Wanneer u aan Atlanta denkt, stelt u zich misschien een bucolisch tafereel voor: De warme zon die op uw gezicht schijnt terwijl u door een historische buurt slentert waar een lieftallige dame, nippend aan de zoete thee op haar veranda, u de zuidelijke gastvrijheid toont door “bless your heart” te zeggen en u vrolijk uit te nodigen voor een koude Coca-Cola.
Maar in werkelijkheid is dit een uitgestrekt stedelijk gebied met meer dan 5 miljoen mensen in 14 county’s die zich 50 mijl in elke richting uitstrekken, en die dame zit waarschijnlijk achter het stuur van haar auto, niesend van de allergie, de airconditioning aanzwengelend, obsceniteiten schreeuwend naar een fietser, en stressend over welke route te nemen om het afschuwelijke verkeer van de stad te vermijden.
Dus hoewel Atlanta zijn voordelen heeft, zijn er redenen om twee keer na te denken over verhuizen naar deze snelgroeiende metropool. Hier zijn er drie:
De stad verliest een deel van haar charme.
Atlanta bestaat uit buurten met duidelijk verschillende texturen, van het rustige, rijke, lommerrijke Inman Park tot het ruige, eclectische, kooky Little Five Points. Maar een deel van de textuur dreigt te worden afgevlakt, dankzij ontwikkeling en overontwikkeling. Overal waar je kijkt staan hijskranen, die de op handen zijnde komst van nieuwe appartementen aankondigen. Projectontwikkelaars wachten ademloos op een kans om oude bungalows en winkels te slopen om er inbreidingswijken en winkelcentra te bouwen.
Oven de @ClermontLounge wordt hard gewerkt aan de transformatie van het hotel! https://t.co/EYJI6n5MTl pic.twitter.com/oLIAMnaV9K
– Curbed Atlanta (@CurbedAtlanta) 9 februari 2017
Kijk bijvoorbeeld eens naar het Clermont Hotel. Het wordt herontwikkeld tot een boetiekhotel met een bar op het dak. Leuk, toch? Niet dus! Gebouwd in 1924 voor $ 600.000 door een zakenman uit Atlanta, werd het zeven verdiepingen tellende gebouw in eerste instantie opgericht om te voldoen aan de vraag naar huisvesting van professionals uit de middenklasse, maar uiteindelijk raakte het in verval en kreeg het de reputatie van een louche plek waar je wel eens de kluts kwijt zou kunnen raken. En dat was een deel van zijn charme!
Een ander deel van zijn charme: De Clermont Lounge, gelegen onder het hotel. Het is een unieke plek in Atlanta, een bar met sterke drankjes en strippers die ouder en wijzer zijn en de lakens uitdelen. (Je zou nooit Blondie willen tegenkomen, die bierblikjes met haar borsten kan verpletteren en er een heeft gebruikt om een patron in het gezicht te slaan – tegen betaling, natuurlijk). De nieuwe eigenaars van het gebouw zeggen dat de Clermont Lounge zal heropenen en hetzelfde zal blijven, maar er heerst scepsis, en men vreest dat het zijn groezelige allure zal verliezen.
Auto’s zijn koning.
Hallemachtig, wat is het verkeer in Atlanta slecht. Je zou het verwachten tijdens de spits, natuurlijk. Maar als je om een uur of één ’s middags de snelweg op gaat, heb je nog steeds last van een opstopping. Zonder duidelijke reden. Dit is een stad die lang heeft gewerkt in de veronderstelling dat 100% van de bewoners met de auto reizen. En als je op de weg bent, voelt dat ook zo.
