10 Dingen die ik wilde weten voordat ik naar Edinburgh verhuisde

Blik van bovenaf op Victoria Street, Edinburgh

Toen ik besloot om naar Edinburgh te verhuizen, was mijn opwindingsniveau ongekend hoog – en, ergerlijk genoeg, ook mijn angstniveau.

Het ene moment was ik dolgelukkig, verzonken in een dagdroom over hoe mijn leven in Schotland eruit zou zien. Vijf minuten later stond ik aan de andere kant van het spectrum en dacht ik aan de gevreesde wat-als: wat als ik geen baan kan vinden en geen geld meer heb? Wat als ik er een hekel aan heb en terug naar huis wil verhuizen? Wat als ik geen vrienden maak?

Iedereen die wel eens naar het buitenland is verhuisd, kan zich daarin vinden – die wat-als-scenario’s kunnen je hoofd op hol brengen, waardoor je gaat twijfelen aan je besluit om je leven te ontwortelen en naar een nieuw land te verhuizen.

Als je op mij lijkt, heb je vast ook urenlang het internet afgestruind op zoek naar antwoorden en geruststelling, terwijl je je weg probeert te vinden in alles wat bij een grote internationale verhuizing komt kijken.

Ik in ieder geval wel! En hoewel ik wel wat nuttige informatie tegenkwam, was die niet zo specifiek en gedetailleerd als ik had gehoopt.

Het enige wat ik wilde was een uitgebreide beschrijving van het dagelijks leven in Edinburgh, een kijkje achter de schermen van hoe het leven in de stad werkelijk is, EN alle praktische informatie die ik nodig had om mijn verhuizing zo naadloos mogelijk te laten verlopen. Was dat te veel gevraagd?

Blijkbaar wel, want ik had moeite om de meeste van die informatie online te vinden. En daarom, mijn vrienden, heb ik dit bericht geschreven (samen met mijn maandelijkse expat in Edinburgh round-ups, mijn gids van bijna 3.000 woorden over wonen in Edinburgh, en alle andere Edinburgh expat-gerelateerde content op deze blog) – zodat u een gemakkelijkere en (hopelijk) stressvrije ervaring kunt hebben bij het verhuizen naar de hoofdstad van Schotland.

Maar nu ik er toch in geslaagd ben om wat te wauwelen en een beetje off-topic te raken, laten we teruggaan naar het onderwerp van deze post, zullen we?

Hier zijn tien dingen die ik wilde dat iemand me had verteld voordat ik naar Edinburgh verhuisde.

Historische huurkazernes langs de Royal Mile in Edinburgh, Schotland

Wonen in Edinburgh is niet altijd zonneschijn en regenbogen

Nou, Ik weet dat ik op deze blog een heel rooskleurig beeld schets van mijn leven in Schotland (en dat is een volledig accurate weergave van mijn expat-ervaring), maar mijn tijd in Edinburgh was niet alleen maar regenbogen en eenhoorns.

Om eerlijk te zijn, als ik terugkijk op mijn verblijf in het buitenland, was het ALLEEN maar regenbogen en eenhoorns. Maar als ik die vervelende roze bril afzet, herinner ik me mijn ervaring in zijn geheel: ja, mijn tijd in Edinburgh was overwegend fantastisch, maar hij was ook doorspekt met uitdagingen en liefdesverdriet.

Er was de pijnlijke (zij het betrekkelijk kortdurende) periode tussen twee banen in waarin ik me voortdurend zorgen maakte over hoe snel mijn banksaldo slonk.

Er was de verpletterende teleurstelling dat ik moest vertrekken toen mijn visum afliep en afscheid moest nemen van een leven waar ik van hield voordat ik er klaar voor was.

Er waren al die kleine gezondheidskwesties waardoor ik me afvroeg of de stad me langzaam probeerde te vermoorden (serieus, ik had het gevoel dat ik in Edinburgh constant verkouden/hoestend/willekeurig ziek was, wat nu, nu ik terug ben in Canada, op mysterieuze wijze niet meer gebeurt).

Het is onvermijdelijk: als je naar een nieuw land verhuist, krijg je te maken met een aantal flinke tegenslagen en teleurstellingen, dus accepteer wat er op je pad komt en probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan.

Roze bloesems op een winkelpui in Victoria Street in Edinburgh

Kleurige winkelpui op Victoria Street in Edinburgh, Schotland

… maar uiteindelijk komt alles goed

Je kent die veelgebruikte en ongelooflijk cliché zinnen wel: alles gebeurt met een reden en uiteindelijk komt alles goed? Probeer ze te onthouden als er stront aan de knikker is (en stront aan de knikker is er op een gegeven moment tijdens je verblijf in het buitenland).

