Richard Drew nigdy nie chciał pracować w biurze. Jednak ten grający na banjo absolwent college’u, urodzony 120 lat temu w tę sobotę, spędził cztery dekady pracując w jednej z największych międzynarodowych korporacji amerykańskich i wynalazł jeden z najlepiej sprzedających się i najbardziej kultowych produktów gospodarstwa domowego w historii.
Ten produkt to przezroczysta taśma Scotch, która na rolce wygląda matowo, ale staje się niewidoczna, gdy gładzisz ją palcem. Każdego roku jej producent, firma 3M, sprzedaje jej wystarczająco dużo, aby okrążyć Ziemię 165 razy.
Urodzony w Saint Paul w stanie Minnesota 22 czerwca 1899 roku, Drew spędził młodość grając na banjo w salach tanecznych, zarabiając w końcu wystarczająco dużo pieniędzy, aby uczęszczać na Uniwersytet Minnesoty. Jednak w programie inżynierskim przetrwał tylko 18 miesięcy. Wziął udział w korespondencyjnym kursie projektowania maszyn i wkrótce został zatrudniony jako technik laboratoryjny przez Minnesota Mining and Manufacturing Company, która wówczas zajmowała się produkcją papieru ściernego.
Transparentna taśma nie była pierwszym genialnym wynalazkiem Drew. Był to inny niezbędnik w gospodarstwie domowym: taśma maskująca.
W pierwszych dniach pracy w firmie Drew dostarczał próbki papieru ściernego producentom samochodów, którzy używali go w procesie lakierowania. W latach 20. modne były samochody dwukolorowe. Pracownicy musieli maskować część samochodu podczas malowania drugiej części i często używali do tego celu przyklejonych gazet lub papieru rzeźniczego. Ale to było trudne do usunięcia i często powodowało lepki bałagan. Drew wszedł pewnego dnia do warsztatu samochodowego i usłyszał „najwspanialsze przekleństwa, jakie kiedykolwiek znałem”, pochodzące od sfrustrowanych pracowników. Obiecał więc lepsze rozwiązanie.
Spędził kolejne dwa lata na opracowywaniu taśmy, która byłaby lepka, a jednocześnie łatwa do usunięcia. Eksperymentował ze wszystkim, od oleju roślinnego po naturalne gumy drzewne. Kierownik firmy, William McKnight, powiedział Drew, aby przestał się wygłupiać i wrócił do swojej normalnej pracy, co też zrobił, ale Drew nadal eksperymentował z taśmą w swoim własnym czasie.
W końcu, w 1925 roku, znalazł zwycięską formułę: papier krepowy z klejem stolarskim zmieszanym z gliceryną. Ale jego pierwsza wersja taśmy maskującej miała klej tylko na brzegach. Kiedy malarze jej używali, odpadała. Rzekomo kazali Drew zabrać jego taśmę „Scotch” z powrotem do deski kreślarskiej, używając tego terminu w znaczeniu „tania”, co było obraźliwym skojarzeniem ze stereotypową szkocką oszczędnością. Nazwa, że tak powiem, utknęła. Będzie ona używana dla szerszego asortymentu taśm 3M (jak później będzie nazywała się ta firma). Drew otrzymał patent na swoją taśmę maskującą w 1930 roku.
W tym samym roku, po wielu miesiącach pracy, Drew przedstawił wodoodporną taśmę przezroczystą. Taśma wykorzystywała nowo wynaleziony celofan, ale materiał ten nie był łatwy w obróbce, często rozszczepiał się lub rozrywał w maszynie. Klej miał bursztynowy kolor, co psuło przezroczystość celofanu. Drew i jego zespół wynaleźli maszyny do powlekania klejem oraz nowy, bezbarwny klej.
Taśma została wypuszczona na rynek w momencie, gdy Ameryka pogrążała się w Wielkim Kryzysie, w czasie, gdy „naprawiać i robić swoje” stało się mottem dla wielu. Ludzie używali Scotch tape do wszystkiego, od cerowania podartych ubrań, przez zakręcanie butelek z mlekiem, po naprawianie skorupek rozbitych kurzych jaj. W czasach, gdy wiele firm upadało, sprzedaż taśmy pomogła firmie 3M rozwinąć się w wielomiliardową firmę, którą jest dzisiaj.
William McKnight, dyrektor wykonawczy, który kazał Drew przestać pracować nad taśmą Scotch, został w końcu prezesem zarządu 3M. Dzięki Drew, McKnight zrozumiał, że pozwalanie naukowcom na swobodne eksperymentowanie może prowadzić do innowacji. Opracował politykę znaną jako zasada 15 procent, która pozwala inżynierom poświęcać 15 procent czasu pracy na projekty pasji.
„Zachęcaj do eksperymentalnego bazgrolenia” – powiedział McKnight. „Jeśli postawisz płoty wokół ludzi, dostaniesz owce. Daj ludziom przestrzeń, której potrzebują.”
Reguła 15 procent głęboko wpłynęła na kulturę Doliny Krzemowej – Google i Hewlett Packard należą do firm, które dają swoim pracownikom wolny czas na eksperymenty. Historia z taśmą klejącą jest obecnie klasyczną lekcją w szkole biznesu, przypowieścią o wartości instynktu i serendipity, które Drew nazwał kiedyś „darem znajdowania czegoś wartościowego w czymś, czego się nawet nie szuka”.”
Po sukcesach z taśmami, Drew został mianowany szefem Laboratorium Produkcji dla 3M, gdzie miał wolną rękę w rozwijaniu nowych pomysłów. On i jego zespół zgłosili 30 patentów na wynalazki od masek na twarz po folie odblaskowe do znaków drogowych. Dał się również poznać jako wspaniały mentor, który pomagał młodym inżynierom doskonalić ich instynkty i rozwijać pomysły.
Drew przeszedł na emeryturę z 3M w 1962 roku i zmarł w 1980 roku, w wieku 81 lat. W 2007 r. został pośmiertnie wprowadzony do National Inventors Hall of Fame.
„Richard Drew ucieleśniał istotnego ducha wynalazcy, osobę z wizją i nieugiętym uporem, która nie poddawała się przeciwnościom”, powiedział Larry Wendling, dyrektor wykonawczy 3M, podczas wprowadzania Drew na rynek.
Dzisiaj tablica pamiątkowa w 3M Company w rodzinnym mieście Drew, Saint Paul, upamiętnia jego najsłynniejszy wynalazek. Czytamy na niej, po części: „Wprowadzona w czasie Wielkiego Kryzysu, przezroczysta taśma Scotch szybko zaspokoiła potrzebę Amerykanów, aby przedłużyć żywotność przedmiotów, na których wymianę nie mogli sobie pozwolić.”
.