Muzułmanie, ateiści częściej spotykają się z dyskryminacją religijną w USA

Wydawnictwa prasowe | Badania | Nauki społeczne

22 września, 2020

Badanie prowadzone przez University of Washington wykazało, że dyskryminacja religijna jest bardziej powszechna wobec osób, które identyfikują się jako muzułmanie lub ateiści, a nie katolicy lub protestanci.Myriam Zilles

Muzułmanie i ateiści w Stanach Zjednoczonych są bardziej narażeni na dyskryminację religijną niż osoby wyznające religię chrześcijańską, zgodnie z nowymi badaniami prowadzonymi przez Uniwersytet Waszyngtoński.

W badaniu, które skupiło się na szkołach publicznych, ponieważ są one instytucjami zarządzanymi przez rząd i skierowanymi do społeczności, naukowcy sprawdzili reakcje na indywidualne wyrażanie przekonań religijnych. Oprócz stwierdzenia większych uprzedzeń wobec mniejszości religijnych, badacze zauważyli również, że gorliwi wyznawcy wiary, niezależnie od tradycji religijnej, byli bardziej podatni na dyskryminację.

„Stany Zjednoczone stają się społeczeństwem o wiele bardziej zróżnicowanym kulturowo niż w przeszłości, a tempo zmian jest bardzo szybkie. Chcieliśmy więc zapytać: Jak nasze instytucje publiczne nadążają za tymi zmianami? Czy są one w stanie zapewnić równe warunki i ochronę prawną?” – powiedział Steve Pfaff, profesor socjologii na Uniwersytecie Waszyngtońskim i główny autor badania, które ukazało się 30 sierpnia w Public Administration Review.

Przedziały religijne mogą być bardzo poważnym problemem, ale zostały zbadane w mniejszym stopniu niż inne rodzaje dyskryminacji, takie jak dyskryminacja ze względu na rasę czy płeć, dodał Pfaff.

„Szkoły ponoszą ogromną odpowiedzialność i pełnią tak ważną funkcję, a jedną z rzeczy, która szybko się zmienia wśród populacji, jest religia. Jak więc szkoły radzą sobie z tymi zmianami?” – powiedział.

Pfaff wskazuje na krajowe statystyki, które odzwierciedlają te zmiany: Odsetek Amerykanów, którzy identyfikują się jako „niekościelni” wzrósł z 16% do 23% w ciągu ostatniej dekady; odsetek Amerykanów, którzy identyfikują się jako muzułmanie, choć niewielki, ma się podwoić do 2%, do 2050 r.

Do tego badania, które zostało przeprowadzone wiosną 2016 r., naukowcy wysłali e-mail do około 45 000 dyrektorów szkół w 33 stanach, w tym w Waszyngtonie. E-mail został przedstawiony jako notatka od rodziny nowej w społeczności. Randomizowane wiadomości różniły się systemem wierzeń – katolickim, protestanckim, muzułmańskim lub ateistycznym, sygnalizowanym przez cytat dotyczący wiary w podpisie e-maila – a także różniły się stopniem ekspresji religijnej w treści notatki. W podstawowej wersji proszono o spotkanie, aby dowiedzieć się czegoś o szkole; w drugiej wersji starano się znaleźć szkołę, która odpowiadałaby ich przekonaniom; a w trzeciej pytano o możliwość dostosowania się do potrzeb religijnych w szkole. Kontrolny e-mail przedstawiał rodzinę nową w społeczności, zainteresowaną poznaniem szkoły, ale bez religijnej ekspresji lub zorientowanego na wiarę podpisu e-mailowego.

Zespół badawczy wybrał podejście audytu, z jego wymyślonym e-mailem, zamiast bardziej standardowej ankiety, wychodząc z założenia, że zadawanie ludziom pytań o uprzedzenia religijne może nie przynieść prawdziwie szczerych odpowiedzi, powiedział Pfaff. Wiele badań w naukach społecznych sugeruje, że badani raczej nie zgłaszają dobrowolnie tego, co ich zdaniem będzie postrzegane jako dyskryminujące opinie.

Pomimo że żadna z odpowiedzi dyrektorów nie była jednoznacznie negatywna, Pfaff powiedział, to brak odpowiedzi wskazywał na pewien wzór. Nieco mniej niż połowa maili doczekała się odpowiedzi. Ale te, które sygnalizowały przynależność do islamu lub ateizmu, wskazane przez słynny cytat przypisywany prorokowi Mahometowi lub Richardowi Dawkinsowi w podpisie e-maila, były o 5 punktów procentowych mniej prawdopodobne, aby otrzymać odpowiedź niż e-maile kontrolne. Wskaźniki odpowiedzi e-mail do notatek, którym towarzyszył cytat z papieża Benedykta XVI lub ks. Billy Graham odzwierciedlały te z kontroli emails.

