iPleaders

Subskrybuj aktualizacje Unsubscribe from Updates

Rozwój prawa administracyjnego.

GLANDIA

W 1885 r. Albert Venn Dicey, brytyjski jurysta, odrzucił całą koncepcję prawa administracyjnego. Stąd też liczne ustawowe uprawnienia dyskrecjonalne nadane organom wykonawczym i administracyjnym oraz sprawowana nad nimi kontrola zostały pominięte, aby mogły stanowić odrębną gałąź prawa przez myślicieli prawnych. Aż do XX wieku prawo administracyjne nie było akceptowane jako odrębna gałąź prawa. Dopiero później istnienie prawa administracyjnego zostało uznane.

Komisja Lorda Donoughmore’a, w 1929 r., zaleciła lepszą publikację i kontrolę ustawodawstwa podległego. Zasada, że król nie może czynić zła, została zniesiona, a zakres prawa administracyjnego rozszerzył się na mocy Crown Proceeding Act z 1947 r., który umożliwił wszczynanie postępowań cywilnych przeciwko Koronie, tak jak przeciwko każdej osobie prywatnej.

W 1958 r. uchwalono Tribunals and Inquiries Act w celu lepszej kontroli i nadzoru nad decyzjami administracyjnymi.

Breen przeciwko Amalgamated Engineering Union 2 QB 175 była pierwszą sprawą, w której ogłoszono istnienie prawa administracyjnego w Zjednoczonym Królestwie.

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

W Stanach Zjednoczonych Ameryki istnienie prawa administracyjnego i jego rozwój był ignorowany aż do momentu, gdy urosło ono do rangi czwartej gałęzi państwa. Do tego czasu wielu prawników, takich jak Frank Goodnow i Ernst Freund, napisało już kilka książek na temat prawa administracyjnego.

W 1933 roku powołano specjalną komisję, której zadaniem było ustalenie, w jaki sposób można sprawować sądową kontrolę nad agencjami administracyjnymi. Następnie w 1946 r. uchwalono ustawę o postępowaniu administracyjnym, która przewidywała sądową kontrolę nad działaniami administracyjnymi.

INDIA

Mauryanowie i Guptowie starożytnych Indii mieli scentralizowany system administracyjny. To było z nadejściem Brytyjczyków, że prawo administracyjne w Indiach przeszedł kilka zmian. Ustawy regulujące działania administracyjne zostały uchwalone w British India.

Po uzyskaniu niepodległości, Indie przyjęły stać się państwem opiekuńczym, co odtąd zwiększyło działalność państwa. Ponieważ działalność i uprawnienia rządu i władz administracyjnych wzrosły, tak samo wzrosła potrzeba „państwa prawa” i „sądowej kontroli działań państwa”.

Odtąd, jeśli zasady, przepisy i zarządzenia wydane przez władze administracyjne zostały uznane za wykraczające poza uprawnienia ustawodawcze władz, wówczas takie zarządzenia, zasady i przepisy miały być uznane za ultra-vires, niekonstytucyjne, nielegalne i nieważne.

Przyczyny rozwoju prawa administracyjnego.

Koncepcja państwa opiekuńczego

Jak państwa zmieniły swój charakter z leseferystycznego na państwo opiekuńcze, działalność rządu wzrosła i stąd potrzeba uregulowania tego samego. Tak więc, ta gałąź prawa rozwinęła się.

Nieadekwatność ustawodawcy

Prawodawca nie ma czasu, aby stanowić prawo na codzienne, ciągle zmieniające się potrzeby społeczeństwa. Nawet jeśli to zrobi, długotrwała i czasochłonna procedura legislacyjna sprawi, że reguła tak ustanowiona będzie bezużyteczna, ponieważ potrzeby zmienią się do czasu wdrożenia reguły.

Więc władza wykonawcza otrzymuje uprawnienia do stanowienia prawa i korzystania z uprawnień dyskrecjonalnych. W związku z tym, gdy uprawnienia są podane, powstaje potrzeba uregulowania tego samego.

Nieefektywność sądownictwa

Sądowa procedura orzekania w sprawach jest bardzo powolna, kosztowna, złożona i formalna. Co więcej, w kolejce czeka już tak wiele spraw, że szybkie załatwienie pozwów nie jest możliwe. Stąd pojawiła się potrzeba powołania trybunałów.

