Johnny Ringo

Urodzony

3 maja 1850

Zmarł

13 lipca, 1882 (w wieku 32 lat)

Przyczyna śmierci

Rana postrzałowa głowy

Znaleziono ciało

Turkey Creek Canyon, Arizona Territory

Miejsce znalezienia

West Turkey Creek Valley, Arizona
31°51′57″N 109°25′08″W / 31.865868°N 109.418852°W

Narodowość

Amerykanin

Inne nazwiska

Johnny Ringo, Johnny Ringgold

Zawód

Outlaw

Lata działalności

1875-1882

John Peters Ringo (3 maja, 1850 – 13 lipca 1882), lepiej znany jako Johnny Ringo, był amerykańskim banitą Starego Zachodu, luźno związanym z hrabstwem Cochise County Cowboys w tętniącym życiem mieście Tombstone w Arizonie. Brał udział w wojnie w hrabstwie Mason, podczas której popełnił swoje pierwsze morderstwo. Został aresztowany i oskarżony o morderstwo, ale uciekł z więzienia na krótko przed śmiercią. W latach 1881-1882 był związany z szeryfem hrabstwa Cochise, Johnnym Behanem, Ike’em Clantonem i Frankiem Stilwellem. Wdał się w konfrontację w Tombstone z Dociem Hollidayem i był podejrzewany przez Wyatta Earpa o udział w próbie zabójstwa Virgila Earpa oraz w zasadzce i śmierci Morgana Earpa. Ringo został znaleziony martwy z raną postrzałową w skroni. Współcześni pisarze wysunęli różne teorie przypisujące jego śmierć Wyattowi Earpowi, Docowi Hollidayowi, Frankowi Leslie i Michaelowi O’Rourke.

Wczesne życie

Johnny Ringo urodził się w Washington, Indiana, z dalekiego holenderskiego pochodzenia. Jego rodzina przeniosła się do Liberty, Missouri, w 1856 roku. Był kuzynem spokrewnionym z braćmi Younger poprzez swoją ciotkę Augustę Peters Inskip, która wyszła za mąż za Colemana P. Youngera, wuja banitów.

W 1858 roku jego rodzina przeniosła się z Liberty do Gallatin, gdzie wynajęła posiadłość od ojca Johna W. Sheetsa, który stał się pierwszą „oficjalną” ofiarą James-Younger Gang, kiedy obrabowali Daviess County Savings & Loan Association w 1869 r.

30 lipca 1864 r., kiedy Johnny miał 14 lat, jego rodzina była w Wyoming w drodze do Kalifornii. Jego ojciec, Martin Ringo, został zabity, gdy zszedł z ich wozu trzymając strzelbę, która przypadkowo się rozładowała. Kula trafiła go w prawą stronę twarzy i wyszła na czubku głowy. Rodzina pochowała Martina na zboczu wzgórza wzdłuż szlaku.

Wojna w hrabstwie Mason

W połowie lat 70. XIX wieku Ringo wyemigrował z San Jose w Kalifornii do Mason County w Teksasie. Tutaj zaprzyjaźnił się z byłym strażnikiem Teksasu, Scottem Cooleyem, który był adoptowanym synem miejscowego ranczera Tima Williamsona.

Kłopoty zaczęły się, gdy dwaj amerykańscy bandyci, Elijah i Pete Backus, zostali wyciągnięci z więzienia w Mason i zlinczowani przez przeważnie niemiecki tłum. Pełna wojna rozpoczęła się 13 maja 1875 roku, kiedy to Tim Williamson został aresztowany przez wrogie oddziały i zamordowany przez niemieckiego farmera Petera „Bad Mana” Badera. Cooley i jego przyjaciele, w tym Johnny Ringo, przeprowadzili kampanię terroru przeciwko swoim rywalom. Urzędnicy nazwali ją „wojną hrabstwa Mason”; lokalnie nazywano ją „wojną Hoodoo”. Cooley wziął odwet, zabijając miejscowego niemieckiego byłego zastępcę szeryfa, Johna Worleya, strzelając do niego, skalpując go i wrzucając jego ciało do studni 10 sierpnia 1875 r.

