Gdybym mogła wrócić do mojej jaźni sprzed ciąży, to jest to, co bym jej powiedziała: Twoje włosy będą lśniące, a skóra pełna blasku. Ponadto, twoje uda staną się cętkowane szarobrązowymi plamami, dzięki melazmie. Niezauważalne dotąd żyły dadzą o sobie znać, płynąc po twoim torsie niczym głębokie, niebieskie rzeki. Miękkie, puszyste włoski pokryją twój brzuch. Twoje stopy spłaszczą się, poszerzą i staną się nieprzyjemnie opuchnięte. I właśnie wtedy, gdy zaczniesz myśleć, że zmieniasz się w hobbita: mężczyźni uznają, że nie można ci się oprzeć.
Wiem, że to brzmi szalenie, ale zaufaj mi w tej kwestii. Jestem prawie w siódmym miesiącu ciąży i ku mojemu zaskoczeniu, nigdy w życiu nie otrzymałam więcej zalotnych spojrzeń, zalotnych spojrzeń lub przypadkowych zaproszeń na randkę. Wygląda na to, że chodzenie z wystającym brzuchem jest łatwym sposobem na otrzymanie niechcianej uwagi. Tylko w ciągu ostatnich dwóch tygodni trzech mężczyzn zaprosiło mnie na randkę – co może być zbiegiem okoliczności, ale z drugiej strony, ostatni raz ktoś zaprosił mnie na randkę w ten sposób w 2011 roku, kiedy moja dziecięca twarz sprawiała, że nieznajomi mówili do mnie „panienko”, zamiast bardziej powściągliwego „proszę pani”, jakie dziś wywołują moje linie uśmiechu. Szczerze mówiąc, gdybym wiedziała, że ciąża podniesie moją grę tak bardzo, wepchnęłabym piłkę do koszykówki w dół moich spodni w moich pojedynczych dniach.
Na początku byłam przekonana, że wyobrażam sobie wzrost męskiej uwagi – nieszkodliwy wzrost poczucia własnej wartości, rozumowałam, podczas gdy czułam się zmęczona, mdłości i dumpy. Mózg wykonuje pewne nieprzewidywalne akrobacje, podczas gdy ciało generuje ludzkie życie. Ale na początku mojego drugiego trymestru, kiedy poszłam z mężem na kawę, jeden z bywalców kawiarni ciągle na mnie patrzył. Nic intensywnego, nic przerażającego, po prostu spojrzenie, które utrzymywało się dłużej niż to konieczne, a następnie nieśmiały uśmiech po tym, jak nasze oczy się spotkały. Początkowo pomyślałam, że pewnie okruszki przykleiły mi się do twarzy, ponieważ – i mówię to tylko po to, by podkreślić rzadkość tego rodzaju zdarzeń – choć jestem wystarczająco atrakcyjna, nie jestem typem piękności, która sprawia, że nieznani mężczyźni gapią się na mnie z drugiej strony kawiarni. Jestem jednak z pewnością typem kobiety, która ma na policzkach resztki płatków ciasta.
„Hej,” szepnęłam do mojego męża. „Czy ja mam twarz rogalika?” Zapewnił mnie, że nie.
„Ok. To zabrzmi dziwnie, ale czy ten facet się na mnie patrzy?”.
„O tak,” powiedział. „Był przez ostatnie 10 minut. Rozumiem, dlaczego on jest do ciebie – jesteś gorącą kobietą w ciąży.”
„Nie wiem o tym,” powiedziałem.
„Cóż, ja wiem,” powiedział. „Poza tym myślę, że mężczyźni mają mózg jaskiniowca. Nie możemy się powstrzymać od zauważenia kobiety, która jest płodna.”
Jaskiniowiec czy nie, mój niedoszły zalotnik z kawiarni był pierwszym z ciągu nieznanych mężczyzn, którzy, gdy mój biust urósł, wspólnie okazali więcej zainteresowania niż ja otrzymałam przed zajściem w ciążę. Kilka przecznic od mojego mieszkania, słodko szczery koleś z intensywnymi kolczykami na twarzy skomplementował moje oczy, a następnie zapytał, czy mógłby zabrać mnie na kolację. „Chciałbym cię poznać” – powiedział z powolnym uśmiechem. Kiedy wskazałam na swój brzuch, roześmiał się i powiedział, że zaprosi mnie na kolację dla trzech osób. Innym razem, gdy zmierzałam do pracy, dwudziestokilkuletni facet stanął obok mnie, oblał mnie swoim urokiem i wyglądał na zranionego, gdy odrzuciłam jego propozycję postawienia mi kawy. Potem są mężczyźni – zwykle kilku na tydzień – którzy po prostu błyskają swoimi sypialnianymi oczami i idą dalej. To mnie nie martwi ani nie zachwyca; to mnie dziwi. To się po prostu nie zdarzało, zanim byłam w widocznej ciąży.