Zakres eksperymentu

Ponieważ prawo administracyjne nie jest prawem skodyfikowanym, istnieje możliwość jego modyfikacji zgodnie z wymogami machiny państwowej. Jest więc bardziej elastyczne. Sztywne procedury legislacyjne nie muszą być ciągle powtarzane.

Różnica między prawem administracyjnym a prawem konstytucyjnym.

Istnieją znaczące różnice między prawem administracyjnym a prawem konstytucyjnym.

Konstytucja jest najwyższym prawem kraju. Żadne prawo nie stoi ponad konstytucją, a zatem musi być zgodne z jej postanowieniami i nie może jej naruszać. Prawo administracyjne jest zatem podporządkowane prawu konstytucyjnemu. Innymi słowy, podczas gdy konstytucja jest rodzajem, prawo administracyjne jest gatunkiem.

Konstytucja zajmuje się strukturą państwa i jego różnych organów. Prawo administracyjne natomiast zajmuje się tylko administracją.

Podczas gdy Konstytucja dotyka wszystkich gałęzi prawa i zajmuje się ogólnymi zasadami dotyczącymi organizacji i uprawnień różnych organów państwa, prawo administracyjne zajmuje się tylko uprawnieniami i funkcjami organów administracyjnych.

Prosto mówiąc, władze administracyjne powinny najpierw przestrzegać Konstytucji, a następnie pracować zgodnie z prawem administracyjnym.

Prawo administracyjne w Indiach

Prawo administracyjne w Indiach próbuje regulować działania administracyjne poprzez kontrolowanie ustawodawstwa delegowanego i poddawanie uznaniowych działań administracyjnych kontroli sądowej. Przewiduje ono również tworzenie trybunałów i ich skład.

• Legislacja delegowana

Gdy funkcje legislatywy są powierzane przez samą legislatywę organom innym niż ustawodawca, ustawodawstwo tworzone przez taki organ nazywane jest ustawodawstwem delegowanym. Takie uprawnienia są przekazywane organom wykonawczym/administracyjnym w celu rozwiązywania praktycznych problemów, z którymi stykają się na co dzień.

Praktyka ustawodawstwa delegowanego nie jest zła, jednak ryzyko nadużycia władzy jest incydentalne i dlatego konieczne są zabezpieczenia.

Istnieją trzy środki kontroli nadużyć władzy poprzez ustawodawstwo delegowane (przyjęte w Indiach)-

• Kontrola parlamentarna

Kontrola parlamentarna jest uważana za normalną funkcję konstytucyjną, ponieważ władza wykonawcza jest odpowiedzialna przed parlamentem.

W początkowym etapie kontroli parlamentarnej upewnia się, że ustawa określa zakres delegowanych uprawnień. Drugi etap takiej kontroli obejmuje wniesienie projektu ustawy do parlamentu.

Istnieją trzy rodzaje wniesienia-

Zwykłe wniesienie

W tym przypadku przepisy i regulacje wchodzą w życie natychmiast po wniesieniu ich do parlamentu. Nie jest wymagana zgoda Parlamentu na zatwierdzenie wprowadzonych zasad i regulacji.

Negative laying

Zasady wchodzą w życie z chwilą przedłożenia ich Parlamentowi, ale tracą moc, jeśli Parlament ich nie zatwierdzi.

Potwierdzające wyłożenie

Przepisy nie mają mocy obowiązującej, jeżeli nie zostaną zatwierdzone przez obie izby parlamentu.

Kontrola proceduralna

Kontrola proceduralna oznacza, że organ administracyjny musi przestrzegać procedur określonych w ustawie macierzystej (ustawie przekazującej uprawnienia prawodawcze) podczas tworzenia przepisów.

Obejmuje ona wstępną publikację przepisów, tak aby osoby, na które będą miały wpływ proponowane przepisy, wiedziały o nich wcześniej i mogły składać oświadczenia, jeśli nie są zadowolone.

Po wstępnej publikacji i konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi organami, osobami i władzami przepisy należy opublikować w dzienniku urzędowym, tak aby społeczeństwo wiedziało o istnieniu przepisów.