Cooley miał już reputację niebezpiecznego człowieka i był szanowany jako Strażnik Teksasu. Zabił kilku innych podczas „wojny”. Po zabiciu zwolennika Cooleya, Mosesa Bairda, Ringo popełnił swoje pierwsze morderstwo 25 września 1875 r., kiedy to wraz z przyjacielem o nazwisku Bill Williams podjechał przed dom Jamesa Cheyneya, człowieka, który wprowadził Bairda w zasadzkę. Cheyney wyszedł nieuzbrojony, zaprosił ich do środka i zaczął myć twarz na ganku, kiedy Ringo i Williams zastrzelili go. Następnie dwaj pojechali do domu Dave’a Doole’a i zawołali go na zewnątrz, ale wyszedł z bronią, więc uciekli z powrotem do miasta.

Jakiś czas później Scott Cooley i Johnny Ringo pomylili Charleya Badera z jego bratem Pete’em i zabili go. Po tym, obaj mężczyźni zostali uwięzieni w Burnet, Texas przez szeryfa A. J. Strickland. Zarówno Ringo, jak i Cooley zostali wyrwani z więzienia przez swoich przyjaciół wkrótce potem i rozstali się, aby uniknąć prawa.

Do listopada 1876 roku, wojna w hrabstwie Mason wygasła po tym, jak około tuzin osób zostało zabitych. Scott Cooley uważany był za zmarłego, a Johnny Ringo i jego kumpel George Gladden zostali ponownie zamknięci. Jednym z domniemanych współtowarzyszy Ringo był notoryczny morderca John Wesley Hardin. Podczas gdy Gladden został skazany na 99 lat, Ringo najwyraźniej został uniewinniony. Dwa lata później Ringo był konstablem w Loyal Valley w Teksasie. Wkrótce potem po raz pierwszy udał się do Arizony.

Życie w Tombstone

Ringo po raz pierwszy pojawił się w hrabstwie Cochise na terytorium Arizony w 1879 roku wraz z Josephem Gravesem Olneyem (pseudonim „Joe Hill”), przyjacielem z czasów wojny w hrabstwie Mason. W grudniu 1879 roku pijany Ringo zastrzelił nieuzbrojonego Louisa Hancocka w saloonie w Safford w Arizonie, kiedy Hancock odmówił wypicia darmowego drinka z whiskey, stwierdzając, że woli piwo. Hancock przeżył swoją ranę. W Tombstone, w Arizonie, Ringo miał reputację człowieka o złym usposobieniu. Możliwe, że brał udział w napadach i zabójstwach wraz z Cochise County Cowboys, luźno powiązaną grupą banitów. Czasami był błędnie nazywany „Ringgold” przez lokalne gazety.:238

Konfrontacja z Doc Holliday

17 stycznia 1882 roku Ringo i Doc Holliday wymieniali groźby i wydawało się, że zmierzają do strzelaniny. Obaj mężczyźni zostali aresztowani przez szefa policji w Tombstone, Jamesa Flynna, i postawieni przed sędzią za posiadanie broni w mieście. Obaj zostali ukarani grzywną. Sędzia William H. Stilwell sprawdził zarzuty postawione Ringo za napad w Galeyville i 20 stycznia Ringo został ponownie aresztowany i uwięziony na weekend. Ringo był podejrzewany przez Earpów o udział w zasadzce na Virgila Earpa z 28 grudnia 1881 roku, która okaleczyła go na całe życie, oraz w morderstwie Morgana Earpa z 18 marca 1882 roku, kiedy ten strzelał do bilarda w saloonie w Tombstone.

