JaMarcus Russell

John Clayton z ESPN stwierdził, że Russell’s workouts at the 2007 NFL Scouting Combine, że jego siła ramienia i rozmiar zrobiły wrażenie na kilku zespołach i przewidział, że „ciężko będzie przejść na Russell’a na #1”. Na combine, Russell stwierdził o swoim rozmiarze, „Od zawsze grałem jako quarterback. Zawsze byłem większy i wyższy od innych dzieciaków i zawsze byłem w stanie rzucać na całkiem niezłą długość boiska.” Generalny Manager Cleveland Browns Phil Savage powiedział o umiejętnościach Russella: „Jego talent jest niebagatelny. Jest rzadką kombinacją wielkości i siły ramienia.”

Russell został wybrany przez Oakland Raiders jako numer jeden w ogólnym wyborze. Russell był jednym z czterech graczy LSU wybranych w pierwszej rundzie, razem z safety LaRonem Landry, oraz szerokimi odbiorcamiDwaynem Bowe i Craigiem Davisem.

Były generalny menadżer Detroit Lions i linebacker Raiders Matt Millen powiedział w 2015 roku, że ostrzegł właściciela Raiders Ala Davisa, aby nie draftował Russella, po tym jak Millen wyrzucił Russella z przeddraftowego wywiadu za zbytnie rozproszenie. Główny trener Raiders Lane Kiffin również stwierdził, że nie chciał draftować Russella, co Davis przyznał. Kiffin powiedział w 2016 roku w wywiadzie dla Sports Illustrated, że chciał szerokiego odbiorcę Calvina Johnsona, który został wybrany jako drugi overall przez Lions i stał się inductee Pro Football Hall of Fame. Jednak po zwolnieniu go w 2008 roku, Davis powiedział, że Kiffin był niezdecydowany wobec preferowanego przez siebie wyboru i był zdeterminowany tylko po to, aby nie dopuścić Raiders do draftu Russella.

Sezon 2007

Po nieosiągnięciu porozumienia kontraktowego z Raiders, Russell wstrzymał się z decyzją przez obóz treningowy i do pierwszego tygodnia sezonu NFL 2007, aż do 12 września, kiedy to podpisał sześcioletni kontrakt o wartości do 68 milionów dolarów, z gwarantowanymi 31,5 milionami dolarów. Główny trener Raiders, Lane Kiffin, nie podał od razu nazwiska Russella jako rozgrywającego, mówiąc: „W ten sposób możemy naprawdę kontrolować to, co robi, grać przez określony czas, przez określoną ilość zagrań. On nie musi mieć wszystko opanowane,” zauważając, że Russell przegapił cały obóz treningowy i innych rozgrywających, jak David Carr, powinny być wniesione wzdłuż wolniej.

Russell dokonał jego pierwszy profesjonalny wygląd na 2 grudnia 2007 roku, przeciwko Denver Broncos. Przychodząc do gry w drugim kwartale w ulgę startera Josh McCown, Russell grał dwie serie, i zakończone 4 z 7 prób przejścia na 56 jardów. 23 grudnia 2007 roku przeciwko Jacksonville Jaguars, Russell rzucił swoje pierwsze w karierze przyłożenie, dwujardowe podanie do Zacha Millera. Zakończył grę z siedmiu uzupełnień na 23 próbach przejścia na 83 jardów, z jednym przyłożeniem pass, trzy przechwytywania i stracone fumble.

Russell dokonał jego pierwszy start kariery w ostatnim meczu sezonu przeciwko San Diego Chargers. Dwa razy został przechwycony i stracił fumble, co doprowadziło do 17 punktów z przewrotów dla Chargers. Po drugim przechwycie nie wstał z boiska z powodu kontuzji, a w dalszej części meczu został odwieziony do szatni na wózku, po czym zastąpił go Andrew Walter. W tym pierwszym starcie, Russell ukończył 23 z 31 podań na 224 jardy, jedno przyłożenie, dwa przechwyty i stracone fumble. Russell zakończył swój debiutancki sezon z 36 ukończonymi podaniami na 66 próbach, 373 jardami, dwoma przyłożeniami i czterema przechwytami. Po meczu w San Diego, Kiffin mianował go wyjściowym rozgrywającym na nadchodzący sezon 2008.

Sezon 2008

Russell (#2) przyjmuje snap przeciwko Atlanta Falcons.

W 2. tygodniu preseason 2008 przeciwko Tennessee Titans, ukończył 10 z 17 podań na 75 jardów i jedno przyłożenie. Podczas 3 tygodnia, przeciwko Arizona Cardinals, ukończył 14 z 28 podań, rzucając na 180 jardów, jednocześnie rzucając jeden przechwyt i żadnego przyłożenia w przegranej 24-0 w domu.