Kontrola sądowa

Sąd bierze pod uwagę następujące aspekty w celu ustalenia ważności prawnej zasad ustanowionych przy wykorzystaniu przekazanych w ten sposób uprawnień-

1. Jeśli ustawodawstwo administracyjne jest sprzeczne z Konstytucją.
2. Jeśli ustawodawstwo administracyjne narusza ustawę macierzystą.
3. Jeśli ustawodawstwo administracyjne jest arbitralne, nieuzasadnione i dyskryminujące.
4. Jeśli ustawodawstwo administracyjne jest nieumyślne.
5. Jeśli ustawodawstwo administracyjne narusza prawa obywateli wywodzące się z prawa powszechnego, w przypadku braku wyraźnego upoważnienia w ustawie macierzystej.
6. Jeśli ustawodawstwo administracyjne jest sprzeczne z inną ustawą.
7. Uprawnienie organu ustawodawczego do ustanowienia zasady.
8. Jeżeli przepisy administracyjne są niejasne.

• Weryfikacja sądowa

Weryfikacja sądowa dotyczy trzech aspektów-

• Weryfikacja sądowa działań legislacyjnych.
• Weryfikacja sądowa działań sądowych.
• Sądowa kontrola działań administracyjnych.

Jeśli chodzi o prawo administracyjne sądowa kontrola działań administracyjnych staje się istotną częścią tego.

Władza administracyjna musi mieć uprawnienia dyskrecjonalne do rozwiązywania problemów w czasie rzeczywistym. Jednakże decyzje podejmowane w ramach wykonywania tych uprawnień dyskrecjonalnych muszą być racjonalne. Racjonalność jest odpowiedzią „państwa prawa” na wyzwanie związane z uznaniowością. Przybliża ona władzę dyskrecjonalną do idei „rządów prawa” w zakresie przejrzystości, spójności i przewidywalności. Dzięki kontroli sądowej działania administracyjne i swoboda uznania są sprawdzane i kontrolowane.

Kontrola sądowa zapewnia legalność działań administracyjnych i utrzymuje władzę administracyjną w jej granicach. Sąd pyta, czy organ administracyjny działał zgodnie z prawem. Sądy nie mogą jednak zastępować i nie zastępują opinii organu administracyjnego swoją własną.

Sądy, w sprawach kwestionujących działania administracyjne, badają zatem, czy doszło do uchybienia w wykonywaniu władzy dyskrecjonalnej, czy doszło do nadużycia władzy dyskrecjonalnej, czy wystąpiła niezgodność z prawem i/lub niewłaściwość proceduralna.

• Orzecznictwo administracyjne – trybunały.

Trybunały są tworzone w celu szybszego rozstrzygania sporów i załatwiania skarg. W trybunale sprawy są rozstrzygane przez ławę składającą się zarówno z członków sądowych, jak i pozasądowych. Trybunały nie są jednak substytutem sądów. W Indiach istnieje szereg trybunałów utworzonych na mocy ustaw centralnych. Niektóre z nich są wymienione poniżej.

1. Trybunał Administracyjny- utworzony na mocy Ustawy o Trybunale Administracyjnym, 1985.
2. Trybunał Przemysłowy- utworzony na mocy Ustawy o Sporach Przemysłowych, 1947.
3. Trybunał ds. Stawki Kolejowej- utworzony na mocy Ustawy o Kolejach, 1989.
4. Trybunał ds. Roszczeń- utworzony na mocy Ustawy o Pojazdach Samochodowych, 1939.
5. Income Tax Appellate Tribunal- utworzony na mocy Income Tax Act, 1961.
6. National Green Tribunal- utworzony na mocy National Green Tribunal Act, 2010.
7. Competition Appellate Tribunal- utworzony na mocy Competition Act, 2002.

W sprawie L. Chandra Kumar przeciwko Union of India Sąd Najwyższy orzekł, że trybunały są sądami pierwszej instancji w odniesieniu do dziedzin prawa, dla których zostały powołane. Wszystkie decyzje trybunałów podlegają jednak kontroli przed Division Bench of the High Court, którego jurysdykcji podlegałby dany trybunał, w drodze apelacji.

• Lokpal i Lokayuktas Act, 2013

The Lokpal and Lokayuktas Act, 2013 jest ustawą antykorupcyjną, która przewiduje ustanowienie instytucji Lokpal, która prowadziłaby dochodzenie w sprawie zarzutów przeciwko funkcjonariuszom publicznym i spraw z nimi związanych. Ustawa przewiduje dochodzenie w sprawie skarg dotyczących niewłaściwego administrowania. Urząd Lokpala jest odpowiednikiem urzędu Ombudsmana.

