Hej wszyscy! Zwykle nie zamieszczam tego typu rzeczy, ale przewijałam bloga Sixpenceee i przypomniała mi się sprawa, która zawsze mnie fascynowała i myślę, że bardzo by się jej spodobała!
Ostrzeżenie: TRIGGERS INSIDE THAT INCLUDE MURDER, SUICIDE, GORE, SUBSTANCE ABUSE, NECROPHILIA, NATURAL DISASTERS, AND MENTAL DISORDERS.
Więc cofnijmy się trochę do Nowego Orleanu, Luizjany, a konkretnie do Dzielnicy Francuskiej. Jest rok 2005 i młoda Addie Hall pracuje jako barmanka. Jej przyjaciele zawsze mówili, że stara się uciec od przeszłości, ale zawsze była raczej skryta, jeśli chodzi o szczegóły. Addie była zawsze wrażliwa, jeśli chodzi o mężczyzn (sugerowano, że była wcześniej w związkach, w których dochodziło do nadużyć). Była zabawna, kreatywna i lubiana.
Wejdź Zach Bowen, bohater wojenny. Przeprowadził się do NOLA w latach 90-tych, a w maju 2000 roku zaciągnął się do wojska i został wysłany do miejsc takich jak Irak i Kosowo. Kiedy wrócił, był w szoku z powodu okropności, które widział. Jego przyjaciele opowiadali, że czasami budził się z krzykiem.
Jednakże Zach dostał pracę barmana w tym samym barze co Addie, aby zarobić pieniądze na utrzymanie swojej drugiej rodziny (ożenił się młodo, a jego żona zostawiła go, gdy był w wojsku). Ta dwójka przypadła sobie do gustu i wkrótce weszli w związek.
Wkrótce zaczęły się rozchodzić wieści o huraganie klasy 5 o nazwie Katrina, który zbliżał się do Nowego Orleanu. Wielu miało plany ewakuacji, w tym Zach, ale on zmienił zdanie i został z Addie przez burzę. Dzielnica Francuska na szczęście nie została zalana, a para miała odizolowany raj przez jakiś czas, coraz bardziej się w sobie zakochując. Nie musieli martwić się o pieniądze ani o żadne kłopotliwe rzeczy, po prostu mieli siebie nawzajem.
Zdobyli uwagę mediów, a ich zdjęcia pojawiły się w magazynach. Oto niektóre z nich:
Para nie wiedziała o tragedii w innych częściach miasta i wkrótce ich szczęście miało się rozsypać.
Życie po Katrinie toczyło się dalej, ale para zaczęła się staczać po równi pochyłej. Oboje byli alkoholikami i nałogowymi użytkownikami kokainy, wdawali się w okropne i gwałtowne bójki, które niszczyły ich związek.
Addie, jak się okazało, była dwubiegunowa i często nie potrafiła kontrolować swoich emocji. Skończyły się jej lekarstwa i często była złośliwa. Przerażające przeżycia Zacha w wojsku często wyprowadzały go z równowagi. Zerwali ze sobą i wrócili do siebie, decydując w końcu, że wspólna przeprowadzka do nowego mieszkania uratuje ich związek.
Nie udało się.
Wrzaski nie ustawały, a Zach stał się niewierny.
Był znany w dzielnicy ze swojego wyglądu, więc prawdopodobnie nie miał problemu z małymi romansami.
Jednakże to była ostatnia kropla. Addie poszła do właściciela i podpisała umowę najmu mieszkania tylko na swoje nazwisko, więc teraz mogła legalnie wyrzucić Zacha. To oczywiście nie pomogło ich związkowi i spowodowało tylko więcej kłótni.
Mówił o tym, że musi się jej „pozbyć” i wkrótce, po kolejnej wyczerpującej kłótni w ich mieszkaniu przy 826 N. Rampart St. zarówno Zach jak i Addie nie pojawili się następnego dnia w pracy. W końcu Bowen pojawił się zarówno w barze, jak i w sklepie spożywczym, w którym pracował, ale potem zniknął na krótki czas.
