynosiły zazwyczaj od 100 do 300 jardów, dowódcy wojskowi dostrzegli potrzebę wprowadzenia naboju o pośredniej mocy, który wypełniłby lukę pomiędzy nabojami pistoletowymi, a nabojami karabinowymi o pełnej mocy. Krótko mówiąc, potrzebowali naboju pośredniego o większej mocy i większym zasięgu niż naboje pistoletowe, ale bez mocy i odrzutu naboju karabinowego o pełnej mocy.
Nie tylko Sowieci zdali sobie z tego sprawę, a Niemcy opracowali karabin StG 44 i towarzyszący mu nabój 7,92x33mm Kurtz, aby wypełnić tę lukę w możliwościach podczas wojny. Chociaż nowa broń i nabój pojawiły się zbyt późno i w zbyt małej liczbie, aby zmienić ostateczny wynik II wojny światowej, Sowieci byli pod takim wrażeniem osiągów StG 44 i 7,92x33mm Kurtz, że wykorzystali je jako modele dla podobnego karabinu i naboju: AK-47 i 7.62×39 (M43).
Znany również jako 7.62 Soviet, 7.62 Short, 7.62 Warsaw Pact, i .30 Russian Short, oryginalny ładunek 7.62x39mm wystrzeliwał pocisk .311″ 123 grain boat tail full metal jacket (FMJ) z prędkością 2,300 stóp na sekundę (1,445 foot funtów energii). Oprócz umiarkowanych rozmiarów i mocy 7.62x39mm, nabój ten charakteryzuje się również pozbawioną obręczy i wysoce zwężoną łuską, co pomaga w niezawodnym podawaniu i pobieraniu pocisku.
Od początku był wielkim hitem Armii Radzieckiej. W ciągu następnych lat wprowadziła ona wiele różnych rodzajów broni z komorą 7,62×39 mm, takich jak półautomatyczny karabin SKS, karabin maszynowy RPD i różne pochodne AK-47, takie jak AKM i RPK. Nabój 7.62x39mm służył obok naboju 7.62x54R w praktycznie każdym większym konflikcie od lat 60-tych.
Naboje 7.62x39mm pozostają jednym z najbardziej rozpowszechnionych nabojów na świecie i są standardem, według którego ocenia się większość wojskowych nabojów służbowych. Jeśli chciałbyś dowiedzieć się więcej o tym, jak 7.62×39 wypada na tle konkurencji w dzisiejszych czasach, przeczytaj poniższy artykuł:
Od Wietnamu do Bliskiego Wschodu: Everything You Need To Know About The 223/5.56 vs 7.62×39
Po II wojnie światowej wojsko amerykańskie dostrzegło potrzebę stworzenia karabinu z pośrednią komorą nabojową, zdolnego do prowadzenia ognia automatycznego i wyposażonego w odłączany magazynek, który zastąpiłby czcigodny karabin M-1 Garand. Po długim i kontrowersyjnym procesie selekcji armia ostatecznie zdecydowała się na karabin M-14 i nowy nabój 7,62x51mm NATO.
Oryginalny nabój 7,62x51mm NATO M80 wystrzeliwał pocisk FMJ (Full Metal Jacket) o masie 146 ziarna z prędkością 2750 stóp na sekundę (2 469 funtów energii w pysku). Nowy nabój miał praktycznie taką samą balistykę jak oryginalny nabój .30-06 Springfield (150 ziarnowy pocisk przy 2700 stóp na sekundę) i również wystrzeliwał pocisk .308″. Jednak największa różnica pomiędzy tymi dwoma nabojami polegała na tym, że 7.62x51mm osiągnął ten sam poziom wydajności przy znacznie krótszej łusce (51mm vs 63mm) dzięki postępowi w technologii prochowej, który nastąpił po opracowaniu .30-06.
Mniej więcej w tym samym czasie, Winchester dostrzegł poważny potencjał handlowy naboju 7.62x51mm i wprowadził niezwykle podobny nabój .308 Winchester na rynek cywilnych polowań i strzelań. Nabój ten szybko stał się bardzo popularny i jest obecnie jednym z najczęściej używanych nabojów myśliwskich do dużych zwierząt w Ameryce Północnej.