Ondanks alle haperingen die ik in Edinburgh heb meegemaakt, is alles goed gekomen, en is het uiteindelijk precies gegaan zoals het moest gaan (ook al heb ik er een paar jaar en veel inzinkingen over gedaan om dat te beseffen).

Ah, terugblikken. Waar zou ik zijn zonder jou?

Je gaat te veel drinken

Het is niet zo dat ik naar Edinburgh verhuisde en in een razende alcoholist veranderde, maar Schotten drinken graag – en ze hangen graag rond in pubs na het werk, in het weekend, doordeweeks, op hun vrije dagen… je snapt het wel.

En als je voortdurend omringd bent door Schotten die graag drinken, pik je hun gewoonten vanzelf op.

De pubcultuur is echt in Edinburgh, mensen.

Je zult er spijt van krijgen dat je niet meer tijd hebt besteed aan reizen door Schotland

De goedkope vluchten zijn zowel een zegen als een vloek; aan de ene kant is het heerlijk makkelijk om voor bijna niets naar een willekeurig aantal landen op het Europese continent te vliegen.

Aan de andere kant is het veel te makkelijk om prioriteit te geven aan reizen naar plaatsen buiten Schotland – en daar heb ik nu spijt van.

Leer van mijn fouten, mensen!

Zwarte taxi's geparkeerd langs Princes Street in Edinburgh, Schotland

Je zult je uiteindelijk realiseren dat Schotland zoveel dingen beter doet dan je eigen land

Het is niet meer dan normaal dat expats hun geadopteerde thuis vergelijken met hun eigenlijke thuis. Terwijl zo veel mensen praten over alles wat ze missen van hun respectieve thuisland, realiseerde ik me uiteindelijk hoeveel dingen Schotland beter doet dan Canada.

Voordat ik ga zeggen wat ik ga zeggen, wil ik dat je weet dat ik geen ondankbaar klein kind ben – en ik ben me er volledig van bewust hoeveel geluk ik heb om te wonen waar ik woon.

Ik ben eeuwig dankbaar dat ik Canada mijn thuis mag noemen, maar laten we eerlijk zijn: geen enkel land is perfect.

Toen ik ontdekte dat je 3 GB data en onbeperkte sms’jes kunt krijgen voor 10 pond per maand (het equivalent van 17 Canadese dollar), dacht ik: wacht, WAT?

Natuurlijk was ik dolblij dat ik in Edinburgh bijna niets hoefde te betalen voor mijn maandelijkse telefoonabonnement, maar ik was ook een beetje woedend dat telefoonmaatschappijen in Canada wegkomen met het viervoudige van de prijs die ze vragen voor minder diensten.

(Canada heeft de duurste mobiele telefoonabonnementen ter wereld, voor het geval je denkt dat ik dramatisch doe.)

#2: Vakantietijd

Mederde Noord-Amerikanen, ik weet dat jullie, net als ik, waarschijnlijk een instinctieve reactie krijgen als iemand uit Europa zegt dat hij elk jaar vijf of zes weken vrij krijgt. Teruggaan naar een miezerige drie weken vakantie was waarschijnlijk de moeilijkste aanpassing na mijn vertrek uit Schotland.

3: Openbaar vervoer

God, wat mis ik de dagen dat ik op een bus of trein kon stappen en zo ongeveer overal in het Verenigd Koninkrijk kon komen. EN het kostte niet een arm en een been. EN het was comfortabel en betrouwbaar.

Terwijl, om in Niagara te komen vanuit Toronto (wat overigens 1,5 uur rijden is), moet ik een pijnlijk langzame en dure trein + busreis van drie uur nemen.

Dus ja, door in Schotland te wonen realiseerde ik me dat de Schotten weten waar ze mee bezig zijn.

Zicht op de Grassmarket vanaf Granny's Green steps in Edinburgh, Schotland's Green steps in Edinburgh, Scotland

Je wilt uiteindelijk blijven, voor altijd

Whew, deze had ik niet zien aankomen, om eerlijk te zijn.

Terwijl ik in het buitenland met mijn laser gefocust was op het bereiken van alle doelen die ik voor mezelf had gesteld, bouwde ik uiteindelijk een leven op waarvan ik echt hield – een leven waarin ik me gelukkig, tevreden en voldaan voelde.

Dus ik denk dat het geen verrassing is dat ik uiteindelijk mijn wortels wilde planten en van Edinburgh mijn thuis wilde maken voor de nabije toekomst…

…totdat het Britse immigratiesysteem mijn droom vernietigde, dat wil zeggen.