Ustawa powstała w wyniku masowych protestów społecznych przeciwko korupcji pod przywództwem Anny Hazare.

Lokpal jest funkcjonariuszem Parlamentu, którego podstawową funkcją jest działanie jako agent Parlamentu w celu ochrony obywateli przed nadużywaniem lub niewłaściwym wykorzystywaniem władzy administracyjnej przez władzę wykonawczą.

• Ustawa o prawie do informacji, 2005

Ustawa zapewnia obywatelom prawo do informacji w celu uzyskania dostępu do informacji znajdujących się pod kontrolą władz publicznych. Ustawa promuje przejrzystość i odpowiedzialność każdej władzy publicznej.

Ustawa jest niezbędna, ponieważ dzięki niej obywatele są informowani, a rząd i jego agencje odpowiadają przed rządzonymi.

Co studiujemy w ramach Prawa Administracyjnego?

Temat	Podtematy
Ewolucja i zakres prawa administracyjnego.	Natura, zakres i rozwój prawa administracyjnego.
	Rule of law and administrative law.
	Separation of Powers and its relevance.
	Zależność pomiędzy prawem konstytucyjnym a prawem administracyjnym.
Legislacyjne funkcje administracji.	Przepisy delegowane i ich konstytucyjność.
	Mechanizm kontroli.
	Subdelegacja.
Sądowe funkcje administracji.	Need for devolution of adjudicatory authority on Administration.
	Problemy podejmowania decyzji administracyjnych.
	Natura trybunałów administracyjnych.
	Zasady sprawiedliwości naturalnej.
Sądowa kontrola działań administracyjnych	Sądowa kontrola działań administracyjnych.
	Ewolucja koncepcji Ombudsmana.

Ewolucja i zakres prawa administracyjnego.

Natura, zakres i rozwój prawa administracyjnego.

Zaczynając studiować specyfikę danej gałęzi prawa, ważne staje się, aby wiedzieć, dlaczego i w jaki sposób dana gałąź prawa powstała.

Prawo administracyjne jest prawem stanowionym przez sędziego, które ewoluowało w czasie. Nie jest to prawo skodyfikowane. Potrzeba jego wprowadzenia pojawiła się wraz ze wzrostem działań administracji i jej uprawnień dyskrecjonalnych.

Prawo administracyjne a rządy prawa.

Koncepcja „rządów prawa” zakłada, że państwo powinno kierować się zasadami prawa, a nie zasadami ludzkimi. Prawo administracyjne zapewnia, że „rządy prawa” przeważają pomimo obecności uprawnień dyskrecjonalnych przyznanych administratorom. Prawo administracyjne rozwinęło się w celu ograniczenia arbitralnego wykonywania uprawnień poprzez podporządkowanie go dobrze zdefiniowanemu prawu.

Rozdzielenie władzy i jego znaczenie.

„Rozdzielenie władzy” jest jedną z podstaw, na których opiera się działanie mechanizmów państwowych. Jednak wraz ze wzrostem działań/władzy administracyjnej widać, że doktryna ta nie może być praktykowana w sposób sztywny. Każdy organ państwa jest zależny od innego dla sprawnego funkcjonowania, dlatego też doktryna rozdziału władzy nie może być realizowana poprzez umieszczanie organów państwa w szczelnych komorach. Musi istnieć elastyczne podejście, przy jednoczesnym zapewnieniu, że żaden organ nie narusza funkcji innego.

Zależność między prawem konstytucyjnym a prawem administracyjnym.

Ponieważ każde prawo państwowe musi spełniać kryterium konstytucyjne, istotne jest poznanie relacji między prawem konstytucyjnym a prawem administracyjnym państwa. Prawo konstytucyjne jest rodzajem, a prawo administracyjne jego gatunkiem, stąd też prawo stanowione przez sędziego musi być zgodne z przepisami konstytucyjnymi.

Funkcje legislacyjne administracji.

Przepisy delegowane i ich konstytucyjność.

Władze administracyjne otrzymują od władzy ustawodawczej uprawnienia do stanowienia prawa. Prawo administracyjne bada, czy tak przekazane władzom administracyjnym uprawnienie jest dopuszczalne w świetle definicji konstytucyjnej, czy też nie.

