Jak i kiedy powstał EMR?
EMR istnieje od dawna, ponieważ został wprowadzony w formie prototypu w latach 60-tych jako część najwcześniejszych systemów przetwarzania danych w administracji szpitalnej. Pierwszy oficjalny elektroniczny rekord medyczny został wydany w 1972 r. przez Instytut Regenstreifa, ale koncepcja ta nie zyskała popularności. W 1991 r. Instytut Medycyny jako pierwszy zalecił stosowanie elektronicznej dokumentacji medycznej, uznając ją za jedno z siedmiu kluczowych zaleceń dotyczących poprawy dokumentacji pacjenta i zaproponował sposób konwersji dokumentacji papierowej na elektroniczną. W 1996 r., w odpowiedzi na rosnące problemy związane z zakresem opieki zdrowotnej, prywatnością i bezpieczeństwem w Stanach Zjednoczonych, wprowadzono ustawę o przenoszeniu i odpowiedzialności w ubezpieczeniach zdrowotnych (Health Insurance Portability and Accountability Act, HIPAA). Aby przestrzegać przepisów dotyczących ujawniania i poufności zawartych w HIPPA, organizacje zaczęły przechodzić na rejestry elektroniczne w celu zapewnienia zgodności z tymi przepisami.
EMR zostały początkowo zaprojektowane wokół unikalnych przepływów pracy danej organizacji świadczącej opiekę (CDO) i były znane jako systemy informacji klinicznej. W związku z tym, system EMR miał być zestawem aplikacji i narzędzi przepływu pracy, który digitalizuje tworzenie, gromadzenie, przechowywanie i zarządzanie informacjami o pacjencie „w ramach jednej organizacji”. Mógłby on dotykać między innymi repozytoriów danych klinicznych, aplikacji laboratoryjnych i systemów zarządzania informacjami o pacjencie – ale wszystko w zasięgu jednej organizacji świadczącej usługi opieki zdrowotnej (CDO). Dane w EMR miały być prawnym zapisem tego, co stało się z pacjentem podczas jego spotkania w CDO i są własnością CDO.
Z powodu wysokich kosztów, systemy EMR nie były atrakcyjne dla lekarzy, ale to zaczęło się zmieniać w latach 90-tych, kiedy komputery osobiste stały się bardziej przystępne cenowo i jednocześnie bardziej wydajne. Wyznaczyło to scenę dla rozwoju internetowych systemów EMR, które zostały wdrożone w trybie klient-serwer i były dostępne za pomocą przeglądarki internetowej. Możliwość zdalnego dostępu do informacji lub przechowywania ich w zdalnym systemie sprawiła, że elektroniczna metoda prowadzenia dokumentacji stała się bardziej atrakcyjna, a także bardziej przystępna dla lekarzy, którzy chcieli ją wdrożyć do swojej praktyki.
EHR się rodzi
Podczas urzędowania prezydenta George’a W. Busha w Gabinecie Owalnym, wezwano do przyjęcia w całej branży systemów elektronicznych kart zdrowia do 2014 roku. Mandat ten został następnie poparty przez prezydenta Obamę jako część American Recovery and Reinvestment Act (ARRA), aktu prawnego mającego na celu skierowanie dodatkowych funduszy i zachęt dla pracowników służby zdrowia, którzy przyjmą te elektroniczne systemy medyczne i będą przestrzegać koncepcji „znaczącego użycia” do roku 2014.
Różnica pomiędzy EHR a EMR
Dzisiaj nierzadko pracownicy służby zdrowia używają „EMR” i „EHR” zamiennie; jednakże EMR i EHR mają wiele wspólnych funkcji i możliwości; wiele osób uważa, że są one synonimami. Oba zawierają pewną wersję papierowej karty, która gromadzi, śledzi i zarządza informacjami o pacjencie, takimi jak dane demograficzne, diagnozy i historie leczenia oraz wskaźniki zdrowotne, a także zawierają funkcje zwiększające efektywność i poprawiające jakość opieki. Ale są też istotne różnice.
Co to jest EMR?
Elektroniczna Dokumentacja Medyczna (EMR) jest „elektronicznym zapisem informacji zdrowotnych dotyczących danej osoby, które mogą być tworzone, gromadzone, zarządzane i konsultowane przez upoważnionych klinicystów i personel w ramach jednej organizacji opieki zdrowotnej.”
EMR zawiera pewną wersję papierowego wykresu, który zbiera, śledzi i zarządza informacjami o pacjencie, takimi jak dane demograficzne, diagnozy i historie leczenia oraz wzorce zdrowotne, a także zawiera funkcje zwiększające efektywność i poprawiające jakość opieki.
Papierowa vs. Elektroniczna dokumentacja medyczna
Według HealthIT.gov, najłatwiejszym sposobem zdefiniowania elektronicznej dokumentacji medycznej jest porównanie jej do cyfrowej wersji papierowego wykresu w gabinecie lekarskim. EMR jest w stanie:
-
Zbierać dane demograficzne pacjenta
-
Dokumentować spotkania z pacjentem i historię leczenia; rejestrować reakcję na leczenie
-
Śledzić dane i wskaźniki zdrowotne w czasie
-
Identyfikować pacjentów, którym należą się usługi profilaktyczne i rutynowa opieka
-
Generować dane pomagające monitorować i poprawiać ogólną jakość opieki w ramach praktyki
Te funkcje są niezwykle pomocne klinicystom w ramach praktyki i w tym tkwi główne ograniczenie oprogramowania EMR.
Co powinieneś wiedzieć o EMR?
-
Systemy EMR zostały zaprojektowane w celu zastąpienia papierowych kart oraz usprawnienia dokumentacji i zarządzania danymi w ramach danej praktyki.
-
EMR-y nie podróżują z pacjentami, nie są przystosowane do wymiany informacji pomiędzy systemami i sieciami opieki zdrowotnej
-
EMR-y są zazwyczaj zaprojektowane wokół przepływu pracy, procedur i procesów danej organizacji i specjalności medycznej. Dlatego też można zobaczyć Pediatria-specyficzne EMR lub EMR Kardiologia, na przykład. Te specyficzne dla danej specjalności systemy EMR zawierają szablony i funkcje, które upraszczają dostarczanie opieki, dokumentację i procesy rozliczeniowe unikalne dla danej specjalności.
-
EMR mogą obejmować usługi pomocnicze, takie jak laboratorium i obrazowanie, a nawet zawierać wsparcie decyzji klinicznych, ale te komponenty są ściśle zorganizowane wokół potrzeb indywidualnego lekarza i praktyki.
.