Dołącza do oddziału ścigającego Earpów

Wicemarszałek USA Wyatt Earp i jego oddział zabili Franka Stilwella w Tucson 20 marca 1882 roku. Po tej strzelaninie, Earpowie i federalny oddział wyruszyli na wendetę, by odnaleźć i zabić innych, których uważali za odpowiedzialnych za zastawienie zasadzki na Virgila i Morgana. Szeryf hrabstwa Cochise, Johnny Behan, otrzymał od sędziego z Tucson nakaz aresztowania Earpów i Hollidaya, a także wezwał Ringo i 19 innych ludzi, z których wielu było przyjaciółmi Stilwella i kowbojów z hrabstwa Cochise. Hrabstwo ścigało, ale nigdy nie znalazło oddziału Earpsów.

Podczas Earp Vendetta Ride, Wyatt Earp zabił jednego z najbliższych przyjaciół Ringo, „Curly Bill” Brocius, w strzelaninie w Iron Springs (później Mescal Springs) około 20 mil (32 km) od Tombstone. Earp powiedział swojemu biografowi, Stuartowi Lake’owi, że niejaki Florentino Cruz przyznał się do bycia obserwatorem morderstwa Morgana i zidentyfikował Ringo, Stilwella, Swillinga i Brociusa jako zabójców Morgana, choć współcześni badacze poddają w wątpliwość relację Earpa.

Śmierć

Dnia 14. lipca, 1882 roku, ciało Ringo zostało znalezione leżące oparte o pień dużego drzewa w West Turkey Creek Valley, w pobliżu Chiricahua Peak na Terytorium Arizony. Po południu 13 lipca właściciel sąsiedniej posiadłości usłyszał pojedynczy wystrzał, a następnego dnia odkrył ciało Ringo. Jego stopy były owinięte w paski materiału wyrwane z podkoszulka, prawdopodobnie dlatego, że jego koń zerwał się z pikiety i pognał z butami przywiązanymi do siodła, co było powszechnie stosowane w tamtych czasach, by uchronić je przed skorpionami. W jego prawej skroni znajdowała się dziura po kuli, a z tyłu głowy rana wylotowa. Według raportu koronera, który w całości znajduje się w książce „John Ringo – The Gunfighter Who Never Was” autorstwa Jacka Burrowsa, w rewolwerze Ringo znajdowało się pięć naboi. W raporcie nie ma wzmianki o tym, że w rewolwerze znajdowała się zużyta łuska. Nie ma więc dowodów na to, że Ringo rozładował broń, co podważa teorię samobójstwa, którą Burrows zawarł w swojej książce. Dodatkowo raport koronera stwierdza, że u podstawy skóry głowy znaleziono cięcie nożem, co wskazuje na to, że ktoś zaczął skalpować martwego Ringo, ale z nieznanych powodów przestał. Jego koń został znaleziony dwie mile dalej, a jego buty były wciąż przywiązane do siodła. Śledztwo koronera oficjalnie uznało jego śmierć za samobójstwo.

Ciało Ringo zostało pochowane w pobliżu podstawy drzewa, przy którym zostało odkryte. Grób znajduje się na terenie prywatnym i aby go odwiedzić, trzeba mieć pozwolenie. Mimo orzeczenia koronera i doniesień prasowych, że „często groził popełnieniem samobójstwa i że można się go spodziewać w każdej chwili”, przez lata badacze i amatorzy proponowali alternatywne teorie przyczyny śmierci Ringo, o różnej wiarygodności.

Teoria Wyatta Earpa

Według książki I Married Wyatt Earp, której autor i kolekcjoner Glen Boyer twierdził, że zebrał ją z rękopisów napisanych przez trzecią żonę Earpa, Josephine Marcus Earp, Earp i Doc Holliday wrócili do Arizony z przyjaciółmi na początku lipca i znaleźli Ringo obozującego w West Turkey Creek Valley. Gdy Ringo próbował uciec w górę kanionu, Earp zastrzelił go z karabinu. Boyer odmówił przedstawienia swoich rękopisów źródłowych, a reporterzy pisali, że jego wyjaśnienia były sprzeczne i niewiarygodne. Allen Barra z New York Times napisał, że I Married Wyatt Earp „… jest teraz uznawany przez badaczy Earpa za oszustwo.”:154 Jednakże historyk z Tombstone Ben T. Traywick uważa teorię Earpa za najbardziej wiarygodną, gdyż tylko Earp miał wystarczający motyw, prawdopodobnie był wtedy w okolicy, a pod koniec życia podobno opowiedział jednemu z historyków „w poszlakowych szczegółach, jak zabił Johna Ringo”.

