Failure to Thrive in Older Adults

Tego materiału nie wolno używać do celów komercyjnych, ani w żadnym szpitalu lub placówce medycznej. Niezastosowanie się do tych zasad może skutkować podjęciem działań prawnych.

Co to jest niepowodzenie w rozwoju u starszych dorosłych?

Powodzenie w rozwoju (FTT) występuje, gdy starszy dorosły ma utratę apetytu, je i pije mniej niż zwykle, traci na wadze i jest mniej aktywny niż zwykle. Osoba taka może nie być zainteresowana innymi ludźmi lub działalnością społeczną. Może również mieć zaniki pamięci, problemy z myśleniem i problemy z wykonywaniem codziennych czynności. Przykłady codziennych czynności obejmują przygotowywanie posiłków, wstawanie i wstawanie z łóżka, chodzenie, kąpanie się, ubieranie i korzystanie z łazienki.

Co zwiększa ryzyko wystąpienia PTF?

• Izolacja społeczna lub niedawna utrata bliskiej osoby
• Zwiększona potrzeba opieki
• Niskie dochody
• Depresja lub demencja
• Kłopoty z przełykaniem
• Przewlekły ból lub problemy zdrowotne, takie jak rak, choroby płuc, cukrzyca, lub niewydolność serca
• Utrata słuchu lub wzroku
• Skutki uboczne stosowania niektórych leków, takich jak leki przeciwbólowe, leki na ciśnienie krwi lub leki moczopędne
• Nadużywanie alkoholu i innych leków

Jak diagnozuje się PTF?

Pracownik służby zdrowia zbada daną osobę i zapyta, czy przyjmuje ona leki lub ma jakieś schorzenia. Zapyta również o codzienne czynności wykonywane przez daną osobę i czy nastąpiła zmiana w jej zdolności do ich wykonywania. Lekarz zapyta również o nawyki żywieniowe danej osoby oraz o ilość jedzenia, które spożywa każdego dnia. Osoba może potrzebować któregoś z następujących badań:

• Badanie psychiczne sprawdza świadomość, nastrój i pamięć osoby. Lekarz zapyta osobę, czy zna swoje imię, miejsce pobytu i datę.
• Badania krwi lub moczu sprawdzą, czy nie ma infekcji, zbadają czynność nerek i wątroby lub dostarczą informacji o ogólnym stanie zdrowia osoby. Pracownicy służby zdrowia mogą również sprawdzić poziom alkoholu.
• Badania słuchu i wzroku mogą być również wykonane.
• Badania obrazowe, takie jak prześwietlenie klatki piersiowej, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny, sprawdzają infekcje lub guzy.

Jak leczy się PTF?

Leczenie zależy od przyczyny PTF u danej osoby. On lub ona może potrzebować leczenia dla nowych lub istniejących problemów zdrowotnych. Lekarz prowadzący może zmienić lek, jeśli powoduje on objawy PTF. Lekarz może przepisać leki poprawiające apetyt i nastrój.

Co mogę zrobić, aby pomóc osobie z PTF?

• Proponuj pacjentowi pokarmy, które lubi i które łatwo spożywa. Podawaj zdrowe przekąski i suplementy diety między posiłkami. Mogą one dostarczyć dodatkowych kalorii i białka, aby zwiększyć energię i siłę. Więcej informacji na ten temat można uzyskać od dietetyka.

  

• Używaj ziół, przypraw i wzmacniaczy smaku, aby dodać potrawom smaku. Zapytaj dostawcę usług medycznych lub dietetyka o wzmacniacze smaku. Wzmacniacze smaku o smaku szynki, naturalnego bekonu i rostbefu mogą być również posypywane na żywność, aby dodać jej smaku.
• Poproś osobę o picie płynów zgodnie z zaleceniami, aby uniknąć odwodnienia. Osobie tej można podawać płyny między posiłkami, jeśli powodują one zbyt szybkie najadanie się podczas posiłków. Zapytaj, ile płynów osoba powinna pić każdego dnia i jakie płyny są dla niej najlepsze.
• Zachęcaj do aktywności społecznej. Zachęcaj osobę do wspólnych posiłków z innymi tak często, jak to możliwe. Wsparcie ze strony rodziny i przyjaciół może dać choremu poczucie wspólnoty i zmniejszyć poczucie samotności.
• Porozmawiaj z lekarzem o bezpiecznej aktywności fizycznej, którą chory może wykonywać. Aktywność fizyczna może pomóc w zwiększeniu apetytu. Może również pomóc zwiększyć siłę i poprawić równowagę.

  

• Pomóż zapobiegać upadkom. Utrzymuj czyste ścieżki, aby osoba nie potknęła się o przedmioty takie jak buty, książki lub przewody elektryczne. Usuń małe dywaniki lub zabezpiecz je taśmą dwustronną. Zainstaluj jasne światła w domu tej osoby i umieść przedmioty, które są regularnie używane w zasięgu ręki.

  

Kiedy powinienem szukać natychmiastowej opieki?

• Osoba nie jest świadoma swojego otoczenia, jest zdezorientowana lub ma halucynacje.

Kiedy powinienem zadzwonić do lekarza tej osoby?

• Objawy pogarszają się.
• Osoba ma gorączkę.
• Osoba ma oznaki odwodnienia. Przykłady obejmują ciemnożółty mocz, suchość ust i warg, suchość skóry, szybkie bicie serca i oddawanie moczu rzadziej niż zwykle.
• Osoba nie ma apetytu lub traci na wadze.
• Osoba często skarży się na ból.
• Osoba ma zmiany w zachowaniu.
• Osoba ma nowe trudności z przełykaniem.
• Osoba często upada.
• Ty lub osoba ma pytania lub obawy dotyczące jej stanu zdrowia lub opieki.

Umowa Opieki

Każda osoba ma prawo do pomocy w zaplanowaniu swojej opieki. Aby pomóc w tym planie, pacjent powinien dowiedzieć się o swoim stanie zdrowia i sposobach jego leczenia. Osoba ta i jej opiekunowie medyczni mogą wspólnie zdecydować, jaką opiekę chce otrzymać. Osoba ta zawsze ma prawo do odmowy leczenia. Powyższe informacje stanowią jedynie pomoc edukacyjną. Nie są one przeznaczone jako porada medyczna dotycząca poszczególnych schorzeń lub sposobów leczenia. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek schematu medycznego należy porozmawiać z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą, aby sprawdzić, czy jest on dla pacjenta bezpieczny i skuteczny.

© Copyright IBM Corporation 2021 Informacje są przeznaczone wyłącznie do użytku użytkownika końcowego i nie mogą być sprzedawane, redystrybuowane ani w inny sposób wykorzystywane w celach komercyjnych. Wszystkie ilustracje i obrazy zawarte w CareNotes® są chronioną prawem autorskim własnością firmy A.D.A.M., Inc. lub IBM Watson Health