Wed, 04.02.1834
Frederic Bartholdi, Artysta urodzony
Frederic Bartholdi, 1880
*Frederic Bartholdi urodził się tego dnia 1834 roku. Był biało-francuskim artystą i rzeźbiarzem, który zaprojektował Statuę Wolności dla Francji jako dar dla Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Frederic Auguste Bartholdi urodził się w Colmar, we Francji, w rodzinie o włoskim i niemieckim dziedzictwie protestanckim. Bartholdi był najmłodszym z czworga dzieci i jednym z dwojga, które przeżyło okres niemowlęcy, podobnie jak najstarszy brat, Jean-Charles, który został prawnikiem i redaktorem. Jego ojciec, właściciel ziemski i radca prefektury, zmarł, gdy Bartholdi miał dwa lata. Po tym wydarzeniu Bartholdi przeniósł się z matką i starszym bratem Jean-Charlesem do Paryża, gdzie mieszkała reszta rodziny. Z rodziny często wraca do spędzania długich okresów czasu w Colmar, rodzina-utrzymał własność i odwiedził ich dom w Alzacji, który później stał się Bartholdi Museum.
Podczas pobytu w Colmar, Bartholdi wziął lekcje rysunku z Martin Rossbach. W Paryżu studiował rzeźbę u Antoine’a Etexa. Studiował również architekturę u Henri Labrouste i Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc. W 1852 r. Bartholdi uzyskał maturę w paryskim Lycee Louis-le-Grand. Następnie studiował architekturę w École nationale supérieure des Beaux-Arts i malarstwo u Ary’ego Scheffera. Później zwrócił się w stronę rzeźby, która odtąd zajmowała go już wyłącznie.
Dziełem, z którego Bartholdi jest najbardziej znany, jest Wolność oświecająca świat, lepiej znana jako Statua Wolności. Podobnie jak wielu liberalnie myślących Europejczyków, był zaniepokojony zabójstwem prezydenta Stanów Zjednoczonych Abrahama Lincolna w 1865 roku, postrzegając je jako cios dla wolności w Ameryce. Przyjaciel Bartholdiego, historyk Edouard-Rene de Laboulaye, również wyraził zaniepokojenie śmiercią Lincolna i podczas kolacji pewnego wieczoru obaj mężczyźni dyskutowali o możliwości jakiegoś podarunku, który Francja mogłaby przekazać Ameryce z okazji zbliżającej się setnej rocznicy jej niepodległości od Wielkiej Brytanii. Wkrótce po ustanowieniu Trzeciej Republiki Francuskiej zasugerowano projekt budowy jakiegoś odpowiedniego pomnika, który pokazałby braterskie uczucie między republikami Stanów Zjednoczonych i Francji, a w 1874 roku de Laboulaye założył Union Franco-Americaine (Unię Francusko-Amerykańską).
Również rodzinne miasto Bartholdiego w Alzacji właśnie przeszło pod niemiecką kontrolę w wojnie francusko-pruskiej, co jeszcze bardziej wpłynęło na wielkie zainteresowanie Bartholdiego niepodległością, wolnością i samostanowieniem. Bartholdi dołączył do tej grupy, której członkami byli Laboulaye, Paul de Rémusat, William Waddington, Henri Martin, Ferdinand Marie de Lesseps, Jean-Baptiste Donatien de Vimeur, comte de Rochambeau, Oscar Gilbert Lafayette, François Charles Lorraine i Louis François Lorraine. Jego pomysł na masywny projekt posągu został zatwierdzony i Union Franco-Americaine zebrała ponad 1 milion franków w całej Francji na budowę posągu. W 1879 r. Bartholdi otrzymał patent projektowy U.S. Patent D11,023 na Statuę Wolności.
4 lipca 1880 r. statua została oficjalnie dostarczona amerykańskiemu ministrowi w Paryżu, a wydarzenie to uczczono wielkim bankietem. W październiku 1886 roku konstrukcja została oficjalnie zaprezentowana jako wspólny dar narodu francuskiego i amerykańskiego i zainstalowana na Wyspie Bedloe’a w nowojorskim porcie. We Francji krążyły pogłoski, że twarz Statuy Wolności była wzorowana na matce Bartholdiego. Posąg ma 151 stóp i 1 cal wysokości, a szczyt pochodni znajduje się na wysokości 305 stóp i 1 cala od średniego poziomu wody. Było to największe dzieło tego rodzaju, jakie kiedykolwiek zostało ukończone do tego czasu.
W 1875 roku dołączył do loży masońskiej Alsace-Lorraine w Paryżu. W 1876 roku Bartholdi był jednym z francuskich komisarzy na Wystawie Stulecia w Filadelfii. Wystawił tam rzeźby z brązu Młody plantator winorośli, Génie Funèbre, Pokój i Geniusz w objęciach nieszczęścia, za tę ostatnią otrzymał brązowy medal. W tym samym roku ożenił się w Providence, Rhode Island z Jeanne-Emile Baheux. Jego posąg Gribeauval z 1878 roku stał się własnością narodu francuskiego, a on sam otrzymał w 1886 roku stopień komandora Legii Honorowej. Bartholdi, twórca rzeźb, pomników i portretów, wystawiał na Salonach Paryskich aż do śmierci w 1904 roku. Pozostał również aktywny w różnych mediach, w tym malarstwie olejnym, akwareli, fotografii i rysunku.
Frederic Bartholdi zmarł na gruźlicę w Paryżu 14 października 904 roku, w wieku 70 lat. Przez całe życie Bartholdi utrzymywał swój dom rodzinny z dzieciństwa w Colmar we Francji, a po jego śmierci w 1904 roku, w 1922 roku został on przekształcony w Muzeum Bartholdi.