Principals wyświetlane across-the-board stronniczość w odpowiedzi na bardziej jawne e-maile, które sugerowały, że ich szkoły mogą być zmuszone do dostosowania religijnych żądań od rodziców. W obecności takiego języka traktowania w tekście e-maila, prawdopodobieństwo odpowiedzi spadło aż o 13 punktów procentowych dla ateistów, prawie 9 punktów procentowych dla muzułmanów, 7,8 punktów procentowych dla katolików i 5,5 punktów procentowych dla protestantów. Wyniki te sugerują, że pewne uprzedzenia mogą wynikać z przekonania, że różnego rodzaju dostosowania religijne mogą być trudne lub kosztowne, co jest obciążeniem, którego dyrektorzy szkół chcą uniknąć, powiedział Pfaff.

Wyniki badania były widoczne w całym kraju; e-maile zostały wysłane do dyrektorów szkół w 33 stanach i nawet w przypadku testowania potencjalnego wpływu lokalnych uwarunkowań demograficznych – niezależnie od tego, czy chodzi o miejską, zróżnicowaną społeczność, skłaniającą się ku Demokratom lub Republikanom, czy też bardziej jednorodną, wiejską – zaobserwowana dyskryminacja mniejszości religijnych była spójna. To sugeruje, że dyskryminacja religijna może wystąpić wszędzie, że nie jest ona odzwierciedleniem geografii lub ideologii politycznej, powiedział Pfaff.

„Religijne uprzedzenia w odpowiedzi na rutynowe zapytanie urzędnika szkoły publicznej, wynoszące od 5 do 13 procent mniejszej szansy na odpowiedź, odzwierciedlają istotne dowody uprzedzeń”, powiedział Pfaff.

Znaleziska mogą wskazywać, że postrzegany koszt w kontaktach z osobą lub sytuacją wpływa na to, czy otrzymają odpowiedź. W tym przypadku, postrzegany koszt może mieć tyle samo wspólnego z postawami i normami społeczności na temat religii w szkole lub na temat konkretnych religii, co własne przekonania lub uprzedzenia dyrektora, powiedział Pfaff. Jednak uprzedzenia wobec muzułmanów i ateistów na podstawie ich samoidentyfikacji, bez prośby o pomoc, mogą wynikać z dyskryminacji zakorzenionej w ocenach moralnych. Z punktu widzenia badań nad dyskryminacją, biurokraci pracujący na pierwszej linii, tacy jak pracownicy miast i powiatów czy dyrektorzy szkół, stanowią odpowiednią grupę badawczą – być może nawet bardziej niż urzędnicy – ponieważ mają tak wiele pozornie rutynowych interakcji ze społeczeństwem.

Do braku odpowiedzi może przyczynić się wiele innych czynników, dodał Pfaff, z których najmniejszym jest obciążenie pracą i konkurencyjne wymagania wobec czasu dyrektora. Jednak wzór tego, kto nie otrzymał odpowiedzi, był wyraźny we wzorcach dyskryminacji muzułmanów i ateistów, jak również dyskryminacji bardziej jawnych przejawów jakiejkolwiek wiary.

Judaizm nie został uwzględniony w badaniu, ponieważ w tamtym czasie poprzednie badania sugerowały niewielką dyskryminację i bardzo pozytywne nastawienie opinii publicznej do Żydów. Jednak w ostatnich latach publiczne przejawy antysemityzmu wzrosły i z perspektywy czasu uwzględnienie judaizmu w badaniu byłoby cenne, przyznał Pfaff.

Skupienie się w badaniu na szkołach publicznych sugeruje konkretne rozwiązania polityczne, takie jak informowanie administratorów i pracowników szkół o istniejących przepisach i standardach konstytucyjnych dotyczących niedyskryminacji i zgodnego z prawem zakwaterowania religijnego, powiedział Pfaff. Zatrudnianie bardziej zróżnicowanego personelu administracyjnego i utrzymywanie ogólnej świadomości zmieniającej się demografii sąsiedztwa i wartości publicznych może pomóc lepiej przygotować urzędników szkolnych do służenia swoim społecznościom.

Współautorami byli Charles Crabtree z Dartmouth College; Holger Kern z Florida State University; i John Holbein z University of Virginia.