Russell został mianowany starterem w meczu otwarcia sezonu 2008, który był przeciwko rywalowi dywizji, Denver Broncos. Raiders zostali pokonani przez Broncos 41-14. Russell zaliczył 17 z 26 prób podań na 180 jardów, rzucił również dwa przyłożenia, kończąc z passer ratingiem 111.1. Raz popełnił błąd w strefie zmian, gdy chciał wykonać rzut do Darrena McFaddena. W następnym tygodniu przeciwko Kansas City Chiefs, Raiders wygrali 23-8. Russell podał na 55 jardów i wykonał 6 z 17 podań, bez przyłożeń i przechwytów. W kolejnych trzech tygodniach Raiders przegrali z Buffalo Bills, San Diego Chargers i New Orleans Saints. Russell rozpoczął wszystkie trzy mecze, ale rzucił tylko dwa przyłożenia w tym okresie.

W tygodniu 7, Raiders pokonali New York Jets 16-13 w dogrywce. Zwycięstwo to zakończyło ich czteromeczową passę porażek u siebie. Russell zaliczył 17 z 30 podań na 203 jardy i jedno przyłożenie. Była to pierwsza wygrana trenera Toma Cable’a w roli głównego szkoleniowca Raiders. Russell poprowadził drużynę na 43-jardowy podjazd, który pozwolił Sebastianowi Janikowskiemu na zdobycie zwycięskiego gola. Następne cztery mecze to porażki z Baltimore Ravens, Atlanta Falcons, Carolina Panthers i Miami Dolphins. Tydzień po meczu z Miami, poprowadził Raiders do zwycięstwa 31-10 z Denver, gdzie zaliczył 10-of-11 podań na 152 jardy i rzucił jedno przyłożenie.

Russell zakończył sezon 2008 wygrywając kolejne mecze z Houston Texans i Tampa Bay Buccaneers. W tych trzech ostatnich meczach, Russell rzucił sześć przyłożeń i dwa przechwyty.

Sezon 2009

W sierpniu 2009 roku, Russell został mianowany startowym rozgrywającym Raiders na ten sezon. W przegranym meczu z New York Giants w 5 tygodniu, Russell stracił trzy fumble i zaliczył 100 jardów. Po przegranym meczu z Kansas City Chiefs 15 listopada, Russell został odsunięty na czas nieokreślony przez trenera Toma Cable’a na rzecz Bruce’a Gradkowskiego. Gradkowski poprowadził dwa comebacki w czwartej kwarcie i zdenerwował Cincinnati Bengals i Pittsburgh Steelers w kolejnych dwóch tygodniach, rzucając pięć przyłożeń. Po tym jak Gradkowski doznał kontuzji w meczu z Washington Redskins, Russell dokończył mecz dla Raiders, co zakończyło się porażką. Po meczu, Cable zdecydował się wystawić rezerwowego Charliego Frye’a zamiast Russella, co przesunęło Russella na trzecie miejsce w tabeli głębokości. Kiedy Frye doznał kontuzji w meczu z Denver Broncos, Russell zagrał pod koniec spotkania. Mecz zakończył się zwycięstwem. Zakończył sezon 2009 z najniższym ratingiem rozgrywającego, najniższym procentem ukończenia, najmniejszą liczbą przyłożeń i najmniejszą liczbą jardów wśród kwalifikujących się rozgrywających w NFL.

W marcu 2010 roku, NBC Sports opisał Russella jako „rocznie i niesamowitą nadwagę”, mówiąc, że Russell, często krytykowany za postrzegany brak kondycji, przybył na mini-camp ważąc 290 funtów, w górę od początkowo zgłoszonej wagi 271. Do kwietnia, National Football Post zgłosił go na 300 funtów. Jednak Cam Inman z Oakland Tribune powiedział, że Russell miał „dobry pierwszy minicamp” i „jest w świetnej formie” w pierwszym obozie treningowym zespołu pod koniec kwietnia. W jednym z wywiadów podczas obozu, Russell powiedział: „Dzisiaj zamierzam dalej wychodzić, rywalizować o pracę, pracować z całych sił.”

W tym samym miesiącu, Raiders przehandlowali za rozgrywającego Washington Redskins Jasona Campbella, który zostawił drużynę z pięcioma rozgrywającymi w składzie: Campbell, Russell, Frye, Gradkowski i Kyle Boller. W tamtym czasie Cable powiedział, że Russell może powalczyć o posadę rozgrywającego. 6 maja 2010 roku, Raiders zwolnili Russella. Dzień później, Russell przeszedł przez waivers, co uczyniło go wolnym agentem.