Oprócz M-14, wiele różnych krajów przyjęło karabiny bojowe 7,62x51mm, takie jak H&K G-3, CETME i FN FAL (w tym warianty takie jak brytyjski L1A1 i południowoafrykański R1). Podczas gdy te same siły zbrojne w końcu podążyły za amerykańskim przykładem zastępując nabój 7.62x51mm NATO nabojem 5.56x45mm NATO w swoich karabinach bojowych, większość zachodnich sił zbrojnych nadal używa 7.62x51mm jako naboju przeznaczonego dla strzelców wyborowych, snajperów i średniego karabinu maszynowego.
7.62×39 vs 7.62×51 vs 7.62x54R: Cartridge Sizes
Jak widać na poniższym zdjęciu, 7.62x39mm, 7.62x51mm, i 7.62x54R mają bardzo różne wymiary zewnętrzne.
7.62x54R jest największym, a 7.62x39mm najmniejszym nabojem pod względem długości łuski, długości całkowitej, średnicy obręczy i pojemności łuski. Jednakże, 7.62×39 i 7.62×54 mają taką samą średnicę pocisku.
Dodatkowo, 7.62×51/.308 Winchester i 7.62×39 są nabojami bezobręczowymi, podczas gdy 7.62x54R jest nabojem z obrzeżem.
Wreszcie, podczas gdy wszystkie trzy są standaryzowane przez Stałą Międzynarodową Komisję ds. Dowodu Broni Strzeleckiej (lepiej znaną jako CIP), tylko 7.62×39 i .308 Winchester są również nabojami SAAMI. Porównując ich oznaczenia CIP, widzimy, że .308 Winchester ma najwyższe maksymalne dopuszczalne ciśnienie z całej grupy (60,190psi w porównaniu do 56,565psi dla 7.62x54R i 51,488psi dla 7.62×39).
Uwaga: podczas gdy dane dotyczące pojemności łusek podane poniżej dają dobre wyobrażenie o różnicach pomiędzy trzema nabojami, dokładne pojemności łusek różnią się nieznacznie w zależności od marki użytego mosiądzu.
7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R Balistyka
Tak jak można by się spodziewać po tym, że mają one tak diametralnie różne wymiary zewnętrzne, istnieją duże różnice w balistyce 7.62x39mm, .308 Winchester i 7.62x54R.
W tabeli poniżej porównano pocisk Hornady SST 123gr (.295 BC) w 7.62x39mm z pociskiem Winchester Deer Season XP 150gr (.392 BC) w .308 Winchester i 150gr SPBT (.354 BC) w 7.62x54R. Dane te są dla fabrycznej amunicji Hornady, Winchester i Prvi Partizan przy zerowaniu z 200 jardów.
Nic dziwnego, że 7,62x39mm strzela najlżejszym pociskiem, o najniższym współczynniku balistycznym, z najwolniejszą prędkością. Dlatego też ma najmniejszą energię kinetyczną i najbardziej łukowatą trajektorię z całej grupy.
Ładunki 150gr dla .308 Winchester i 7.62x54R mają bardzo podobną balistykę zewnętrzną, ale .308 ma nieco bardziej płaską trajektorię i zachowuje nieco więcej energii na większym dystansie, ponieważ wystrzeliwuje pocisk o wyższym współczynniku balistycznym.
Te same cechy są dalej demonstrowane przez zasięg, na którym każdy ładunek przechodzi w poddźwięk: 575-600 jardów dla 7.62×39, 875-900 jardów dla 7.62x54R i 975-1,000 jardów dla .308 Winchester.
Następny wykres porównuje jak bardzo wiatr boczny o prędkości 10 mil na godzinę wpływa na te trzy ładunki na dystansie do 500 jardów.
Pocisk 7.62x39mm ma zdecydowanie największy dryf wiatrowy i jest odsuwany prawie dwie stopy dalej od celu niż .308 Winchester na dystansie 500 jardów. Pociski .308 Winchester i 7.62x54R mają praktycznie takie samo znoszenie przez wiatr, przy czym .308 ma nieco większy opór przed wiatrem z powodu wyższego BC tego pocisku.
Porozmawiajmy teraz o odrzucie.
Poniższa tabela porównuje te same trzy ładunki wystrzelone z karabinów o podobnej wadze: SKS dla 7.62×39, Savage MSR 10 dla .308 Winchester i M91/30 Mosin-Nagant dla 7.62x54R.
Odrzut odczuwalny będzie się różnił w zależności od strzelca i karabinu, ale energia odrzutu swobodnego jest nadal użytecznym sposobem porównywania nabojów.