1. Mechanizm kontroli.

Ponieważ organom administracyjnym przyznano swobodę stanowienia prawa delegowanego, prawo administracyjne wprowadza mechanizm kontroli, który utrzymuje kontrolę nad uprawnieniami wykonywanymi w ten sposób przez organy poprzez-

• Parlamentarną kontrolę ustawodawstwa delegowanego,
• Sądową kontrolę ustawodawstwa delegowanego,
• Proceduralną kontrolę ustawodawstwa delegowanego.

1. Subdelegacja.

Gdy organy administracyjne przekazują dalej przekazane im uprawnienia, nazywa się to subdelegacją. Taka subdelegacja jest jednak dopuszczalna tylko wtedy, gdy zezwala na to ustawa przekazująca organom administracji dane uprawnienie. Prawo administracyjne zapewnia, że subdelegacja uprawnień jest zgodna z prawem i że taki przepis (subdelegacji) nie powoduje letargu administratora.

• Sądowe funkcje administracji.

Potrzeba przekazania władzy orzeczniczej administracji.

Sądownictwo państwowe nie było w stanie wprowadzić mechanizmu szybkiego orzekania, co więcej, istniały zaległości w rozpatrywaniu spraw. Dlatego też władza orzecznicza została przekazana administracji w celu rozwiązania problemu. Nie jest to jednak absolutny substytut sądownictwa.

Problemy związane z podejmowaniem decyzji administracyjnych.

Chociaż administracja otrzymała władzę orzeczniczą w pewnym zakresie, istnieją luki w orzekaniu administracyjnym. Przykładowo, procedura postępowania przed administracyjnym organem orzekającym nie jest określona, istnieje niesystematyczny system odwołań, decyzje organu nie są rejestrowane, a powierzenie nakładających się funkcji temu samemu organowi stanowi problem w orzecznictwie administracyjnym.

Natura trybunałów administracyjnych.

W dalszej części opracowania dokonano oceny natury trybunałów administracyjnych. Określono konstytucję, kompetencje, obszary, w których sąd orzeka.

Zasady sprawiedliwości naturalnej.

Prawo administracyjne wymaga, aby organ orzekający w sprawach administracyjnych orzekał stosując zasady sprawiedliwości naturalnej, które są następujące-

• • Reguła przeciwko stronniczości: Zasada ta mówi, że nikt nie powinien być sędzią we własnej sprawie, a sprawiedliwość powinna być nie tylko czyniona, lecz także postrzegana jako czyniona.
• Audi Alteram Partem: Każda osoba ma prawo do bycia wysłuchaną, zanim sprawa zostanie rozstrzygnięta na jej korzyść lub niekorzyść.
• Speaking order (Reasoned decisions)- Organ orzekający musi podać powód swojej decyzji. Jest to nowo opracowana zasada, która ma na celu ograniczenie arbitralności ze strony organu orzekającego.

• Sądowa kontrola działań administracyjnych.

• Sądowa kontrola działań administracyjnych.

Sądownictwo utrzymuje kontrolę nad innymi organami państwa poprzez kontrolę sądową. Podstawy, w oparciu o które sprawuje się tę władzę nad organem administracyjnym, to:

• Nadużycie władzy dyskrecjonalnej,
• Niewykonanie władzy dyskrecjonalnej,
• Nielegalność, nieracjonalność i nieprawidłowości proceduralne.

Ewolucja koncepcji Rzecznika Praw Obywatelskich.

Koncepcja Rzecznika Praw Obywatelskich rozwinęła się w celu sprawowania kontroli nad działaniami administracyjnymi. Ombudsman jest niezależnym funkcjonariuszem władzy ustawodawczej, który nadzoruje administrację i rozpatruje skargi na niewłaściwe administrowanie przez organ administracyjny. Jest to kontrola organów administracyjnych przez Legislaturę.

Wniosek

Prawo administracyjne jest prawem regulującym działalność władzy wykonawczej, mającym na celu regulowanie jej funkcjonowania i ochronę zwykłych obywateli przed nadużywaniem władzy przez władzę wykonawczą lub jakiekolwiek jej instrumenty. Jest to nowa gałąź prawa, która z czasem ewoluowała i nadal będzie ewoluować zgodnie ze zmieniającymi się potrzebami społeczeństwa. Celem prawa administracyjnego nie jest odebranie władzy wykonawczej uprawnień dyskrecjonalnych, ale doprowadzenie do ich zgodności z „zasadą państwa prawa”.