Arkusz opieki nad żółwiem lamparcim

Żółw lamparci (Stigmochelys pardalis)

Żółw lamparci jest drugim co do wielkości żółwiem występującym w Afryce. Większy jest tylko afrykański żółw ostrogowy. Dwa podgatunki są ogólnie uznane. Stigmochelys pardalis babcocki jest najczęściej spotykanym gatunkiem w handlu domowym. Ma duży naturalny zasięg, co skutkuje geograficznymi różnicami w wielkości, kolorze i tolerancji temperatury. Stigmochelys pardalis pardalis pochodzi z Afryki Południowej i Namibii. S. p. pardalis można odróżnić od S. p. babcocki, ponieważ jest on ogólnie ciemniejszy w kolorze, może nie być tak wysoki kopuła i ogólnie rośnie większy.

Bez znajomości pochodzenia żółwia lamparciego, trudno jest odróżnić dorosłych z dwóch gatunków ze względu na geograficzne różnice S. p. babcocki. Wylęgające się żółwie każdego gatunku rozróżnia się na podstawie liczby ciemnych plamek na każdej łusce. S. p. babcocki generalnie mają jedną czarną kropkę lub nie mają kropek, podczas gdy S. p. pardalis generalnie mają dwie czarne kropki na każdej łusce.

Możliwe, że zostaną opisane dodatkowe gatunki żółwi lamparcich. Istnieje gigantyczna odmiana pochodząca z Etiopii i Somalii, która jest obecnie sklasyfikowana jako S. p. babcocki.

Dostępność żółwi lamparcich

Hodowane w niewoli żółwie lamparcie są ogólnie dostępne. Import dziko złapanych okazów do Stanów Zjednoczonych został zakazany w 2000 roku z powodu obaw związanych z kleszczem z chorobą serca znalezionym na dzikich okazach. Przed wprowadzeniem zakazu żółwie lamparcie były powszechnie importowane, a wiele osób obecnie hoduje żółwie lamparcie, jednak Stigmachelys pardalis pardalis jest mniej powszechny w kolekcjach niż Stigmachelys pardalis babcocki.

Wielkość żółwia lamparciego

Dorosłe żółwie lamparcie mierzą od 10 do 18 cali długości w zależności od pochodzenia geograficznego i podgatunku żółwia. Południowoafrykański podgatunek, Stigmachelys pardalis pardalis, może urosnąć do 24 cali, a giganty z Etiopii i Somalii mogą zbliżyć się do 30 cali. Samice często rosną większe niż samce, jednak w zależności od pochodzenia okazu może to być odwrócone, lub samce i samice mogą być podobnej wielkości. Ze względu na duże zróżnicowanie geograficzne nie ma ustalonych standardów. Samce zawsze można odróżnić od samic dzięki wklęsłemu plastronowi i większemu ogonowi.

Życie żółwi lamparcich

Żółwie lamparcie na wolności żyją od 50 do 100 lat.

Klatka żółwia lamparciego

Preferowana konfiguracja dla dorosłych żółwi lamparcich jest na zewnątrz. Jednakże, jeśli mieszkasz w klimacie zbyt zimnym na taki wybieg, możesz trzymać żółwia w domu. Para żółwi lamparcich może być trzymana w kojcu o wymiarach 10 stóp na 10 stóp. Ściany powinny mieć wysokość co najmniej 18 cali i mogą być wykonane z drewna, bloków lub innego materiału uniemożliwiającego żółwiowi widzenie przez ścianę. Żółwie lamparcie nie są artystami ucieczek i nie wspinają się, nie drążą nor ani nie wykazują agresywnego rozmnażania, gryzienia i taranowania, jak to ma miejsce w przypadku gatunków śródziemnomorskich. Wiele samców i samic może być trzymanych razem, ponieważ nie są one terytorialne jak żółwie afrykańskie.

