Ta lekcja jest poświęcona routingowi IP. Porównamy i porównamy routing statyczny z dynamicznym i podkreślimy zalety i wady każdej z tych opcji. Następnie będziesz miał okazję skonfigurować i monitorować trasy statyczne na routerach IOS za pomocą interfejsu wiersza poleceń, włączając w to specjalne przypadki, takie jak trasy domyślne.
Operacje routera
W tym momencie wiemy już, na czym polega funkcja routingu. Routery zachowują informacje o topologii sieci i przesyłają pakiety w oparciu o miejsca docelowe, wybierając najlepszą ścieżkę w tej topologii. Ta inteligencja topologii i zmiany w topologii są utrzymywane statycznie lub dynamicznie.
Dynamiczne informacje obejmują połączone sieci, które router zna i jest w stanie wstawić do tablicy routingu. Jest to informacja dynamiczna, ponieważ jeśli bezpośrednio połączony interfejs przestanie działać, router dostosuje się i usunie to miejsce docelowe z tablicy routingu. Dynamiczne informacje zawierają również miejsca docelowe poznane poprzez protokoły routingu. W niektórych scenariuszach, takich jak sieci z odgałęzieniami lub lokalizacje z pojedynczym łączem do sieci lub nawet łącznością z Internetem, routing statyczny jest również opcją.
Identyfikacja tras statycznych i dynamicznych
Trasy statyczne nie dodają narzutu w postaci protokołów routingu, reklam i dodatkowej inteligencji na routerach. Są dość proste do skonfigurowania i jeśli pozostaniesz w pewnym limicie liczby tras statycznych, to są one bardzo elastyczne. Jednak są one statyczne, a więc router nie dostosuje się do zmian w sieci, jeśli używasz statycznego routingu.
Z dynamicznymi protokołami routingu, to masz nad głową reklamy i uczenia się sieci, ale będzie dostosować zmiany w sieci. Jak szybko się dostosujesz i jak szybko dojdziesz do uczenia się lub wyboru innej ścieżki, to zależy od protokołu routingu.
Ruty statyczne
To właśnie w tych scenariuszach sieci typu stub, jak ten na rysunku z pojedynczym łączem do reszty sieci, routing statyczny jest odpowiednią odpowiedzią.
Dla ruchu w górę strumienia, wychodzącego z sieci odgałęzionej, specjalny przypadek trasy statycznej, trasa domyślna jest zwykle używana do przekazywania całego ruchu do wszystkich miejsc docelowych poza siecią odgałęzioną. Internet jest doskonałym tego przykładem. Tak naprawdę nie chcesz znać szczegółów dotyczących miejsc docelowych, do których chcesz dotrzeć. Wiesz, że wszystkie z nich są na zewnątrz i wszystkie są po prostu osiągalne przez to jedno łącze.
Więc domyślny wpis, który mówi any unknown destination, send it way through router A, w tym przykładzie, będzie wystarczający. Za każdym razem, gdy konfigurujemy routing statyczny, powinniśmy myśleć o dwukierunkowej naturze ruchu, a więc wysyłając ruch na zewnątrz, będziemy otrzymywać ruch zwrotny przychodzący. Jeśli tak jest, to musielibyśmy również skonfigurować routing statyczny na routerze A w tym przypadku, wskazując na sieci na stubie. W niektórych przypadkach, można nawet zobaczyć hybrydy routingu statycznego i dynamicznego. Dla ruchu wychodzącego, można skonfigurować domyślną trasę na routerze B i dla ruchu przychodzącego, można skonfigurować B do reklamowania tych tras z protokołem routingu dynamicznego, a następnie ruch przychodzący byłby znany A i być przekazywane przez A.
Konfiguracja routingu statycznego
W celu skonfigurowania routingu statycznego w routerach Cisco IOS, jest to polecenie do użycia.
