Alkohol poliwinylowy (PVA), bezbarwna, rozpuszczalna w wodzie żywica syntetyczna stosowana głównie w obróbce tekstyliów i papieru.
PVA jest unikalny wśród polimerów (związków chemicznych składających się z dużych, wielocząsteczkowych cząsteczek), ponieważ nie jest budowany w reakcjach polimeryzacji z pojedynczych cząsteczek prekursora, znanych jako monomery. Zamiast tego PVA powstaje poprzez rozpuszczenie innego polimeru, octanu poliwinylu (PVAc), w alkoholu takim jak metanol i potraktowanie go katalizatorem alkalicznym, takim jak wodorotlenek sodu. W wyniku reakcji hydrolizy lub „alkoholizacji” z cząsteczek PVAc usuwane są grupy octanowe, bez naruszania ich struktury długołańcuchowej. Struktura chemiczna powstających jednostek powtarzających się alkoholu winylowego jest następująca:
.
Gdy reakcja jest dopuszczona do końca, produkt jest wysoce rozpuszczalny w wodzie i nierozpuszczalny w praktycznie wszystkich rozpuszczalnikach organicznych. Niekompletne usunięcie grup octanowych daje żywice mniej rozpuszczalne w wodzie i bardziej rozpuszczalne w niektórych cieczach organicznych.
PVA jest stosowany w środkach modyfikujących, które nadają większą wytrzymałość przędzom włókienniczym i sprawiają, że papier jest bardziej odporny na oleje i smary. Jest również stosowany jako składnik klejów i emulgatorów, jako rozpuszczalna w wodzie folia ochronna oraz jako materiał wyjściowy do przygotowania innych żywic. W reakcji z butyraldehydem (CH3CH2CH2CHO) i formaldehydem (CH2O) z PVA można otrzymać żywice: poliwinylobutyral (PVB) i poliformal (PVF). PVB, twarda, przezroczysta, przyczepna i wodoodporna folia z tworzywa sztucznego, jest szeroko stosowana w laminowanych szybach ochronnych, głównie samochodowych. PVF jest stosowany w izolacji przewodów.