W 1888 roku Earp został przesłuchany przez agenta kalifornijskiego historyka Huberta H. Bancrofta, a następnie przez Franka Lockwooda, który w 1932 roku napisał Pioneer Days in Arizona. Earp powiedział im, że zabił Ringo, gdy ten opuszczał Arizonę w 1882 roku, ale podał szczegóły, które nie pasują do tego, co wiadomo o śmierci Ringo. Powtórzył to twierdzenie co najmniej trzem innym osobom. W rozmowie z reporterem w Denver w 1896 roku, Earp zaprzeczył, że zabił Ringo, ale później, prywatnie, twierdził ponownie, że miał.

Teoria Doc Holliday

Teoria Holliday jest podobna do teorii Earp, z tym wyjątkiem, że Holliday jest rzekomo zabił Ringo. Wariant, spopularyzowany w filmie Tombstone, utrzymuje, że Holliday wkroczył za Earp w odpowiedzi na wyzwanie walki z Ringo i zastrzelił go. Zapisy Sądu Okręgowego Hrabstwa Pueblo, Kolorado (znajdującego się w Pueblo, Kolorado) wskazują, że Holliday i jego adwokat pojawili się w sądzie 11, 14 i 18 lipca 1882 roku, aby odpowiedzieć na zarzuty „kradzieży”. Jednak 11 lipca wydano dla niego nakaz aresztowania, co sugeruje, że w rzeczywistości nie stawił się w sądzie w tym dniu. Ciało Ringo znaleziono 14 czerwca. Sześć dni przed śmiercią Ringo, Pueblo Daily Chieftain poinformował, że Holliday był w Salida, Colorado, około 670 mil (1,080 km) od Turkey Creek, Arizona, a następnie w Leadville, około 700 mil (1,100 km), 18 lipca. W Arizonie nadal istniał nakaz aresztowania Hollidaya za jego udział w morderstwie Franka Stilwella, co czyniło mało prawdopodobnym, że wjechałby do Arizony w tym czasie.:295-5

Teoria Michaela O’Rourke

Niektóre konta przypisują śmierć Ringo Michaelowi O’Rourke, wędrownemu hazardziście, który został aresztowany w Tucson w styczniu 1881 r. pod zarzutem zamordowania inżyniera górniczego Henry’ego Schneidera. Wyatt Earp podobno ochronił go przed zlinczowaniem przez tłum zorganizowany i kierowany przez Ringo. O’Rourke uciekł z więzienia w kwietniu 1881 roku i nigdy nie stanął przed sądem pod zarzutem morderstwa.

Ostatni udokumentowany widok O’Rourke’a miał miejsce w Górach Dragoon w pobliżu Tombstone w maju 1881 roku, „dobrze ujeżdżony i wyposażony” i prawdopodobnie w drodze z terytorium. Od tej pory wspominają o nim jedynie niepotwierdzone plotki i legendy; według jednej z nich połączenie długu, jaki miał u Earpa, z urazą, jaką żywił do Ringo, skłoniło go do powrotu do Arizony w 1882 roku, wytropienia Ringo i zabicia go. Podczas gdy niektóre źródła uznają tę historię za wiarygodną, inne zwracają uwagę na to, że O’Rourke, podobnie jak Holliday, niechętnie powróciłby do Arizony z nakazem zabójstwa wiszącym nad jego głową, zwłaszcza po to, by popełnić kolejne morderstwo.