Zewnętrzne pomieszczenie powinno być wyposażone w kryjówkę i różnorodne krzewy, trawę lub krzaki, aby zapewnić żółwiowi ochronę przed żywiołami i poczucie bezpieczeństwa. Część kojca może być obsiana trawą lub lucerną do jedzenia przez żółwie. Wymagana jest również goła ziemia, ponieważ żółwie kopią w ziemi w celu złożenia jaj. Zaleca się nieco pofałdowany teren. Żółwie lamparcie często kołyszą się na zboczach, aby zmaksymalizować ekspozycję na słońce lub kopią w zboczach, aby złożyć jaja.

Dorosłe żółwie lamparcie mogą być trzymane w domu w akwarium, plastikowym basenie lub dużej wannie. Chociaż para dorosłych żółwi lamparcich może być trzymana w pomieszczeniu o wymiarach 6 stóp długości, 4 stopy szerokości i 1,5 stopy wysokości, większe obszary pozwalają na więcej czasu pomiędzy czyszczeniem i zmianą podłoża. Nadal zaleca się trzymanie żółwi na zewnątrz, jeśli pozwala na to pogoda.

Jeśli żółw lamparci przebywa w pomieszczeniach zamkniętych tylko w nocy lub podczas krótkich okresów zimowych, jako podłoże można zastosować gazetę. W przypadku stałego pomieszczenia wewnętrznego dobrze sprawdzają się podłoża takie jak ścinki trawy, mech torfowy lub ziemia doniczkowa. Należy również uwzględnić różne mikroklimaty, w tym ciepłą, wilgotną kryjówkę i suchy obszar z lampą do wygrzewania. Wielkość żółwia lamparciego również odgrywa ważną rolę. Pisklęta są wychowywane niemal wyłącznie wewnątrz. Pozwala to na lepsze monitorowanie przyjmowania pokarmu, kontrolę temperatury i ochronę przed drapieżnikami.

Oświetlenie i temperatura żółwi lamparcich

Żółwie lamparcie nie hibernują. W części ich zasięgu mogą doświadczać mroźnych temperatur i szukać schronienia w norach zwierząt, ale w większości ich zasięgu doświadczają znacznie węższego zakresu temperatur. Generalnie jest to temperatura pomiędzy 70 a 100 stopni Fahrenheita.

Do opieki nad żółwiem lamparcim w pomieszczeniach, temperatura powinna być utrzymywana pomiędzy 75 a 90 stopni, z miejscem do opalania 95 stopni. W zależności od temperatury powietrza w pomieszczeniu, w nocy lub w ciągu dnia może być konieczne stosowanie lampki cieplnej, aby żółw mógł dokonać termoregulacji i podnieść swoją temperaturę do optymalnego poziomu umożliwiającego trawienie. Ekspozycja na naturalne światło słoneczne lub promieniowanie UVB odgrywa ważną rolę w sposobie wchłaniania i wykorzystywania wapnia przez organizm. Światło UVB lub naturalne światło słoneczne pozwala żółwiowi na produkcję witaminy D3. Witamina D3 jest krytyczna dla żółwia w jego zdolności do absorpcji i wykorzystania dostępnego wapnia. Promieniowanie UVB można uzyskać z lamp fluorescencyjnych wykonanych specjalnie do stosowania u gadów lub z żarówek rtęciowych, które również dostarczają nieco ciepła. W przypadku stosowania świetlówek do promieniowania UVB, konieczne może być zastosowanie oddzielnego źródła światła do ogrzewania.

W pomieszczeniach zewnętrznych żółwie lamparcie mogą radzić sobie z szerszym zakresem temperatur, jednak w przypadku spadku temperatur do 50 w nocy lub gdy dzienne wysokie temperatury nie przekraczają 70 stopni, należy przenieść żółwie do pomieszczeń wewnętrznych lub zapewnić im ciepło. Ciepło może być dostarczane za pomocą elementów takich jak ceramiczne emitery ciepła, lampy grzewcze na podczerwień lub „koce dla świń” (solidny, płaski kawałek włókna szklanego z cewkami grzewczymi z drutu wewnątrz).

