Bonjour! Bonjour! Bonjour! Dzieciaki z lat 90-tych nigdy nie zapomną, kiedy po raz pierwszy zobaczyły Belle wchodzącą do swojego biednego, prowincjonalnego miasteczka w XVIII-wiecznej Francji. Albo jej przerażające pierwsze spotkanie z Bestią. Sacré bleu, nie zapominajmy o Lumiere, Cogsworth i pani Pots. A to dlatego, że Piękna i Bestia przetrwała próbę czasu jako kultowy film animowany, który doprowadził do renesansu Disneya w latach 90. Film, który zdobył nominację do Oscarów w 1992 roku, został skomponowany przez Alana Menkena, twórcę takich klasyków jak Mała syrenka, Aladyn, Pocahontas, Mulan czy Garbus z Notre Dame.
Jeśli jesteś w nastroju, aby przejść w dół alei pamięci, zaokrągliliśmy najbardziej pamiętne, zaczarowane i zabawne cytaty z Pięknej i Bestii, więc usiądź wygodnie, zrelaksuj się, jak z dumą prezentujemy… twoją kolację epicką nostalgię Disneya. (I, uhhh, może zablokować swoje licealne nauki społeczne i nie myśleć o tym, że Belle i Bestia dostali razem dekadę lub dwie przed Rewolucją Francuską, która prawdopodobnie widziała ich spotkać niesmaczną śmierć. Sacré bleu! )
„On nie jest potworem, Gaston; Ty nim jesteś!” – Belle
„Tutaj spotyka księcia z bajki, ale nie dowie się, że to on, aż do trzeciego rozdziału!” – Belle
„Jeśli to nie jest barokowe, nie naprawiaj tego.” – Cogsworth
Gaston: „Jak możesz to czytać? Nie ma żadnych obrazków!”
Belle: „Cóż, niektórzy używają wyobraźni.”
„Nie widzisz? Ona jest tą jedyną. Dziewczyna, na którą czekaliśmy. Przybyła, by złamać zaklęcie!” – Lumiere
„Dobrze. Zakochasz się w niej, ona zakocha się w tobie, i – Poof! – zaklęcie jest złamane! Do północy będziemy znowu ludźmi!” – Lumiere
„Oczywiście, oczywiście, oczywiście. Ale czymże jest kolacja bez odrobiny muzyki?” – Lumiere
„Ma chère mademoiselle. Z najgłębszą dumą i największą przyjemnością witamy was dziś wieczorem. A teraz zapraszamy na relaks, wyciągnijmy krzesła, gdyż jadalnia z dumą prezentuje… waszą kolację.” – Lumiere
„Opowieść stara jak czas, prawdziwa jak tylko może być. Ledwo co przyjaciele, a potem ktoś się niespodziewanie ugina.” – Pani Potts
„Weź ją ze sobą, byś zawsze miał jak spojrzeć wstecz … i pamiętać o mnie.” – Bestia
„Chcę przygody w wielkim szerokim gdzieś, chciałem więcej niż mogę powiedzieć… Choć raz może być wspaniale mieć kogoś, kto zrozumie, chcę tak wiele więcej niż oni mają zaplanowane!” – Belle
„Spróbuj szarych rzeczy, są pyszne! Nie wierzysz mi? Spytaj naczyń!” – Lumiere
„Ostrzegła go, by nie dał się zwieść pozorom, bo piękno można znaleźć wewnątrz.” – Narrator
Gaston: „LeFou, obawiam się, że się zamyśliłem.”
LeFou: „Niebezpieczna rozrywka.”
Gaston: „Wiem.”
„Wpadł w rozpacz i stracił wszelką nadzieję. Bo któż mógłby się nauczyć kochać bestię?” – Narrator
„Jeśli mógłby nauczyć się kochać inną i zasłużyć na jej miłość w zamian, do czasu, gdy opadnie ostatni płatek, wtedy, zaklęcie zostanie złamane.” – Narrator
„Nigdy do nikogo nie czułem się w ten sposób. Chcę coś dla niej zrobić.” – Bestia
„Cóż, są zwykłe rzeczy: kwiaty… czekoladki… obietnice, których nie zamierzasz dotrzymać.” – Cogsworth
„Weź to ze sobą, żebyś zawsze miał jak spojrzeć wstecz … i pamiętać o mnie.” – Beast
„Czy naprawdę myślałeś, że będzie chciała kogoś takiego jak ty, skoro miała kogoś takiego jak ja?” – Gaston
„Nowe i trochę niepokojące. Kto by w ogóle pomyślał, że tak może być? Prawda, że nie jest księciem z bajki, ale jest w nim coś, czego ja po prostu nie dostrzegałam.” – Belle
Beast: „Pozwoliłem jej odejść…”
Cogsworth: „Co? Ale dlaczego?”