Nabój 7.62x54R ma reputację ostrego odrzutu, ale w tym konkretnym przypadku ma tylko około 10% więcej energii odrzutu niż .308 Winchester. Gdy się nad tym zastanowić, ma to sens: oba porównywane ładunki strzelają pociskiem o tej samej masie z tą samą prędkością, ale ładunek 7.62x54R używa nieco więcej prochu, a ładunek .308 Winchester jest wystrzeliwany z cięższego karabinu. Te czynniki powodują, że .308 ma mniejszą energię odrzutu w porównaniu do 7.62x54R.
Więc, chociaż 7.62x54R nie jest nabojem lekko odbijającym według jakichkolwiek rozsądnych standardów, jest to dobra demonstracja tego, jak inne czynniki poza swobodną energią odrzutu mogą wpływać na odczuwany odrzut. W przypadku 7.62x54R, duża część reputacji tego naboju może być przypisana kombinacji źle zaprojektowanej/niedopasowanej podpory i wąskiej metalowej płyty kolby w typowym karabinie Mosin-Nagant.
Dodanie większej i grubszej poduszki odrzutu na rynku wtórnym zrobi wiele aby zmniejszyć odczuwalny odrzut Mosin-Nagant. Dodatkowo należy pamiętać, że stosunkowo duża masa Mosin-Nagant’a tłumi odrzut, a co za tym idzie, lżejszy karabin (jak M38 lub M44 Nagant Carbine) będzie miał większy odrzut niż cięższy karabin. Jednocześnie 7.62x39mm ma mniej niż połowę energii odrzutu swobodnego w porównaniu z 7.62x54R i .308 Winchester (który zasadniczo mieści w mniejszej obudowie moc ładunków .30-06 z czasów II wojny światowej). Jest to zgodne z pierwotnym zamiarem inżynierów, którzy starali się stworzyć łagodny i łatwy w obsłudze nabój, który byłby wystarczająco mocny do pracy na krótkim i średnim dystansie.
Więc gdzie stoimy z każdym nabojem?
Pomimo, że jest to inna liga niż współczesne ciężkie naboje takie jak .300 Win Mag i 7mm Rem Mag, 7.62x54R jest bardzo mocnym i stosunkowo płaskim nabojem, szczególnie biorąc pod uwagę jego wiek. Odrzut jest nieco cięższy, ale mniej więcej na równi z .30-06 Springfield.
Jasne jest również, że projektantom 7.62x39mm udało się osiągnąć cel, jakim było stworzenie „naboju pośredniego”, o znacznie mniejszym odrzucie niż ówczesne naboje karabinowe o pełnej mocy, ale wciąż nieco potężniejszego niż nabój pistoletowy. W przybliżeniu porównywalny do .30-30 Winchester, 7.62x39mm radzi sobie bardzo dobrze na dystansie do 300 jardów, a umiarkowany odrzut naboju ułatwia szybkie oddawanie kolejnych strzałów, ale osiągi znacznie spadają na większych odległościach.
Wielokrotnie .308 Winchester jest bardzo podobny do 7.62x54R. Jednakże, ponieważ naboje kalibru .30, takie jak .30-06 i .300 Win Mag są tak popularne w Ameryce Północnej, użytkownicy .308 Winchester korzystają z szerokiej gamy badań i rozwoju, które zostały wykorzystane do udoskonalenia pocisków .308″ w Stanach Zjednoczonych w ciągu ostatniego stulecia.
Z tego powodu, strzelcy używający .308 Winchester mają do wyboru szeroką gamę wagomiarów i modeli pocisków. Pociski te często wykorzystują najnowsze osiągnięcia w dziedzinie rozwoju pocisków i oferują przewagę w precyzji, osiągach terminalnych i współczynniku balistycznym w porównaniu z pociskami używanymi przez 7.62×39 i 7.62x54R.
7.62x39mm ładunki fabryczne zazwyczaj używają pocisków o masie 120-125 grain, z pociskami 122 i 123 grain najczęściej spotykanymi. 7.62x54R najczęściej używa pocisków o masie 147-203 ziarna, a najpopularniejsze są 148, 150 i 180 ziarnowe pociski. Wreszcie, typowe fabryczne ładunki .308 Winchester używają pocisków w zakresie 110-180 grain. 150 grain, 165 grain, 168 grain i 180 grain są najbardziej powszechne.
