Dwoje z nich przeprowadzało wywiady z największymi gwiazdami rocka, od Billie Eilish, Foo Fighters, Jacka White’a i Radiohead do Tori Amos, Arcade Fire, Green Day i U2.
„Najbardziej zaskakującą rzeczą w setkach maili, które dostałem w ciągu ostatnich kilku tygodni”, mówi Baxter, „jest to, jak wielu ludzi słuchało przez wszystkie 30 lat. To niezwykle upokarzające i niezwykle satysfakcjonujące. I sprawia, że trudno jest odejść – trudno jest im i mnie zrezygnować z tej relacji”. (Program, który zajął 15 miejsce wśród porannych programów na rynku L.A. według październikowych notowań Nielsena, będzie kontynuowany z Kevinem jako gospodarzem; stacja nie ogłosiła, czy wyznaczy nowego współprowadzącego.)
Baxter, który w przyszłym tygodniu skończy 60 lat, tak naprawdę opuścił Los Angeles już dawno temu. Od końca lat 90-tych prowadził program zdalnie, za pośrednictwem łącza audio i wideo, z różnych miejsc, m.in. z wyspy u wybrzeży Seattle, Las Vegas, a obecnie z Nowego Orleanu.
Z Nowego Orleanu rozmawiał z The Times na kilka dni przed swoim ostatnim programem.
Powiedziałeś, że kiedy ty i Kevin zaczęliście robić poranki na KROQ, wielu słuchaczy nienawidziło waszego programu.
Kevin i ja obaj pochodzimy z radia Top 40. Byłem fanem muzyki alternatywnej, ale z pewnością nigdy nie byłem DJ-em grającym rocka z płyt. Więc to było prawdziwe dostosowanie.
Przyszliśmy do stacji radiowej, która miała Richarda Blade’a, Jeda the Fisha i Rodneya na ROQ, ludzi, którzy byli już legendami w Południowej Kalifornii. My byliśmy nowi. Nie było nas w mieście i nie byliśmy na miejscu. Nigdy wcześniej nie prowadziliśmy porannego programu, ani razem, ani osobno. To była bardzo stroma krzywa uczenia się. Pierwsze kilka lat było trudnych. Wszystko co dostawaliśmy to negatywne opinie, a to było przed-internetem, więc ludzie dosłownie wysyłali listy pocztą, aby powiedzieć nam, jak zniszczyliśmy ich ulubioną stację radiową.
Dlaczego zatrudnili dwóch niesprawdzonych DJ-ów Top 40?
Myślę, że czuli, że nasze nastawienie i poczucie humoru było zgodne z nastrojem stacji. Nie robiliśmy szerokiej komedii. Robiliśmy specyficzne, głupie komedie.
Jesteś więc na tym ogromnym rynku w Los Angeles, marzeniem każdej osobowości radiowej, ale rynek nie jest pewien, czy cię lubi, czy nie.
Ciężko było zdobyć jakąkolwiek trakcję. Było wiele wspaniałych programów radiowych na antenie w naszych wczesnych latach, zbyt: Mark & Brian, Rick Dees, Jay Thomas, Scott Shannon. Pojawił się Baka Boyz. Zawsze były tam dobre występy.
Panowie prawie straciliście pracę w tym pierwszym roku, kiedy, podczas segmentu zatytułowanego „Wyznaj swoją zbrodnię”, zrobiliście psikusa widzom, każąc przyjacielowi zadzwonić i anonimowo przyznać się do morderstwa, które nigdy nie miało miejsca. Po media zaczęły raportowania na przyznanie się na poważnie, na początku, zaprzeczył, że to był żart, tylko przyznać, gdy policja była dobrze w ich dochodzenia.
Kiedy pojawia się, zawsze mówimy o tej strasznej rzeczy, że Mark & Brian zrobił. Ale rzeczywistość jest taka, że to był impuls chwili, głupia decyzja, którą podjęliśmy jako zdesperowani młodzi DJ-e, którzy próbowali zrobić jakikolwiek wpływ. W tym pierwszym roku spodziewaliśmy się, że w każdej chwili możemy zostać zwolnieni. Nasz program nie był zbyt dobry, a wyniki oglądalności nie szły w dobrym kierunku. Więc jak sprawić, żeby ludzie o nas mówili? Pomyśleliśmy, że to może wywołać jakąś dyskusję, ale to po prostu wymknęło się spod kontroli. Nigdy nie zatrzymaliśmy się na tyle długo, żeby zastanowić się, czy to było moralnie złe. Skończyło się na tym, że zwróciliśmy Departamentowi Policji w Burbank pieniądze za wszystkie godziny, które w to włożyli, a które, nawiasem mówiąc, nigdy nie obejmowały nawet przesłuchania nas. To jest jak bardzo, w cudzysłowie, dokładne było ich dochodzenie.