Addie nigdzie nie można było znaleźć.
Po nocy picia i imprezowania z przyjacielem, ciało Zacha zostało znalezione około 20:30 17 października. Skoczył on z hotelu Omni Royal Orleans i wylądował na dachu garażu. Policja została powiadomiona i przybyła na miejsce zdarzenia. W jego tylnej kieszeni znaleziono notatkę.
„To nie jest przypadek. Musiałem odebrać sobie życie, aby zapłacić za to, które odebrałem. Jeśli wyślecie patrol na 826 N. Rampart znajdziecie rozczłonkowane zwłoki mojej dziewczyny Addie w piekarniku, na kuchence i w lodówce wraz z pełną dokumentacją nas obojga i pełnym podpisanym przyznaniem się do winy przeze mnie. Klucze w mojej prawej przedniej kieszeni są do bramy. Zadzwoń do Leo Watermeiera, żeby cię wpuścił. Zack Bowen.”
Policja pospieszyła na miejsce zdarzenia i była zszokowana tym, co zastała. Klimatyzator był włączony na pełny gaz, a na ścianach Zach namalował sprayem wiadomości, które zawierały numer telefonu jego żony, „Kocham ją” i „Jestem nieudacznikiem.”
Policjanci znaleźli dziennik z wpisami napisanymi przez Zacha. Kilka z nich brzmiało:
„Dziś jest poniedziałek 16 października, 2:00 nad ranem. Zabiłem ją o 1:00, w czwartek, 5 października. Bardzo spokojnie ją udusiłem. To było bardzo szybkie.”
Później wyjaśnia, jak rozczłonkował jej zwłoki, by pomóc się ich pozbyć. Pełne pozbycie się ciała zajęło mu kilka dni i postanowił je ugotować, aby „oddzielić mięso od kości”.
„W połowie zadania zatrzymałem się i zastanowiłem nad tym, co robię. Decyzja o wstrzymaniu pierwszego pomysłu i przejściu do planu B (miejsce zbrodni, w którym się teraz znajdujesz) przyszła po chwili. Przeraziłem się nie tylko czynnością spokojnego duszenia kobiety, którą kochałem od półtora roku, ale całym moim brakiem wyrzutów sumienia. Od zawsze wiedziałem, jak okropną osobą jestem (zapytajcie kogokolwiek).”
Jej szczątki zostały umieszczone w garnkach, patelniach i piekarniku, przyprawione i wszystko. Raporty z autopsji wykazały, że Zach nie skonsumował ciała Addie. Niektóre źródła donoszą, że uprawiał seks ze zwłokami, ale policja temu zaprzecza.
Przyjaciele pary opisywali ich jako normalnych, dobrych ludzi. Być może Zach po prostu pękł i zabił się, bo nie mógł żyć z tym, co zrobił. Może Addie była tak obraźliwa, jak o tym mówiono. Może Zach zawsze miał w sobie demony, które w końcu go dopadły. Ale wszystko co wiemy to to, że życie dwojga młodych ludzi zakończyło się tragedią, a ich historia będzie żyła wiecznie.
Źródła:
http://www.crimemuseum.org/blog/truly-chilling
http://blog.nola.com/tpcrimearchive/2006/10/katrina_survivalists_descent_i.html
http://www.bestofneworleans.com/gambit/shake-the-devil-off/Content?oid=1256288
Link do odcinka serialu ABC „Final Witness” „Graveyard Love” (uwaga na wyskakujące okienka!pop- ups!!):
http://videobull.com/wp-content/themes/videozoom/external.php?title=aHR0cDovL3d3dy5wdXRsb2NrZXIuY29tL2ZpbGUvQkM1RkRFMTc5MVB3ZkU5VTg0OUUzQjI5MQ&linkfrom=putlocker.com