Dodatkowo, większość amunicji dla 7.62×39 i 7.62x54R używa pocisków FMJ i istnieje tylko garstka miękkich ładunków punktowych odpowiednich do polowania na te naboje. Z drugiej strony, istnieje niesamowita różnorodność wysokiej jakości amunicji do kalibru .308 Winchester, produkowanej z myślą o strzelaniu zawodniczym, polowaniu i ogólnym „plinking”.
W tym samym duchu, kaliber .308 Winchester był szeroko stosowany w karabinach snajperskich, jak również podczas praktycznych i/lub długodystansowych zawodów strzeleckich i jest znany jako bardzo celny nabój. Podczas gdy zarówno 7.62x54R jak i szczególnie 7.62×39 mają reputację przeciętnej lub nawet słabej celności, można to zazwyczaj przypisać używaniu niskiej jakości amunicji i/lub karabinów z nadwyżek wojskowych. Oba naboje są zdolne do bardzo dobrej celności, gdy dobra amunicja jest używana w dokładnym karabinie, ale żaden z nich nie może się równać z .308 Winchester w tym względzie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o celności .308 Winchester i jak to się ma do nabojów stworzonych do strzelania na długich dystansach, przeczytaj ten artykuł:
6.5 Creedmoor vs 308 Winchester Debate Settled
7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R: Wybór amunicji
7.62×39, .308 Winchester i 7.62x54R to stosunkowo popularne naboje myśliwskie, a dostępność amunicji nie stanowi problemu w normalnych czasach. Jednakże, .308 Winchester jest zdecydowanie najczęściej używany. 7.62×39 zajmuje odległe drugie miejsce, ale oba naboje zwykle plasują się w pierwszej dziesiątce pod względem sprzedaży amunicji w USA każdego roku. 7.62x54R ma całkiem sporą bazę oddanych użytkowników, ale nie jest tak popularny jak dwa pozostałe w Ameryce Północnej.
Ponieważ jest to jeden z najpopularniejszych nabojów centralnego zapłonu na świecie, praktycznie każdy duży producent amunicji, taki jak Aguila, Barnes, Black Hills, Browning, Federal Premium, Hornady, Magtech, Nosler, PMC, Prvi Partizan, Remington, Sellier & Bellot, Sierra, Speer, Swift i Winchester produkuje wiele wysokiej jakości amunicji .308 Win amunicję fabryczną nadającą się do polowań.
Jak już wcześniej wspomniano, większość wysoko cenionych typów pocisków zaprojektowanych specjalnie do polowań na grubą zwierzynę jest dostępna w .308, jak Barnes TTSX, Hornady ELD-X, GMX, InterLock i SST, Nosler AccuBond, E-Tip i Partition, Remington Core Lokt, Sierra GameKing, Swift A-Frame i Scirocco oraz Winchester Power Point.
Jest też nadal duża ilość wojskowej amunicji nadwyżkowej typu full metal jacket w kalibrach 7.62×39, 7.62x51mm NATO i 7.62x54R. Amunicja ta nie jest tak tania i łatwa do znalezienia jak kiedyś, ale wciąż można znaleźć dobre okazje. Nadwyżka amunicji FMJ jest idealna do ćwiczeń, ale te pociski nie są szczególnie skuteczne (lub legalne) na polowaniach.
Z drugiej strony, nie ma prawie tak wielu komercyjnych opcji amunicji dla 7.62×39 lub 7.62x54R. Brown Bear, Tula i Wolf produkują wiele niedrogiej amunicji do strzelania na oślep, podczas gdy Prvi Partizan, Sellier and Bellot i Silver Bear produkują amunicję myśliwską do obu nabojów. Dodatkowo, Hornady i Nosler produkują amunicję myśliwską 7.62x39mm do użytku na zwierzynę drobną i grubą.
Ceny i dostępność różnią się, ale amunicja do wszystkich trzech nabojów jest szeroko dostępna. .308 Winchester posiada najszerszą gamę amunicji, w tym dobry wybór amunicji meczowej, ale amunicja .308 jest zazwyczaj najdroższa. Amunicja 7.62x54R jest znacznie tańsza, a amunicja 7.62×39 może być nawet tańsza.