Afscheid nemen zal het moeilijkste deel zijn van je hele expat-ervaring

Ik heb het hier al ad nauseam over gehad op deze blog, dus ik zal het niet nog eens herhalen. Kortom, ik wilde in Edinburgh blijven, ik kon geen visum krijgen, en toen moest ik een pijnlijk hartverscheurend afscheid nemen. Het einde.

LOL, JUST KIDDING! Ik weigerde eigenlijk te accepteren dat ik niet in Schotland kon blijven en ben twee keer teruggegaan nadat mijn visum was verlopen, en toen heb ik me er uiteindelijk (lees: twee jaar later) bij neergelegd dat ik weg moest.

Zoals ik al zei, ik heb het er al veel te vaak over gehad, maar als je nieuwsgierig bent, kun je hier alles lezen over mijn expatsaga:

  • Als je (expat)leven een vervaldatum heeft
  • Als alles samenkomt en dan uiteenvalt: Waarom ik Edinburgh verlaat
  • Over het verlaten van Edinburgh en het leven de laatste tijd
  • Sluit het hoofdstuk Edinburgh

Rode telefooncellen langs de Royal Mile in Edinburgh, Schotland

Je zult geen tijd hebben om het allemaal te doen

Ik, voordat ik naar Edinburgh verhuisde: “Twee jaar is eigenlijk een eeuwigheid. Ik ga naar 3238423 landen reizen en door heel Schotland roadtrippen en mijn carrière vooruit helpen en nieuwe vrienden maken en nieuwe dingen proberen en…”

Ik, aan het eind van elke maand in Edinburgh: “HOE ben ik hier nu al zo lang?!”

Gaat de tijd sneller als je in het buitenland woont? Is dat zo? Vertrouw me maar: je tijd in Edinburgh vliegt sneller voorbij dan je “Haud yer wheesht!” kunt zeggen

Je Youth Mobility Scheme-visum is waarschijnlijk al verlopen tegen de tijd dat je dat zinnetje goed hebt leren uitspreken. Oh, Schotland.

Je zult een nieuwe taal moeten leren (nou ja, soort van)

Verhuizen naar een nieuw land is moeilijk, vooral als je de taal niet spreekt en de cultuur sterk verschilt van die van jezelf.

Gelukkig genoeg is de Schotse cultuur redelijk vergelijkbaar met die van Canada en spreken we dezelfde taal – althans dat dacht ik, totdat ik naar Edinburgh verhuisde en me realiseerde dat Schotland zijn eigen volkstaal heeft.

Okee, technisch gesproken spreken de mensen in Schotland Engels, maar dankzij de verbijsterende hoeveelheid jargon, Schotse woorden en regionale accenten en dialecten – elk met hun eigen variaties op woorden en uniek jargon – begin je je af te vragen of jij en de plaatselijke bevolking wel echt dezelfde taal spreken.

Het is niet alleen het jargon waar je aan moet wennen – je zult ook het gevoel krijgen dat je niet weet hoe je iets moet uitspreken. Ik heb dit al eerder vermeld in mijn Edinburgh Expat Guide, maar ik heb het op de harde manier geleerd met straatnamen als Cockburn (co-burn) en Buccleuch (book-loo).

Het uitzicht op New Town en de Firth of Forth vanaf Castle Hill in Edinburgh, Schotland

Zomer bestaat niet echt in Schotland

“Wacht, dus je vertelt me dat het niet warmer wordt dan, zeg maar, 17°C in de zomer?

Ik begreep echt niet wat mijn Schotse vriendin zei toen ze me voor het eerst probeerde uit te leggen wat het “zomerse” weer in Edinburgh is.

Nu ik erover nadenk, ben ik blij dat ik niet wist dat het in Edinburgh geen echte zomer is.

Is er iets wat jij aan deze lijst zou willen toevoegen? Wat had jij willen weten voordat je naar Edinburgh (of ergens anders in het buitenland) verhuisde? Ik hoor graag je input en ervaringen!

Op zoek naar nog meer Edinburgh content? Je weet dat ik je heb gedekt:

  • 61 (geweldige) dingen om te doen in Edinburgh
  • Wonen in Edinburgh: The Expat Survival Guide
  • Expat in Edinburgh Monthly Roundups
  • 25 Telltale Signs You’re an Expat in Edinburgh
  • Millennial Money: Edinburgh Expat Editie
  • Vieren we oudejaarsavond in Edinburgh? Lees dit eerst
  • Hoe overleef je het Edinburgh Fringe Festival

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *