Yin – Yang
Elementy yin-yang lub energie są w ciągłym ruchu i wpływają na siebie nawzajem. o maksymalnym efekcie jednej jakości następuje przejście do jakości przeciwnej. Aspekty yin-yang są w dynamicznej równowadze. Wszystkie siły we wszechświecie mogą być sklasyfikowane jako yin lub yang.
Charakterystyka yin: pasywny, negatywny, ciemność, ziemia, północne zbocze, zachmurzenie, woda, miękkość, kobieta, wilgoć, noc, dążenie w dół, powolność, konsumowanie, zimno, nieparzyste liczby i potulne aspekty rzeczy.
Cechy Yang: aktywny, pozytywny, jasność, niebo, południowe zbocze, słońce, ogień, twardość, mężczyzna, suchość, pora dnia, dążenie do góry, niespokojny, produkujący, gorący, liczby parzyste, i dominujące aspekty rzeczy.
Teoria Yin – Yang jest ważną zasadą w taoizmie.
Yin i Yang są podstawową ideą, z której bagua (ba- osiem, gua- obszar) i trygramy i heksagramy zostały opracowane.
Yin – Yang są podzielone na ich odpowiednich aspektów Yin – Yang, dając cztery kombinacje: Yin z Yin, i Yang z Yin, oraz Yin z Yang, i Yang z Yang. Pozwala to na niemal nieskończoną skalę uniwersalnie zdefiniowanych jakości, co jest podstawą klasycznej chińskiej myśli.
Źródło obrazu: Stanford University – Department of Religious Studies
Yin (czarny) i Yang (biały). Dwie wewnętrzne kropki reprezentują Yin wewnątrz Yang i Yang wewnątrz Yin. Wokół obwodu znajduje się osiem trygramów (bagua), które w tym przypadku reprezentują różne etapy w cyklach wzrostu i spadku Yin i Yang (zgodnie z ruchem wskazówek zegara od lewego dolnego rogu: zhen, li, dui, qian, sun, kan, gen i kun).
Źródło: Hu Wei (1633-1714).
Yin i Yang w mitologii chińskiej
Legenda o Pangu*
Na początku nie było nic we wszechświecie oprócz bezkształtnego chaosu. Chaos zaczął się zbierać w kosmiczne jajo przez osiemnaście tysięcy lat. Wewnątrz niego, idealnie przeciwstawne zasady yin i yang zrównoważyły się i z jaja wyłonił się Pangu. Pangu zajął się tworzeniem świata: oddzielił Yin od Yang zamachem swego olbrzymiego topora, tworząc Ziemię (ciemne Yin) i Niebo (jasne Yang). Aby je rozdzielić, Pangu stanął między nimi i wypchnął w górę Niebo. Zajęło mu to również osiemnaście tysięcy lat, każdego dnia niebo rosło o dziesięć stóp wyżej, Ziemia o dziesięć stóp szerzej, a Pangu o dziesięć stóp wyżej. W tym zadaniu Pangu pomagały cztery najznamienitsze bestie, mianowicie Żółw, Qilin, Feniks i Smok.
Po upływie osiemnastu tysięcy lat Pangu został złożony do grobu. Jego oddech zostać the wiatr; jego głos the grzmot; jego lewe oko the słońce i jego prawe oko the księżyc; jego ciało zostać the góra i ekstremum the świat; jego krew tworzyć rzeka; jego mięsień the żyzny ziemia; jego twarzowy włosy the gwiazda i mleczny sposób; jego futro the krzak i las; jego kość the cenny minerał; jego szpik kostny święty diament; jego pot spadać jako deszcz; i the pchła na jego futro nieść the wiatr zostać istota ludzka na całym świecie. Odległość między Ziemią a Niebem pod koniec 18 000 lat wynosiłaby 12 443 mil, czyli ponad 20 025 km.
*Pangu (tradycyjnie: 盤古; uproszczone: 盘古; pinyin: Pángǔ; Wade-Giles: P’an ku) był pierwszą żywą istotą i stwórcą wszystkiego w mitologii chińskiej. Pierwszym pisarzem, który utrwalił mit o Pangu był Xú Zhěng (徐整) 220 – 265 n.e., taoista z okresu Trzech Królestw, autor „Trzech Pięciu Historycznych Zapisków” (chiń. 三五歷紀; pinyin: Sānwǔ Lìjì, dosłownie: „Kalendarz Trzech Pięciu”). „3-5” odnosi się do „3 suwerenów i 5 cesarzy” (三皇五帝).
Zobacz także: 
Bagua Teoria Pięciu Żywiołów Wykres Pięciu Żywiołów
.