„Pamiętam, że wstałam następnego ranka i poszłam do łazienki bez żadnego ubrania. Złoty medal leżał tam na stole. Założyłam go na szyję, spojrzałam w lustro i zapytałam siebie… 'Czy utknęłam z tą osobą do końca życia?'”
W 2019 roku Caitlyn Jenner jest prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalną transgenderową kobietą na świecie, w dużej mierze dzięki rodzinnemu serialowi reality TV „Keeping up with the Kardashians”.
Jej historia przejścia z Bruce’a Jennera, 26-letniego bohatera wszechamerykańskiego ze złotym medalem olimpijskim w 1976 roku w Montrealu w dziesięcioboju, do 70-letniej ikony LGBT i wokalnej trans-aktywisty, została dobrze opowiedziana.
Sława, kariera filmowa i telewizyjna, trzy małżeństwa, sześcioro dzieci, a następnie 2017 zmiana płci wszystko to nastąpiło.
„Mam wielką podwójną. Mistrz olimpijski w dziesięcioboju i kobieta roku Glamour”, żartuje Jenner.
W czasach, gdy debata wokół sportowców trans konkurujących na poziomie elitarnym jest jedną z najbardziej podzielonych kwestii w sporcie, Jenner opowiada BBC o swoich doświadczeniach przez całe życie z dysforią płciową i znaczeniu olimpiady „biorąc sprawę poważnie”.
Mówiąc w ekskluzywnym wywiadzie dla podcastu BBC Radio 4’s Don’t Tell Me The Score, Jenner wspomina zawirowania bezpośrednio po jej olimpijskiej chwale.
„Czy zbudowałeś tę osobę tak wielką,” Jenner pamięta myśli, „że utknąłeś z nim przez resztę swojego życia? To było przerażające.
„Ludzie cierpiący na dysforię płciową, to w zasadzie jak urodzenie się praworęcznym lub leworęcznym. To jest po prostu to, kim jesteś. To coś, czego nie rozumiałam, zwłaszcza dorastając w latach 50-tych i 60-tych.”
Jako dziecko Caitlyn mówi, że „skradała się” w ubraniach swojej matki. W szkole zmagała się z dysleksją i niską samooceną. Ale dzięki sportowi stała się mistrzynią w narciarstwie wodnym, gwiazdą amerykańskiej koszykówki, a potem, dzięki dziesięciobójowi, mistrzynią olimpijską.
Ale kiedy blask po igrzyskach w 1976 r. zaczął przygasać, Caitlyn zaczęła odczuwać wszechogarniającą dysforię płciową.
Jenner rozpoczęła terapię w latach 80. i planowała przejść transformację przed ukończeniem 40, ale ostatecznie zdecydowała, że nie może tego zrobić.
Wkrótce poznała Krisa Kardashiana i została ojczymem Kourtney, Kim i Khloe. Mieli razem jeszcze dwie córki, Kylie i Kendall.
Małżeństwo się rozpadło, a Jenner po raz kolejny rozważała przejście.
„Teraz sprawy miały się inaczej” – mówi Jenner – „i co za wspaniała okazja, by wnieść autentyczny wkład w zrozumienie w społeczeństwie, gdy grasz w czwartej ćwiartce życia.”
W 2015 roku Jenner pojawiła się na okładce Vanity Fair jako transpłciowa kobieta i została uhonorowana nagrodą za odwagę Arthura Ashe’a podczas rozdania nagród ESPY w Ameryce, odpowiednika sportowych Oscarów.
Od pięciu lat żyje jako kobieta.
Pytana o swoje największe osiągnięcie, Jenner mówi: „Musiałabym postawić moją tożsamość wyżej. To było trudniejsze do zrobienia. Trenowałam 12 lat do Igrzysk Olimpijskich. Trenowałam 65 lat, by przejść transformację w 2015 roku.
„To było mniej akceptowane. Wszyscy kochali igrzyska. Wiele osób, gdy widzą, że przechodzisz, nienawidzi twoich wnętrzności. Spójrzcie na cytaty na Instagramie. Zdecydowanie było to o wiele trudniejsze.
„Bycie dysforycznym płciowo i dyslektycznym – to właśnie sprawiło, że znalazłem się na dole linii. Kiedy dostałem się do sportu, stało się dla mnie ważniejsze, aby odnieść sukces w sporcie i ciężko pracować w sporcie z powodu tych wszystkich problemów.
„Patrzę na wielu ludzi, którzy odnoszą sukces, a następnie patrzysz wstecz na ich życie i to jest 'O mój Boże, to jest to, z czym zmagałeś się, gdy byłeś młodszy'.
„Nie muszę już się skradać. Nie muszę mieć dwóch walizek, jednej dla niego, drugiej dla niej.
„Cieszę się, że miałem te wszystkie problemy. Mówią, że sukces nie jest mierzony przez uzyskane szczyty, ale przez pokonane przeszkody.”
Jenner spotkała się z krytyką ze strony działaczy na rzecz praw transseksualistów za swoją politykę i wsparcie dla prezydenta USA Donalda Trumpa.
Przyznaje, że backlash „boli” i że czyta niektóre z nadużyć w mediach społecznościowych, ale „chce, aby wszyscy inni trans ludzie tam używali swojej platformy”.
Na jej własnej kampanii trans, dodaje: „Czy to było łatwe? Nawet nie było blisko. Zebrałam około 2,6 mln dolarów i rozdałam je organizacjom trans. Wiele z nich jest za to niezwykle wdzięcznych. Z drugiej strony, czasami mają swoją wielką zbiórkę pieniędzy i mówią: 'Proszę, nie pokazuj się – jesteś zbyt kontrowersyjna'.”
Podczas Igrzysk Olimpijskich Tokio 2020 na horyzoncie, wiele wysoko postawionych zawodniczek stwierdziło, że transseksualiści nie powinni być dopuszczani do rywalizacji w kobiecych zawodach, argumentując, że kobiety urodzone jako biologiczni mężczyźni zachowują przewagę konkurencyjną w niektórych dyscyplinach sportu – i wzywając do przeprowadzenia większej ilości badań na ten temat przez organy zarządzające sportem.Obecne wytyczne MKOl mówią, że transseksualistki muszą tłumić poziom testosteronu przez co najmniej 12 miesięcy przed zawodami, ale pracują nad nowymi wytycznymi, aby „osiągnąć równowagę między uczciwą i równą konkurencją a niedyskryminacją”.
Jenner dodał: „Myślę, że powinni zrobić dokładnie to, co robią. Międzynarodowy Komitet Olimpijski jest jedyną organizacją, która od wielu lat traktuje tę kwestię poważnie.
„Każdy zasługuje na prawo do współzawodnictwa, więc zaczęli wymyślać poziomy hormonów, więc teraz osoby trans mogą współzawodniczyć. Nikt jeszcze nie dostał się do drużyny olimpijskiej.
„Myślę, że najważniejszą rzeczą jest to, że ludzie, którzy są inni, ludzie, którzy mają do czynienia z problemami trans i tym podobne – myślę, że zasługują na możliwość uprawiania sportu. Sport był dla mnie bardzo dobry. Nie powinniśmy odmawiać im tej możliwości. Powinniśmy jednak przyjrzeć się temu bliżej i zająć się tym na zasadzie indywidualnej. Ale komitet olimpijski wykonuje dobrą robotę.”