Być pewnym, większość męskiej uwagi podczas mojej ciąży była ujmująco zdrowa. Większość mężczyzn uprzejmie życzy mi dobrze, pyta, jak daleko jestem w ciąży, dzieli się radami rodzicielskimi lub jest w inny sposób przyjazny i niski. (Zawsze będę pamiętać i doceniać robotnika budowlanego, który z cichą galanterią i rozmachem rycerza zatrzymał ruch uliczny, by pozwolić mi przejść przez 37. ulicę).
Jednakże ta mniejsza, ale stała grupa daje inny klimat, let’s-get-it-on. Co jest dziwne, ponieważ, gdy się nad tym zastanowić, ciężarny brzuch jest biologiczną wersją migającego neonu z napisem sᴏʀʀʏ, ʙᴜᴅᴅʏ, sᴏᴍᴇ ᴏᴛʜᴇʀ ɢᴜʏ ɢᴏᴛ ʜᴇʀᴇ fɪʀsᴛ. Jakoś nie wydaje się to mieć znaczenia – mój mąż był nawet ze mną w tej kawiarni, kiedy zaczęła się ta niespodziewana uwaga.
Wiem, że to może wyglądać jak skromna przechwałka: Och, mój brzuch jest tam i chodzę w sensownych butach, ale zgadnij co, mężczyźni uważają mnie za gorętszą niż kiedykolwiek wcześniej! Ale nie jestem jedyną osobą, która doświadczyła tego nieprawdopodobnego zjawiska; przyjaciele doświadczyli tego samego i są tak samo zaskoczeni jak ja. „Pamiętam, że myślałam, że mężczyźni będą mnie unikać za wszelką cenę, gdy będę nosić dziecko innego mężczyzny – że odpowiedzialność będzie mnie odstraszać – ale było zupełnie odwrotnie” – powiedziała jedna z przyjaciółek o uwadze, jaką zwracano na nią, gdy była w ciąży ze swoją córką. Inna przyjaciółka, która poszła na zjazd absolwentów po 10 latach bez męża i w ciąży, była zachwycona całą uwagą, jaką ją obdarzono – było to o wiele więcej niż wtedy, gdy była w szkole. „Najlepszą częścią było zobaczenie spojrzenia na ich twarzach, kiedy powiedziałam im nowinę.”
Ale dlaczego? Kiedy jesteś w ciąży, twoje ciało zmienia się w ten naprawdę oczywisty i dramatyczny sposób. Nawet najbardziej łagodna uwaga zakłada rodzaj cielesnej kontroli, której zwykle nie jest akceptowalna, aby obdarzyć jakąkolwiek kobietę, a tym bardziej obcą. Być może społecznie koszerne badanie ciała ciężarnej kobiety sprawia, że mężczyźni są bardziej skłonni do dostrojenia się do ich atrakcyjności. Inny znajomy teoretyzuje, że niektórzy heteroseksualni mężczyźni, już skłonni do doceniania kobiecych krągłości, nie mogą nie zauważyć większych cycków, bardziej zaokrąglonego brzucha, trochę więcej gratów w bagażniku. Inny (i najwyraźniej mój mąż) uważa, że oczywista płodność ciężarnej kobiety wywołuje u niej pociąg do jaszczurki (teoria she-could-have-my-babies). A może istnieje dobroczynne (lub ewentualnie seksistowskie) pragnienie opiekowania się ciężarną kobietą, a może niektórzy faceci po prostu mają ciążowy fetysz. Czy obrzęk prenatalnego estrogenu lub feromonów może być biologicznie magnetyczny? Istnieją badania sugerujące, że mężczyźni są bardziej atrakcyjni dla kobiet podczas owulacji; czy przyciąganie w czasie ciąży jest logicznym rozszerzeniem? Ostatecznie, powody są prawdopodobnie zróżnicowane i złożone.
Jakkolwiek jestem zdumiona tym wzrostem flirtu, postanawiam spojrzeć na to jako na część przejścia od bycia osobą bezdzietną do rodzica. Kiedy po raz pierwszy zaszłam w ciążę, założyłam, że ludzie zauważą mój rosnący guz, ale nie spodziewałam się tego rodzaju męskiej uwagi. I może to jest właśnie lekcja, którą muszę z tego wszystkiego wynieść: Nawet jeśli będę próbowała przewidzieć, jak macierzyństwo zmieni sposób, w jaki ludzie będą mnie postrzegać, prawdopodobnie zaskoczy mnie rzeczywistość.
Do czasu tej ciąży mogłem chodzić po świecie jako względnie niezwiązana jednostka, ale wkrótce będę postrzegany jako czyjaś mama, z całym bagażem i konotacjami, które ta tożsamość przynosi. Na dobre i na złe, w sposób przewidywalny i nie, wszystko będzie inne – i chociaż jestem w 99 procentach pewna, że moje piszczące dziecko będzie służyć jako pole siłowe odpierające mężczyzn, nie postawiłabym na to pieniędzy. Dziwniejsze rzeczy już się zdarzały.