Jako ktoś, kto puszczał płyty w radiu FM przez dekady, co sądzisz o stanie formatu modern-rock?
Personalnie, boli mnie to, że radio nie jest już liderem w nowej muzyce. Nienawidzę strzelać mojej własnej stacji w stopę, ale to przemawia do starszego pokolenia, które wolałoby usłyszeć utwory Nirvany i Red Hot Chili Peppers, z którymi dorastało, niż zbyt wiele nowej muzyki.
Radio nie jest już odkrywcze, a muzyka rockowa od dłuższego czasu leży odłogiem. Jak każda inna forma muzyki, przechodzi ona przez fazy. Byliśmy na KROQ tak długo, że pamiętamy okres grunge’u, ale pamiętamy też okres Lilith Fair. Pamiętamy też okres ska. Był czas, kiedy graliśmy Save Ferris i the Squirrel Nut Zippers i the Cherry Poppin' Daddies. Były też wczesne lata 2000, kiedy wszystko było Kornem i Limp Bizkit. Więc to się zmienia i zmienia. Nie jestem teraz entuzjastycznie nastawiony do tego, ale to nie znaczy, że już nas nie ma.
Co do stanu radia naziemnego w ogóle?
Przedsiębiorstwa nadawcze muszą grać raczej do Wall Street niż do własnych słuchaczy.
Myślę, że to szaleństwo, że nie zajęli się rozprzestrzenianiem reklam w radiu w tym momencie. są tak krótkowzroczne i czują, że nie mogą sobie pozwolić na to, aby nie sprzedawać 12 minut reklam na godzinę. Nie rozumieją, jak niedorzeczne jest to dla konsumenta w 2019 roku. To są ci sami ludzie, którzy idą do domu i szybko przewijają każdą reklamę, jeśli nawet oglądają coś na platformie, która ma reklamy, a następnie oczekują, że słuchacze będą siedzieć przez pięć minut, a następnie piosenkę, zanim wrócą do „Kevina i Beana.”
Chciałbym również zobaczyć, jak wymyślają sposób, aby marka KROQ pop bardziej cyfrowo. Dla mnie to duży błąd, aby uczynić nas jedną z 50 stacji w aplikacji Radio.com, gdy jesteśmy wystarczająco duzi, aby wyrzeźbić naszą własną rzecz. Myślę, że to stracona szansa.
Przeprowadzasz się z żoną do Londynu. Co będziesz tam robił?
Mam nadzieję, że znajdziesz pracę. Wiele osób mylnie życzyło mi wszystkiego dobrego na emeryturze. Nigdzie nie jestem bliski przejścia na emeryturę. Kocham radio. Jestem na antenie nieprzerwanie od 42 lat. I czuję, że wykonuję najlepszą pracę w moim życiu. Nie mogę się doczekać, kiedy stanę za mikrofonem w Londynie, ale wiem, że mam kilka rzeczy, które działają przeciwko mnie. Będzie pewna doza ageizmu skierowana przeciwko mnie. Mam też głupi akcent.
Jakieś strzały w stronę kierownictwa stacji?
Nie, wcale nie. Pracowaliśmy w KROQ długi czas, przez Viacom, Infinity, CBS i, teraz, Entercom. Ogólnie rzecz biorąc, dałbym im B-minus, co nie jest straszne.
Teraz, gdy nie będziesz już pod jurysdykcją FCC, czy możesz powiedzieć, czy kiedykolwiek byłeś w pokoju kontrolnym radia z liniami kokainy i niezależnym promotorem radiowym?
Tak, mam. To było dawno temu. Cofasz mnie teraz do lat 80-tych, ale pracowałem w Waszyngtonie, w stacji radiowej, która pozostanie bezimienna. Widziałem, jak dostarczano kokainę i jak łykano ją z tablicy kontrolnej.
Czy kiedykolwiek przyjąłeś zapłatę w zamian za audycje?
Nie. Wierz lub nie, ale nigdy nie złamałem zasad FCC. Nigdy nie zostałem ukarany grzywną przez FCC. Nigdy nie dostałem w kłopoty z FCC. I tylko raz przeklinałem na antenie w ciągu moich 42 lat.
Jaki był kontekst?
Mieliśmy na producenta specjalnego NFL, a on wspomniał, że Jon Hamm był jego narratorem. Powiedziałem coś o „Cóż, wszyscy możemy się zgodzić, jak gorący Jon Hamm jest, prawda?”. Gość śmiał się przez telefon, a ja powiedziałem, „On naprawdę jest tak f- hot.” To całkowicie pojawiło się znikąd i tak bardzo mnie zaskoczyło, ponieważ jest milion innych okazji, które miałem, aby przeklinać. I was riled up about something.
It seems like it must have come from the heart.
Apparently. To znaczy, spójrzcie na niego.