Problemy z oddychaniem mogą wystąpić, gdy żółw lamparci zostanie schłodzony lub jest trzymany w nieoptymalnych warunkach. Drobne problemy mogą zostać skorygowane poprzez podniesienie temperatury. Jeśli nie zostaną skorygowane, drobne problemy mogą przekształcić się w poważniejsze schorzenia, takie jak zapalenie płuc. Oznaki problemów z oddychaniem to utrudniony oddech, wyciek z nosa, rozdziawione usta, podpuchnięte oczy, senność i utrata apetytu.

Pokarm dla żółwi lamparcich

Jako zwierzęta pasące się, żółwie lamparcie żywią się różnymi trawami i roślinnością. Wymagają diety o wysokiej zawartości włókien, bogatej w wapń. Oprócz wypasu, dieta w niewoli może być uzupełniana kilka razy w tygodniu zieleniną, rzepą, gorczycą, mniszkiem lekarskim, liśćmi i kwiatami hibiskusa, liśćmi winogron, eskariola, liśćmi morwy, poduszkami kaktusa bezkolcowego (Opuntia spp.), marchewką, cukinią, kabaczkiem, dynią, grzybami, słodkim ziemniakiem, żółtym kabaczkiem i papryką. Niewielka część diety żółwia lamparciego może zawierać owoce, takie jak pomidory, jabłka, papaja, kantalupa, spadź, arbuz, truskawki, maliny, winogrona, mango i banany. Owoce powinny stanowić nie więcej niż około 5 procent całej diety.

Choć niektórzy opiekunowie żółwi uzupełniają dietę witaminami i witaminą D3, nie uważam ich za konieczne, jeśli żółwie lamparcie mają urozmaiconą dietę i są wystawione na działanie promieni UVB. Młode powinny być karmione codziennie i mogą korzystać z pokarmu, który jest lekko posypany wapniem w proszku kilka razy w tygodniu.

Woda dla żółwi lamparcich

Żółwie lamparcie chętnie piją wodę stojącą. Można zapewnić im płytkie naczynie z wodą, ale należy je codziennie sprawdzać i czyścić w razie potrzeby. Wielkość naczynia z wodą nie ma znaczenia, jednak nie powinno być ono zbyt głębokie, aby żółw nie mógł w nim utknąć. Pisklęta można moczyć raz lub dwa razy w tygodniu w płytkiej, ciepłej wodzie. Piją i często wypróżniają się w wodzie podczas moczenia.

Obsługa i temperament żółwi lamparcich

Żółwie nie są zwierzątkiem dla małych dzieci i powinny być obsługiwane rzadko. Żółwie lamparcie są płochliwe i wycofują głowę i kończyny. Z czasem jednak uczą się rozpoznawać swoich opiekunów i przychodzą po jedzenie.

Hodowla żółwi lamparcich i inkubacja jaj

Żółwie lamparcie nie są agresywne, więc wiele samców i samic może być trzymanych razem. Samice mogą składać od jednego do pięciu jaj w odstępie około czterech do sześciu tygodni. Jaja są składane w różnych porach roku w zależności od pochodzenia żółwia. Wielkość jaj waha się od sześciu do 20 sztuk.

Umieść jaja żółwia lamparciego w plastikowym pudełku po butach do inkubacji na podłożu z ziemi doniczkowej, wermikulitu, perlitu lub mchu torfowca. Temperatura inkubacji może wynosić od około 82 stopni do 89 stopni. Jaja żółwi z niektórych miejsc mogą skorzystać z okresu chłodzenia przez 30 dni lub dłużej w temperaturze 65-70 stopni, aby przerwać diapauzę i umożliwić rozwój zarodka. W przypadku słabych wskaźników wylęgu sugeruje się zastosowanie okresu chłodzenia. Inkubacja może trwać od 150 do 400 dni.

Aby dowiedzieć się więcej o żółwiach lamparcich lub kupić książkę Jerry’ego Fife’a Leopard Tortoises, odwiedź jego stronę internetową pod adresem: FifeReptiles.com.