Przez ponad 10 lat pisania tego bloga o pisaniu biznesowym, byłem konsekwentny w praktycznie wszystkich moich wyborach dotyczących stylu, interpunkcji i gramatyki. Ale jest jedna reguła dotycząca przecinków, na której się zawiodłem:
mój mąż Michael
mój mąż, Michael,
Mam tylko jednego męża. Ma on na imię Michał. Czy w zdaniu powinnam otoczyć jego imię przecinkami, czy nie?
Przykłady z poprzednich wpisów na blogu:
„Zamiast pisać posty na moim blogu, mój mąż Michał skomentował mi to twarzą w twarz.” July 29, 2005
„To samo dotyczy mojego męża, Michaela, do którego często zwracam się per Mike.” October 13, 2008
„Mój mąż Michał dostaje kopie moich maili.” 30 sierpnia 2010 r.
„Mój mąż, Michael, planuje w sobotę wziąć udział w pewnym wydarzeniu.” Styczeń 28, 2015
Co jest moim problemem? Chodzi o to, że wahałem się, którego przewodnika stylu przestrzegać, jeśli chodzi o zasadę dotyczącą przecinków oddzielających informacje nieistotne.
Przewodniki te zalecają konsekwentne stosowanie przecinków wokół imienia męża lub żony, gdy jest ono używane w apozycji:
The Chicago Manual of Style stwierdza: „Słowo, skrót, fraza lub klauzula, która jest w apozycji do rzeczownika (tj. zapewnia ekwiwalent wyjaśniający) jest zwykle oddzielona przecinkami, jeśli nie jest ograniczająca – to znaczy, jeśli może być pominięta bez zaciemniania tożsamości rzeczownika, do którego się odnosi.”
Przykład z Chicago: „Mąż Urszuli, Jan, jest również pisarzem”.
The Associated Press Stylebook 2015 radzi: „Wyodrębnij nieistotne frazy przecinkami.”
PrzykładAP: „Zjedli obiad ze swoją córką Julie i jej mężem, Davidem. (Julie ma tylko jednego męża. Gdyby zdanie brzmiało i jej mąż David, sugerowałoby to, że miała więcej niż jednego męża.)”
New Oxford Style Manual sugeruje: „Użyj przecinków, aby oddzielić niedefiniujące lub nierestrykcyjne słowo, zwrot lub klauzulę, które komentują główną klauzulę lub dostarczają dodatkowych informacji na jej temat.”
Przykład NOSM: „Poznałem moją żonę, Dorothy, na potańcówce”.
To The Gregg Reference Manual, przewodnik stylistyczny, który bardzo lubię za jego elastyczność, poprowadził mnie w przeciwnym kierunku.
Gregg stwierdza: „Pewna liczba wyrażeń jest traktowana jako niezbędna po prostu ze względu na bardzo bliski związek z poprzedzającymi je słowami. (Jeśli czyta się je na głos, połączone wyrażenie brzmi jak jedna całość, bez żadnej przerwy).”
Przykład Gregga: „Moja żona Ewa rozpoczęła własną działalność konsultingową.” Gregg dodaje: „Ściśle rzecz biorąc, Eve powinna być oddzielona przecinkami, ponieważ imię nie jest potrzebne do wskazania, która to żona. Jednak przecinki są pomijane w wyrażeniach takich jak te, ponieważ są one czytane jako całość.”
Garner’s Modern English Usage również opisuje elastyczne podejście:
„Generalnie, para przecinków (lub, rzadziej, nawiasów lub myślników) musi obramować apozytyw, chyba że apozytyw jest restrykcyjny. . . . To nie jest twarda i sztywna reguła, a wiele publikacji decyduje się ignorować przecinki z nazwą jako krótki appositive relacji, z dwóch powodów. Pierwszy z nich jest stylistyczny: pisemny przecinek < mój mąż, Bob> nie odzwierciedla żadnej słyszalnej pauzy w zdaniu mówionym <„mój mąż Bob”>. Drugi jest praktyczny: egzekwowanie zasady wymagałoby dowiedzenia się, ilu braci ma podmiot przed podjęciem decyzji między jego bratem Blairem a jego bratem, Blairem, a to może być dużo wysiłku dla małej korzyści.”
Podoba mi się czysty wygląd „mój mąż Michael”. Jednak czasami „mój mąż, Michael” wydaje się płynąć lepiej w zdaniu. I wiem, że wielu czytelników, zwolenników AP i Chicago, zastanawia się, dlaczego nie używam przecinków. Więc wahałam się.
Ale ponieważ jestem żoną mojego męża, Michaela, od prawie 20 lat, chyba powinnam się zobowiązać. Od tej pory będę używać przecinków.
Czy zobowiązujesz się do używania tych przecinków?
Chcesz zdobyć umiejętności i pewność siebie w używaniu przecinków i innych znaków interpunkcyjnych? Weź udział w moim kursie online „Interpunkcja dla profesjonalistów”. Możesz go sprawdzić w bezpłatnej wersji próbnej.
Lynn
Szkolenie z zakresu składni