Teoria Franka Leslie

Teoria popularna w latach następujących bezpośrednio po śmierci Ringo wymieniała Buckskin Franka Leslie jako jego zabójcę. Leslie najwyraźniej powiedział strażnikowi z więzienia w Yumie, gdzie odsiadywał wyrok za zabicie żony, że zastrzelił Ringo. Wielu uwierzyło w tę historię, inni uważali, że po prostu przypisywał sobie zasługi, by zyskać przychylność otoczenia Earpa lub sławę, jaką mogło mu to przynieść. W popularnej, ale niepotwierdzonej historii, ostatnie słowa Billy’ego Claiborne’a po przegranej walce z Leslie’m w listopadzie 1882 roku brzmiały: „Frank Leslie zabił Johna Ringo. Widziałem, jak to zrobił.”

W kulturze popularnej

Film i telewizja

Postać Johnny’ego Ringo została przedstawiona w następujących filmach i programach telewizyjnych:

• The Gunfighter (1950) przedstawia Jimmy’ego Ringo, fikcyjne przedstawienie życia Johnny’ego Ringo
• City of Bad Men (1953) grany przez Richarda Boone
• The Life and Legend of Wyatt Earp zawiera dwa odcinki przedstawiające Ringo. John Pickard zagrał rolę w 1957 roku; Peter M. Thompson w 1959 roku.:88-90
• ”The Johnny Ringo Story” (17 marca 1958), odcinek Tales of Wells Fargo, grany przez Paula Richardsa
• Gunfight at the O.K. Corral (1957), przedstawiony przez John Ireland
• „Johnny Ringo’s Last Ride” (1958), odcinek serialu ABC Tombstone Territory, w roli głównej Myron Healey
• Johnny Ringo, w roli głównej Don Durant, emitowany przez jeden sezon (1959-1960) na CBS. Przedstawiał praktycznie nic o prawdziwym życiu Ringo.:135
• „The Melancholy Gun” (1963), odcinek syndykowanej telewizyjnej serii antologii Death Valley Days. Portretowany przez Kena Scotta.
• Ringo and His Golden Pistol, Sergio Corbucci Spaghetti Western featuring postać o nazwie Johnny Ringo w angielskiej wersji dubbingowanej, choć nie ma odniesienia do żadnych rzeczywistych czynów lub towarzyszy historycznego Ringo, a on jest przedstawiony jako bycie z meksykańskiego pochodzenia
• The High Chaparral (1969) zawierał dwa występy Ringo, przedstawiony najpierw przez Roberta Viharo, a następnie przez Luke Askew.
• The Gunfighters (1966), siódmy serial trzeciego sezonu Doctora Who, portretowany przez Laurence’a Payne’a. Niedokładnie przedstawiony Ringo jako jeden z Kowbojów zabitych w Walce o Koral.
• Doc (1971), grany przez Freda Dennisa
• The Lost World (1999), grany przez Davida Ortha
• Tombstone (1993), grany przez Michaela Biehna
• Wyatt Earp (1994), grany przez Normana Howella

W muzyce

W literaturze

Wyznania Johnny’ego Ringo, fabularyzowany pamiętnik. Ringo jest przedstawiony jako książkowy i introspekcyjny obserwator swojej epoki, którego ukochana zostaje zabita przez wojska Unii podczas wojny secesyjnej. Jest napędzany do zostania banitą, dopóki nie zostaje zabity przez Wyatta Earpa.

Zobacz też

• Lista zbiegów przed wymiarem sprawiedliwości, którzy nie są już poszukiwani

Dalsza lektura

• Johnny Ringo w IMDb (serial telewizyjny 1959 – 1960)
• „JohnnyRingo.com”. Najbardziej kompletne informacje biograficzne dostępne w sieci.
• „John Ringo Family History”. Historia nagrobków. Ta strona zawiera zdjęcie Ringo, podaje cenną linię czasu życia Ringo oraz wskazówki dotyczące znalezienia grobu Ringo.
• „Johnny Ringo Grave Site”. Arizona Ghost Towns. To jest drugi link do grobu.
• „Mason County War”. The Handbook of Texas Online.
• David Leighton, „Street Smarts: Notoryczny zły facet zmarł samotnie i samotnie”, Arizona Daily Star, 4 kwietnia, 2016
• Works by or about Johnny Ringo at Internet Archive