Hipotermia u psów
Hipotermia jest stanem medycznym, który charakteryzuje się nienormalnie niską temperaturą ciała. Wyróżnia się trzy fazy: łagodną, umiarkowaną i ciężką. Łagodna hipotermia jest klasyfikowana jako temperatura ciała 90 – 99°F (lub 32 – 35°C), umiarkowana hipotermia 82 – 90°F (28 – 32°C), a ciężka hipotermia to każda temperatura poniżej 82°F (28°C). Hipotermia występuje wtedy, gdy organizm zwierzęcia nie jest w stanie utrzymać normalnej temperatury, co powoduje depresję ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Może to również wpływać na pracę serca i przepływ krwi (układ krążenia), oddychanie (układ oddechowy) oraz układ odpornościowy. Nieregularne bicie serca, problemy z oddychaniem i upośledzenie świadomości aż do śpiączki mogą być przyczyną.
Objawy i typy
Objawy hipotermii różnią się w zależności od stopnia ciężkości. Łagodna hipotermia jest widoczna poprzez osłabienie, dreszcze i brak czujności umysłowej. Umiarkowana hipotermia objawia się sztywnością mięśni, niskim ciśnieniem krwi, stanem przypominającym otępienie oraz płytkim i powolnym oddychaniem. Cechami charakterystycznymi ciężkiej hipotermii są nieruchome i rozszerzone źrenice, niesłyszalne bicie serca, trudności w oddychaniu i śpiączka.
Przyczyny
Hipotermia zwykle występuje w niskich temperaturach, chociaż noworodki mogą cierpieć na hipotermię w normalnych temperaturach otoczenia. Małe rasy i bardzo młode zwierzęta, bardziej podatne na szybką utratę ciepła na powierzchni ciała, są w grupie podwyższonego ryzyka, podobnie jak stare (geriatryczne) zwierzęta domowe. Inne czynniki, które mogą zwiększyć ryzyko to choroba podwzgórza, części mózgu, która reguluje apetyt i temperaturę ciała, oraz niedoczynność tarczycy, stan charakteryzujący się niskim poziomem hormonu tarczycy w organizmie.
Diagnostyka
Jeśli podejrzewa się hipotermię, temperatura ciała psa zostanie zmierzona za pomocą termometru lub, w ciężkich przypadkach, za pomocą sondy doodbytniczej lub przełykowej. Sprawdzane są również nieprawidłowości w oddychaniu i biciu serca. Elektrokardiogram (EKG), który rejestruje aktywność elektryczną serca, może określić stan układu sercowo-naczyniowego Twojego psa.
Analiza moczu i badania krwi są powszechnie stosowane w celu zdiagnozowania alternatywnych przyczyn niższej niż normalna temperatury ciała i braku reakcji. Testy te mogą wykazać niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia), zaburzenia metaboliczne, pierwotną chorobę serca lub obecność środków znieczulających lub uspokajających w organizmie psa.
Leczenie
Zwierzęta hipotermiczne są aktywnie leczone do momentu osiągnięcia normalnej temperatury ciała. Należy ograniczyć do minimum ruchy, aby zapobiec dalszej utracie ciepła i potencjalnie śmiertelnie niebezpiecznemu nieregularnemu biciu serca (arytmia serca) podczas ogrzewania pacjenta. Podczas ponownego ogrzewania można się spodziewać początkowego spadku temperatury ciała, ponieważ dochodzi do kontaktu cieplejszej krwi „rdzeniowej” z zimną powierzchnią ciała.
Łagodna hipotermia może być leczona biernie, przy użyciu izolacji termicznej i koców, aby zapobiec dalszej utracie ciepła, natomiast umiarkowana hipotermia wymaga aktywnego zewnętrznego ogrzewania. Obejmuje to zastosowanie zewnętrznych źródeł ciepła, takich jak promienniki ciepła lub poduszki grzewcze, które mogą być przyłożone do tułowia psa w celu ogrzania jego „rdzenia”. Pomiędzy skórą psa a źródłem ciepła należy umieścić warstwę ochronną, aby uniknąć poparzeń. W przypadku ciężkiej hipotermii konieczne będzie zastosowanie inwazyjnych metod ogrzewania rdzenia, takich jak lewatywy z ciepłej wody i ciepłe płyny dożylne.
Dalsze niezbędne zabiegi, szczególnie w przypadku ciężkiej hipotermii, obejmują środki wspomagające oddychanie, takie jak tlen, który może być podawany przez maskę twarzową, oraz płyny dożylne w celu zwiększenia objętości krwi. Wszelkie płyny powinny być najpierw ogrzane, aby zapobiec dalszej utracie ciepła.
Życie i postępowanie
Przez cały czas leczenia, temperatura ciała pacjenta, ciśnienie krwi i bicie serca powinny być monitorowane. Ważne jest również sprawdzenie czy nie doszło do odmrożenia, innego zagrożenia, które może wystąpić w niskich temperaturach.
Prewencja
Hipotermii można zapobiec poprzez unikanie długotrwałej ekspozycji na niskie temperatury. Jest to szczególnie ważne dla psów, które są uważane za zagrożone. Czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia hipotermii u zwierzęcia to bardzo młody lub stary wiek, niski poziom tkanki tłuszczowej, choroba podwzgórza lub niedoczynność tarczycy, a także wcześniejsze znieczulenia i zabiegi chirurgiczne.
Chore lub nowo narodzone psy z niskim poziomem cukru we krwi (hipoglikemia) są narażone na hipotermię nawet w normalnych warunkach. Konieczna może być długotrwała opieka, np. inkubacja w celu utrzymania stabilnej temperatury ciała. Zapobieganie hipotermii u zwierząt znieczulonych wymaga utrzymywania zwierzęcia w cieple przy pomocy koców i monitorowania temperatury ciała po zabiegu.