Moke powraca jako pojazd plażowy EV

„Miałem taki, gdy mieszkałem na Barbadosie!” zawołał robotnik budowlany, gdy mknęliśmy naszym jaskrawo pomarańczowym Moke. Byliśmy w Nowym Jorku, a nawet w parny dzień w połowie sierpnia, Manhattan jest mało prawdopodobne, aby być mylone z karaibskiej wyspy. Ale Moke – oficjalnie, eMoke, sprzedawany przez Moke America – niesie ze sobą atmosferę słonecznego kurortu, gdziekolwiek się pojawi.

Jeśli Moke wygląda znajomo, to dlatego, że ma długą historię. Po raz pierwszy został opracowany jako wariant oryginalnego Austina Mini, przebudowany na potrzeby wojska (miał być na tyle mały i lekki, by można go było zrzucać z samolotów). Jego prześwit zbliżony do sedana i brak zdolności terenowych skróciły jego karierę wojskową, ale znalazł on swoje drugie powołanie jako pojazd na słoneczną pogodę dla żeglarzy, plażowiczów i wszystkich tych, którzy żyją la dolce vita. Ten rodzaj uroku przetrwał, a żywot oryginalnego Moke trwał od 1964 r. do lat 90. i był produkowany w pół tuzinie różnych krajów.

Moke odrodził się jako zasilany bateryjnie pojazd o niskiej prędkości (LSV), przynajmniej w Stanach Zjednoczonych. (Na rynkach zagranicznych, Moke America sprzedaje go z silnikiem rzędowym o pojemności 1,0 litra.) Klasyfikacja LSV oznacza, że podlega on różnym zasadom w różnych stanach, ale Nowy Jork jest typowy, ponieważ można nim jeździć po każdej ulicy, na której obowiązuje ograniczenie prędkości do 35 mil na godzinę lub mniej. To oznaczało, że naziemne ulice Manhattanu były naszym placem zabaw, ale na przykład West Side Highway była poza zasięgiem. W stosunkowo bezprawnym Connecticut, jednakże, nie ma żadnych ograniczeń, więc teoretycznie można jeździć Moke na Connecticut Turnpike, chociaż prędkość maksymalna pojazdu 25 mil na godzinę może sprawić, że będzie to ryzykowna propozycja.

To okazało się nie być zbyt dużym ograniczeniem na Manhattanie, jednakże, gdzie obecna „Wizja Zero” mająca na celu zmniejszenie liczby wypadków z udziałem pieszych i samochodów przyniosła wzmożone egzekwowanie ograniczenia prędkości do 25 mil na godzinę, które obowiązuje na większości ulic miasta. W Moke mogliśmy jeździć od stóp do głów bez naruszania prawa. Przynajmniej mogliśmy, gdy ruch był duży.

Mimo, że Moke może dotrzymać (legalnego) tempa ruchu ulicznego na Manhattanie, z silnikiem elektrycznym o mocy 20 koni mechanicznych i 70 funtów, który napędza około 2300 funtów, nie wyskakuje z linii w sposób, w jaki zazwyczaj robią to nawet najskromniejsze samochody elektryczne. Jednak gdy już się rozpędzisz i zaczniesz się toczyć, wożenie Moke’a w korku jest całkiem przyjemne. Mimo że posiada wewnętrzne lusterko wsteczne i podwójne wypukłe lusterka boczne, cały pojazd jest tak otwarty, że łatwiej jest po prostu odwrócić głowę, aby zorientować się w otoczeniu. A jednak wysokie, szerokie progi boczne łagodzą uczucie bezbronności.

Przejeżdżając po brukowanych ulicach Meatpacking District, Moke przyzwoicie tłumi nierówności, ale zawieszenie pozwalało na spore przechyły ciała podczas szybkiego joggingu wokół zabłąkanego dostawcy. Podobnie jak oryginał, ten Moke ma napęd na przednie koła.

Siedzenia z wysokim oparciem wykonane są z twardego plastiku, i chociaż fotel kierowcy przesuwa się w przód i w tył, kierownica jest ustawiona pod stałym, podobnym do autobusu kątem, co sprawia, że pozycja kierowcy jest bardzo wygodna. Dla tych, którzy jadą z przodu, element klatki łączący górną część przedniej szyby z główną obręczą w środku kabiny stanowi naturalny uchwyt. Brak drzwi ułatwia wsiadanie i wysiadanie, ponieważ szeroki próg służy jako stopień.

Skromna deska rozdzielcza zawiera optymistyczny prędkościomierz 60 mil/h, wskaźnik poziomu naładowania baterii oraz opcjonalny radioodtwarzacz stereo, który akceptuje wejścia Bluetooth i USB. Pomiędzy siedzeniami znajduje się prosta konsola z jednym uchwytem na kubki, dźwignią zmiany biegów i hamulcem ręcznym. Dźwignia zmiany biegów posiada pozycje do przodu, neutralną i wsteczną, więc podczas parkowania należy wybrać pozycję neutralną i zaciągnąć hamulec ręczny.

Tylne siedzenia są wystarczająco pojemne, aby sześciostopowiec mógł usiąść za kierowcą o podobnym wzroście, a za nimi znajduje się płytki schowek z zamykaną plastikową pokrywą. Jest ona wystarczająco duża, aby schować opcjonalne, składane kurtyny boczne z tkaniny oraz przewód do ładowania. Przewód ten podłącza się do standardowego gniazdka 120 V, a ładowanie czterech szczelnych akumulatorów kwasowo-ołowiowych trwa około ośmiu godzin. Moke America twierdzi, że zasięg wynosi 40 mil, co jak na taki pojazd jest prawdopodobnie wystarczające.

Z jego Jeep-like (lub Moke-like?) stylistyką – odsłonięte zawiasy maski i boczne zatrzaski, gigantyczne okrągłe reflektory i zamontowana z tyłu opona zapasowa – nie wspominając o jego cukierkowych kolorach, Moke jest o wiele bardziej zabawny niż uwielbiany wózek golfowy przystosowany do pracy w kurorcie. A mimo to, przy cenie wyjściowej 17 770 dolarów (doliczając 395 dolarów za miękki dach, 595 dolarów za dach z bocznymi kurtynami, 500 dolarów za zestaw stereo i 375 dolarów za czarne felgi), jego cena jest na równi z innymi LSV. Podobnie jak one, Moke może być używany do poruszania się po zamkniętej społeczności, ale wygląda również jak coś, czym można jeździć z przystani na plażę, a następnie do klubu nocnego. W Manhattan Motorcars, jednym z 23 dilerów sprzedających Moke, sprzedawca Lee McHugh (którego brytyjski akcent czyni go idealnym do tej pracy) mówi, że sprzedali około tuzina w ciągu pierwszych dwóch miesięcy. „Ostatnie dwa, które sprzedałem, pojechały do Hamptons i Miami Beach” – mówi. To brzmi mniej więcej tak, jak trzeba – chociaż Barbados też nie byłby zły.