Beast: „Bo ją kocham…”
„Oh, postaraj się być cierpliwy, sir. Dziewczyna straciła ojca i wolność w ciągu jednego dnia.” – Pani Potts
„Może jest tam coś, czego wcześniej nie było.” – Pani Potts
(Do Chipa) „Idź teraz z tobą do szafy, Chip. Czas spać już minął. Dobranoc, kochanie.” – Pani Potts
„Po tym wszystkim, w końcu nauczył się kochać.” – Mrs. Potts
„Be Our Guest” Lyrics
Be our guest
Be our guest
Poddaj nasze usługi próbie
Tie your serwkin ’round your neck, cherie
And we provide the rest
Soup du jour
Hot hors d’oeuvres
Why, we only live to serve
Spróbuj szarych rzeczy, są pyszne
Don’t believe me? Zapytaj dań
Potrafią śpiewać
Potrafią tańczyć
A przecież, proszę pani, to Francja
I obiad tutaj nigdy nie jest drugi w kolejności
Dalej, rozwiń menu
Zerknij, a potem będziesz
Bądź naszym gościem
Oui, naszym gościem
Be our guest
Beef ragout
Cheese souffle
Pie i pudding „en flambe”
Przygotujemy i podamy z polotem
Kulinarny kabaret
You’re alone
And you’re scared
But the bankiet jest przygotowany
Nikt nie jest ponury ani nie narzeka
Podczas gdy sztućce zabawiają
Opowiadamy dowcipy
Ja robię sztuczki
Z moimi kolegami świecznikami
I to wszystko jest w doskonałym smaku, że można możesz się założyć
Przyjdź i podnieś swój kieliszek
Wygraliście własną darmową przepustkę
Bądź naszym gościem
Jeśli jesteś zestresowany
To fine dining proponujemy
Bądź naszym gościem
Bądź naszym gościem
Bądź naszym gościem
„Dawno, dawno temu, w odległej krainie, w lśniącym zamku mieszkał młody książę. Choć miał wszystko, czego pragnęło jego serce, książę był rozpieszczony, samolubny i niemiły. Ale wtedy, pewnej zimowej nocy, stara żebraczka przyszła do zamku i zaoferowała mu jedną różę w zamian za schronienie przed siarczystym mrozem. Książę, odepchnięty jej zgarbionym wyglądem, wyśmiał podarunek i odtrącił staruszkę. Ona jednak ostrzegła go, by nie dał się zwieść pozorom, bo piękno można znaleźć w sobie. A kiedy znów ją odrzucił, brzydota starej kobiety rozpłynęła się, ukazując piękną czarodziejkę. Książę próbował przeprosić, ale było już za późno, bo ona widziała, że w jego sercu nie ma miłości. Za karę zamieniła go w ohydną bestię i rzuciła potężne zaklęcie na zamek i wszystkich, którzy w nim mieszkali. Wstydząc się swojej potwornej postaci, bestia ukryła się w swoim zamku, a jedynym oknem na świat zewnętrzny było magiczne lustro. Róża, którą ofiarowała, była naprawdę zaczarowaną różą, która będzie kwitła do jego 21 roku życia. Jeśli nauczyłby się kochać inną osobę i zyskałby jej miłość w zamian do czasu, gdy opadnie ostatni płatek, zaklęcie zostałoby złamane. Jeśli nie, będzie skazany na pozostanie bestią po wsze czasy. Z upływem lat popadł w rozpacz i stracił wszelką nadzieję. Bo któż mógłby się nauczyć kochać bestię?” – Narrator
Pani Potts: Co powinniśmy zrobić, Mistrzu?
Bestia: To teraz nie ma znaczenia. Po prostu pozwól im przyjść.
„Chciałbym wam wszystkim podziękować za przybycie na mój ślub. Ale najpierw lepiej wejdę tam i oświadczę się dziewczynie.” – Gaston
„Czy nadal muszę spać w szafie?” – Chip