Router(config)#ip route
Polecenie IP route zawiera sieć docelową, po której następuje maska, dzięki czemu można wstawić wpisy CIDRE (Classless Inter-Domain Routing Entries) wskazujące na podsieci z wieloma rozmiarami masek. Ostatecznym wpisem będzie /32, wpis hosta w tablicy routingu, gdzie miejscem docelowym jest rzeczywisty host, a nie sieć. Następnym elementem jest next-hop i może on mieć postać adresu IP następnego routera w ścieżce lub lokalnego interfejsu, który będzie interfejsem używanym do dotarcia do sieci docelowej.
Zaleca się używanie interfejsów typu punkt-punkt przy korzystaniu z tej opcji. Nie będzie ona działać, jeśli interfejs jest interfejsem wielodostępnym, takim jak Ethernet. Domyślna odległość administracyjna dla tras statycznych wynosi jeden, ale możesz zmienić ten parametr, aby utworzyć pływające trasy statyczne dla łączności zapasowej. Pamiętaj, że odległość administracyjna jest priorytetem protokołu. Przy dystansie administracyjnym równym 1, trasy statyczne będą nadpisywać większość protokołów routingu dynamicznego. Innymi słowy, jeśli to samo miejsce docelowe jest poznane przez protokół routingu i wstawisz do niego trasę statyczną, to trasa statyczna wygra, ponieważ ma mniejszą odległość administracyjną.
Przykład trasy statycznej
Tutaj jest przykład trasy statycznej skonfigurowanej na routerze A.
RouterX(config)# ip route 172.16.1.0 255.255.255.0 172.16.2.1
Or:
RouterX(config)# ip route 172.16.1.0 255.255.255.0 s0/0/0
Wskazuje na sieć stub i są tu dwie opcje, jedna wskazująca na adres IP routera B na interfejsie szeregowym lub po prostu określająca lokalny interfejs szeregowy routera A. Opcja interfejsu jest zwykle używana w pływających tras statycznych i kopii zapasowych i adres IP jest zwykle używany w pojedynczym punkcie do połączenia punkt-punkt scenariusz. Pamiętaj, że jest to tylko trasa jednokierunkowa; jeśli chcesz, aby ruch wychodził z sieci stub, musiałbyś zdefiniować routing statyczny lub dynamiczny również na routerze B.
Default Routes
A oto jak to zrobić. Tym razem trasa statyczna na routerze B wskazuje na wszystkie nieznane miejsca docelowe. Jest to oznaczone przez wszystkie zera w miejscu docelowym i masce.
RouterX(config)# ip route 0.0.0.0.0.0.0 172.16.2.2
Zauważ trzy wskaźniki tras domyślnych: pierwszy to wszystkie zera w miejscu docelowym, sygnalizuje to trasę domyślną; po drugie, gwiazdka (*) to kandydat na trasę domyślną i może być ich więcej niż jeden w danym routerze; i wreszcie, wskazanie na górze, które mówi, że brama ostatniej szansy to 0.0.0.0.0. Wpis ten jest nie tylko domyślny, ale statyczny, co jest oznaczone przez S w pierwszej kolumnie.
Router#sh ip route
Kody: C – connected, S – static, R – RIP, M – mobile, B – BGP
D – EIGRP, EX – EIGRP external, O – OSPF, IA – OSPF inter area
N1 – OSPF NSSA external type 1, N2 – OSPF NSSA external type 2
E1 – OSPF external type 1, E2 – OSPF external type 2
i – IS-IS, su – IS-IS summary, L1 – IS-IS level-1, L2 – IS-IS level-2
ia – IS-IS inter area, * – candidate default, U – per-user static route
o – ODR, P – periodic downloaded static route
Gateway of last resort is 192.168.1.1 do sieci 0.0.0.0
C 192.168.62.0/24 jest połączony bezpośrednio, FastEthernet0/0
C 192.168.1.0/24 jest połączony bezpośrednio, FastEthernet0/1
S* 0.0.0.0/0 via 192.168.1.1