Raiders złożyli skargę 28 maja 2010 roku, chcąc odzyskać 9.55 miliona dolarów od Russella za to, co zostało wypłacone jako zaliczki na poczet pensji za sezony 2010-2012 NFL. Jego agent powiedział, że „pieniądze, o których mowa były w pełni gwarantowane. To dlatego Russell był zmuszony wstrzymać się z decyzją i opuścić cały obóz treningowy jako debiutant. Raiders o tym wiedzą i jest to nasz jedyny komentarz”. Russell następnie złożył zażalenie przeciwko Raiders, twierdząc, że należy mu się od drużyny dodatkowe 9 milionów dolarów, a strony rozliczyły się ze skarg w 2013 roku, w którym Raiders zapłacili Russellowi dodatkowe 3 miliony dolarów.

Post-football

Trener główny New Orleans Saints, Sean Payton, powiedział w maju 2010 roku, że czas nie był odpowiedni dla Świętych, aby rozważyć podpisanie kontraktu z Russellem, ale dodał, że jest to „warte uwagi”, kiedy wysoki pick draftu zostaje zwolniony tak szybko i powiedział, że gracze tacy jak Russell często dostają drugą szansę w NFL. Jednak, częściowo z powodu obaw o jego etykę pracy, nigdy nie grał kolejny dół w grze NFL. W dniu 26 września 2010 roku, ESPN.com poinformował, że Russell przeniósł się do Houston w Teksasie i pracował z byłym zawodnikiem NBA i głównym trenerem Johnem Lucasem, który również konsultował się z nim jako life coach. Russell miał trening z Washington Redskins na 2 listopada 2010 roku, ale nie został podpisany. 15 listopada 2010 r. Russell, który w tym czasie ważył 292 funty, trenował dla Miami Dolphins wraz z czterema innymi rozgrywającymi, którzy mieli zastąpić kontuzjowanego Chada Penningtona w rosterze Dolphins. Patrick Ramsey został ostatecznie podpisany. W styczniu 2011 roku Lucas próbował zaaranżować spotkanie Russella z prezesem Baltimore Ravens Ozzie Newsome, kiedy ten przebywał w Mobile w Alabamie na Senior Bowl, jednak Newsome odmówił spotkania z Russellem. W kwietniu 2011 roku Lucas, który stał się sfrustrowany etyką pracy Russella, podobno zerwał wszelkie więzi z rozgrywającym i poprosił go o opuszczenie Houston.

W 2013 roku Russell stwierdził, że jest zainteresowany powrotem do NFL i będzie trenował z różnymi graczami NFL, w tym Marshallem Faulkiem i Jeffem Garcią, wraz z olimpijczykiem Ato Boldonem. Próba powrotu Russella została udokumentowana przez Bleacher Report w serii zatytułowanej JaMarcus Russell’s Road Back to the NFL. W maju 2013 roku, Ian Rapoport z NFL Network poinformował, że Russell powrócił do swojej wagi debiutanta, czyli 265 funtów. Zgłaszano również zainteresowanie ze strony Chicago Bears i Baltimore Ravens. Russell próbował swoich sił w Bears 7 czerwca 2013 roku i według raportu ESPN zaprezentował „solidny” występ podczas treningów z innymi wolnymi rozgrywającymi Trentem Edwardsem i Jordanem Palmerem. Bears nie podpisał go, stwierdzając, że nie byli zainteresowani dodaniem czwartego quarterbacka do rosteru. Jednak Bears podpisali zarówno Edwardsa, jak i Palmera dwa miesiące później. W kwietniu 2016 roku Russell powiedział Sports Illustrated, że napisał listy do wszystkich 32 drużyn NFL z prośbą o tryout i zobowiązaniem do gry przez rok za darmo, chociaż żadna drużyna nie odpowiedziała na listy.

Impact

NFL.com’s Steve Wyche twierdził, że Russell jest największym draftowym bustem w historii NFL. The Huffington Post nazwał go jednym z 13 największych wpadek draftu 2000 roku. Bill Williamson z ESPN nazwał Russella „utalentowanym, ale niezwykle rozczarowującym” rozgrywającym. Ponadto, passer rating Russella w 2009 roku wynoszący 50.0 był najniższym ratingiem startującego rozgrywającego w NFL od 1998 roku. Jego końcowe statystyki podczas jego kadencji jako Raider to 52.1% podań, 18-23 TD-INT ratio, passer rating 65.2, i 25 razy się potknął, 15 z nich to były stracone fumble.

Żaden gracz z Oakland nie nosił numeru #2 na koszulce Russella podczas sezonu regularnego przez kilka lat po jego zwolnieniu; tylko punter Marquette King go nosił, podczas preseason Oakland 2012, zanim został umieszczony na kończącej sezon rezerwie kontuzjowanych. W 2011 roku, prośba nowo wybranego rozgrywającego Terrelle Pryora o noszenie #2 została odrzucona przez ówczesnego trenera Hue Jacksona, a Ann Killion ze Sports Illustrated powiedziała, że było to w celu uniknięcia porównań do Russella. Jednak w 2013 roku, trener Raiders Dennis Allen pozwolił Pryorowi na wymianę numerów z Kingiem począwszy od obozu treningowego.

Statystyki NFL

.