BUY SOME EXCELLENT 7.62x39mm AMMO HERE
BUY SOME REALLY GOOD 308 WINCHESTER AMMO HERE
BUY SOME GREAT 7.62x54R AMMO HERE
Komponenty do przeładowania wszystkich trzech nabojów są również dostępne, ale .308 Winchester jest zdecydowanie najłatwiejszy do przeładowania. Ponieważ używa tego samego pocisku o średnicy .308″ jak inne popularne naboje kalibru .30 (jak 30-06, 300 RUM, .300 Win Mag, i 300 PRC), jest mnóstwo pocisków o różnej wadze i stylu do wyboru. W zależności od danego karabinu, 7.62×39 i 7.62×54 używają pocisków o rozmiarach od .308 aż do .312. Te większe rozmiary pocisków nie są tak powszechne jak .308, ale są tam, jeśli szukasz wystarczająco mocno.
W tym samym czasie, wiele amunicji 7.62×39 i 7.62x54R używa spłonek Berdana, co dodatkowo komplikuje ich ręczne ładowanie.
7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R: Wybór karabinów
Podobnie jak w przypadku amunicji, dostępność karabinów jest nierówna dla tych trzech nabojów. .308 jest najbardziej powszechny w Stanach Zjednoczonych, a następnie 7.62×39 i 7.62x54R. Podczas gdy istnieje większa różnorodność karabinów .308 Winchester, nadal istnieje duża liczba karabinów w każdym z tych nabojów, więc znalezienie dobrego karabinu na jelenie nie powinno być problemem bez względu na to, który z nich wybierzesz.
Limitowana liczba karabinów SVT-40, Dragunov (SVD), PSL i innych półautomatycznych karabinów 7.62x54R jest dostępna. Jednakże, przy ponad 37 000 000 wyprodukowanych egzemplarzy, różne wersje Mosin-Nagant stanowią zdecydowaną większość karabinów 7.62x54R. Spośród nich najbardziej rozpowszechniony jest model M91/30, ale nadal istnieje duża liczba karabinków M38 i M44, a także karabinków Model 1891 i Model 1891/59.
Wojsko fińskie i kilka krajów Układu Warszawskiego/Bloku Wschodniego przez wiele lat produkowało własne wersje Mosin-Nagant. Remington i New England Westinghouse wyprodukowały nawet tysiące wojskowych karabinów Nagant dla Rosji w czasie I wojny światowej. Wreszcie, Winchester produkował również swój lever-action Model 1895 w kalibrze 7.62x54R. Wszystkie te karabiny są do pewnego stopnia dostępne w Ameryce Północnej.
Działka .308 Winchester jest dość łatwa do znalezienia w półautomatycznych karabinach sportowych, takich jak AR-10 i M1A, jak również w nadwyżkach FN-FAL i HK. Istnieje kilka wariantów AR-15 wyposażonych w komorę 7.62×39, ale nie są one szczególnie powszechne. Mimo to, 7.62×39 jest bardzo popularny w wielu klonach AK.
Mimo, że 7.62×39 jest produkowany w kilku karabinach bolt action, takich jak CZ 527 i Ruger American Ranch, nie jest on tak powszechny jak .308 Winchester. Nabój Winchester jest produkowany praktycznie we wszystkich popularnych karabinach bolt action, takich jak Browning X-Bolt, Kimber Hunter, Mossberg Patriot, Nosler M48, Remington 700, Ruger Hawkeye i American, Savage Axis, Weatherby Vanguard i Winchester Model 70.
KUP NAPRAWDĘ PIĘKNY RIFLE 7.62x39mm TUTAJ
KUP JAKIEJ JAKOŚCI RIFLE 308 WINCHESTER TUTAJ
7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R: Który jest dla Ciebie odpowiedni?
Strzelby 7.62×39, .308 Winchester i 7.62x54R są dobrze przystosowane do polowania na średnią zwierzynę, taką jak zdziczałe świnie, jelenie muły, jelenie białe, czarne niedźwiedzie lub daniele na krótkim i średnim dystansie. .308 Winchester ma niewielką, ale zdecydowaną przewagę nad pozostałymi, ze względu na lepszą celność i większy wybór wysokiej jakości pocisków myśliwskich.
Jakkolwiek by nie było, wszystkie te karabiny nadają się do polowania na zwierzynę płową na dystansie do 200 jardów lub więcej, przy dobrym ustawieniu strzału i użyciu wysokiej jakości pocisków.
Nie popełnijcie jednak błędu: pocisk w okolicy ciała z któregokolwiek z tych nabojów sprawi, że prawie każde zwierzę będzie w stanie wykonać krótką pracę.
