Als spreken in het openbaar je nerveus maakt, heb je jezelf misschien wel eens zo zien praten:
“Hoi, ik ben Jennifer en ik ben hier om te praten over spreken in het openbaar en ik heb drie punten die ik wil maken…”
Wanneer je angstig of opgewonden bent, praat je gemakkelijk te snel.
Dit onderwerp ligt me na aan het hart: Ik heb mijn hele leven geworsteld met snel praten, net als veel van mijn klanten.
Het is een veelvoorkomend probleem en een moeilijk op te lossen probleem. Maar aan het eind van dit artikel weet je hoe je het langzamer aan kunt doen, zodat je contact kunt maken met je publiek en ze een beter gevoel van geloofwaardigheid en vertrouwen kunt geven.
De eerste stap bij het bepalen van je tempo is het kennen van je basislijn. Je moet erachter komen: Hoe erg is het echt? Hoe snel spreek je eigenlijk?
Om dat te doen, neem je jezelf op video of audio op terwijl je een presentatie geeft.
U kunt een oefensessie opnemen – of nog beter, neem een echte presentatie op het werk op.
Beluister het vervolgens om te zien hoe u overkomt op een publiek. Er is vaak een kloof tussen hoe we denken dat we overkomen en hoe we daadwerkelijk overkomen.
Stap 2: Voeg PEP toe aan je spreekbeurt.
Als je eenmaal je basislijn weet, is het tijd om PEP aan je presentatie toe te voegen: Pace check, Enunciation, and Pausing.
Pace check:
Leer te internaliseren hoe een goed tempo klinkt en hoe het in je lichaam aanvoelt.
Nou, dit is een beetje lastig te begrijpen. Voor mij is het zo dat wanneer ik het gevoel heb dat ik in een goed tempo spreek, ik veel te snel ga.
Maar wanneer ik een tempo check doe en het voelt alsof mijn woorden eruit sijpelen, zoals honing die langzaam uit een potje sijpelt, dan spreek ik eigenlijk in een goed tempo.
Wanneer ik presenteer, zal ik af en toe stoppen en mezelf afvragen:
Voelt mijn tempo aan als druipende honing?
Zo ja, dan weet ik dat ik het goed doe.
Gebruik dus je video en je audio om je tempo te checken. Krijg een gevoel van hoe een goed tempo voelt in je lichaam, zodat je een tempo check kunt gebruiken als je presenteert.
Uitspraak:
Uitspraak betekent dat je elke lettergreep van elk woord duidelijk uitspreekt.
Dit gebeurt er als je nerveus bent en je haast: Het is makkelijk om een zin als “customer engagement strategy” te vervagen tot “customerengagementstrategy.”
In plaats van gehaast door je belangrijkste zinnen te gaan, wil ik dat je ze in vet, cursief lettertype voorstelt.
Dat is je signaal om langzamer te gaan en elke lettergreep uit te spreken.
Zo wordt je “customerengagementstrategy” je
“customer…engagement…strategy.”
Laat ruimte tussen de lettergrepen en geef elk woord wat ademruimte.
Pauzeren:
De tweede P in PEP is Pauzeren, wat moeilijk kan zijn voor degenen onder ons die nerveus worden.
In plaats van je te haasten van de ene gedachte naar de volgende, laat je een moment van stilte vallen als je van idee wisselt.
Een natuurlijke plek om dit te doen is als je presenteert met dia’s: Elke keer dat je van dia wisselt, pauzeer je even en haal je diep adem.
Deze pauze is om twee redenen belangrijk: Een, het is een kans voor je om je tempo te controleren en je tempo te resetten. Twee, het is een kans voor mensen om te verwerken wat je zegt.
Bedenk dat je deze stof al een miljoen keer hebt gehoord tijdens het oefenen, maar je publiek hoort je praatje voor het eerst.
Jouw luisteraars hebben pauzes nodig om al deze nieuwe informatie te verwerken.
Dus als je je haast, voeg dan PEP toe: tempo controle, uitspraak, en pauzes.