Mogą to być zimozielone lub liściaste byliny, które wyrastają z podziemnych bulw. Liście naprzemianległe są podłużne i pierzastodzielne (mieczowate). Blaszki są równoległe do siebie. Margines jest cały. Korzenie tworzą pionowe łańcuchy, z najmłodszymi na szczycie, najstarszymi i największymi zakopanymi najgłębiej w glebie. Korzenie najniżej położonego bulwy w łańcuchu są korzeniami kurczliwymi i wciągają bulwę głębiej w ziemię, jeśli pozwalają na to warunki. Łańcuchy robaków są kruche i łatwo się rozdzielają, co pozwoliło niektórym gatunkom stać się inwazyjnymi i trudnymi do kontrolowania w ogrodzie.
Mają kolorowe kwiatostany składające się z 4 do 20 żywych czerwonych i pomarańczowych kwiatów naprzeciwległych na rozgałęzionej łodydze. Kwiatostan końcowy może mieć formę cymesu lub raceme. Kwitną one od wczesnego lata do jesieni. Kwiaty są osadzone na łukowato wygiętym kłosie. Kwiaty płodne są obupłciowe. Wszystkie pręciki mają jednakową długość. Gałęzie słupków są apikalnie rozwidlone. Zapylane są przez owady, ptaki (ptaki słoneczne) lub przez wiatr. Kapsułki są krótsze niż szerokie.
Nazwa alternatywna montbretia jest nadal szeroko stosowana. Nazwa rodzaju pochodzi od greckich słów krokos, co oznacza „szafran”, i osme, co oznacza „zapach” – od wysuszonych liści wydzielających silny zapach podobny do zapachu szafranu (przyprawy pochodzącej z Crocus – innego rodzaju należącego do Iridaceae) – po zanurzeniu w gorącej wodzie.