Czy polujecie przede wszystkim na średniej wielkości zwierzynę, taką jak zdziczałe świnie, czarne niedźwiedzie lub jelenie na dystansie do 200 jardów? Wszystkie trzy szybko i etycznie zabiją zwierzynę płową przy dobrym ustawieniu strzału i nie ma między nimi dużej różnicy na krótkim dystansie. Wybierz .308 Winchester jeśli chcesz najłatwiejszą do znalezienia amunicję myśliwską lub 7.62×39 jeśli jesteś szczególnie wrażliwy na odrzut.
Czy chcesz nabój dobrze nadający się do polowania na większe zwierzęta takie jak kudu, łosie, łosie, karibu lub jelenie podczas ekspedycji myśliwskiej w Afryce, Kanadzie lub Nowej Zelandii? Zarówno 7.62x54R jak i .308 Winchester są wystarczająco mocne, aby etycznie upolować naprawdę duże zwierzęta, ale ja skłaniałbym się ku karabinowi bolt action w kalibrze .308 ze względu na fakt, że ma on przewagę dzięki lepszej gamie wysokiej jakości karabinów myśliwskich i pocisków dostępnych dla tego naboju.
Jesteś wrażliwy na odrzut? Wybierz nabój 7,62x39mm. Jest on nadal wystarczająco silny, aby etycznie brać zwierzynę płową na krótkim dystansie, ale ma znacznie mniejszy odrzut niż dwa pozostałe naboje.
Czy chcesz karabin bojowy do samoobrony, obrony domu, lub do prawdziwej sytuacji SHTF? Wybierz 7.62×39 jeśli chcesz karabin w stylu AK, jesteś wrażliwy na odrzut, lub masz ograniczony budżet. W przeciwnym razie, osobiście powiedziałbym, że karabin w .308 Winchester jest lepszą opcją, ale to naprawdę kwestia osobistych preferencji, ponieważ oba będą działać bardzo dobrze.
Czy szukasz naboju z dużą ilością niedrogiej amunicji do ogólnego strzelania lub strzelania do celu? Chociaż amunicja do .308 Winchester jest dość powszechna, 7.62x54R, a zwłaszcza 7.62x39mm są zazwyczaj znacznie tańsze w Stanach Zjednoczonych.
7.62x39mm, .308 Winchester i 7.62x54R są bardzo solidnymi nabojami karabinowymi, ale mają różne mocne i słabe strony, które odzwierciedlają priorytety tych, którzy je zaprojektowali. Mimo, że różnice pomiędzy nabojami (7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R) są dość znaczące pod niektórymi względami, wszystkie trzy naboje są nadal odpowiednie do dość szerokiego zakresu zadań myśliwskich.
Zdobądź ładny karabin myśliwski z komorą na nabój, który twoim zdaniem najlepiej pasuje do twoich potrzeb, naucz się z niego dobrze strzelać, używaj dobrej jakości naboi, a będziesz dobrze przygotowany do większości typowych sytuacji na polowaniu.
Cieszył cię ten artykuł o debacie 7.62×39 vs 308 vs 7.62x54R? Proszę podziel się nim ze znajomymi na Facebooku i Twitterze.
Podręczniki przeładowania Lyman 50th Edition (p241-245, p270-271, & p272-273) i Hornady 10th Edition (p474-488, p489-497, p618-621) zostały również użyte jako odniesienia do historii nabojów i dostarczyły danych do porównania ich wielkości i odrzutu. Dane balistyczne dla oryginalnych nabojów wojskowych 7,62x51mm, 7,62x39mm i 7,62x54R uzyskano z Inetres i Ballistic Studies. Dane użyte do porównania trajektorii nabojów uzyskano od Hornady, PPU i Winchester. Ciśnienie maksymalne uzyskano z SAAMI (p24 i p31) oraz CIP (tutaj, tutaj i tutaj). Pojemności łusek pochodziły od Chuck Hawks, Kwk.us i Nosler. Użyłem kalkulatora balistycznego Hornady oraz ShootersCalculator.com, aby porównać znoszenie przez wiatr, zakres, w jakim każdy pocisk osiąga prędkość poddźwiękową oraz odrzut dla nabojów.
Zapewnijcie się, że śledzicie The Big Game Hunting Blog na Facebooku, Instagramie, Twitterze i YouTube.