Atlanta’s 1-285, 1-85 knooppunt “Spaghetti Junction” als ATRI’s top vrachtwagen knelpunt voor 2017 https://t.co/3dZlkYj7fZ pic.twitter.com/Jb1JEgSKfN
– Better Roads (@BetterRoads) January 28, 2017
Het verkeer is zo slecht, het is bekroond, met het kruispunt van I-285 en I-85 – bekend als Spaghetti Junction – garneren de nummer één plek op de natie lijst van ergste knelpunten. Zelfs de HOV rijstroken kunnen kruipend rijden. Als je in deze stad rijdt, zorg er dan voor dat je genoeg tijd overhoudt om bij je afspraken te komen – een ritje van drie mijl kan een uur duren (het gebeurt). U kunt proberen Uber of Lyft als een middel om een deel van de frustratie te vermijden, maar om een of andere reden onze chauffeurs weten vaak niet de weg in de stad en zal vertrouwen op u om de beste route te vinden.
Je zou liever je fiets rijden, zeg je? Vergeef ons gelach. Van de 2,6 miljoen forenzen in de stad reizen er iets meer dan 4.000 met de fiets – en zij doen dat op eigen risico. Slechts 84 mijl van de stad 1.584 mijl van verharde straten hebben fietsstroken of paden, en Atlanta’s chauffeurs zijn niet bekend voor het delen van de weg. Er is een inspanning gaande om de situatie te verbeteren, met een programma genaamd Connect Atlanta dat 200 mijl aan fietspaden zou creëren tegen 2030. Maar vooralsnog moeten fietsers het er maar op wagen in deze autocentrische stad.
Openbaar vervoer laat ook te wensen over. Het treinsysteem van de stad, bekend als de Metropolitan Atlanta Rapid Transit Authority (MARTA), is populair om van en naar het vliegveld te komen of in de omgeving van downtown en Midtown Atlanta. Maar de routes zijn zeer beperkt en de treinen rijden niet zo vaak als in andere stedelijke metrosystemen.
Wandelen heeft ook zijn beperkingen in Atlanta. Zeker, de Atlanta BeltLine – een padenstelsel op verlaten spoorwegcorridors dat uiteindelijk 45 wijken in de stad zal verbinden met een 22 mijl lange lus – heeft de stad een stuk beter beloopbaar gemaakt. Maar sommige buurten hebben geen trottoirs. Ga naar de buitenwijken, en je zult maar weinig mensen te voet zien. Waarom? Zoals we al zeiden, ze houden van hun auto’s.
Ze noemen het niet voor niets Hotlanta.
24 en je waardeert nog steeds dat baby zwembad in de hete Atlanta zon. #atlanta https://t.co/9VcBsDnfxY pic.twitter.com/OSqTdlAGjH
– Quarter Life* TV (@QuarterLife_Web) January 26, 2017
Eerlijk gezegd noemen de locals het helemaal geen Hotlanta (en ze noemen het ook geen “At-lan-Ta.”Maar ze zullen toegeven dat de temperaturen, vooral in de zomer, ronduit verzengend kunnen aanvoelen. De zomer van 2016 was de op één na heetste ooit, met dag na dag vochtig weer van 90 graden. De stad kende maar liefst 73 dagen zonder temperaturen van 70 graden of lager. Volgens een studie zou de stad in het jaar 2100 94 dagen met temperaturen boven de 95 graden kunnen doorbrengen.
Het is een geluk dat zo’n beetje iedereen en elke plek airconditioning heeft. Tijdens de heetste dagen zorgen de inwoners ervoor dat ze slechts enkele minuten buiten zijn, van hun gekoelde huizen naar hun gekoelde auto’s en hun gekoelde kantoren, enzovoort.
Stap je buiten, dan begint niet alleen het zweten onmiddellijk, maar ook het snotteren. Omdat Atlanta een broeinest voor allergie is die lijdt. Wij allen dragen een zware laag van geel stof op onze auto’s tijdens de bloeiende maanden, en enkel over iedereen hier is allergisch voor het. Zelfs als u nooit allergieën vóór hebt gehad, zult u waarschijnlijk de itchy ogen, de opgezette neus, en de scratchy keel krijgen als u zich hier beweegt. De plaatselijke bevolking zou waarschijnlijk kwestie met een recente studie nemen die aantoonde Atlanta niet één van de meest uitdagende plaatsen was om met allergieën te leven. De allergieën zijn een verenigend probleem in Atlanta… zoals onze verliezende sportteams. Maar krijg ons zelfs niet begonnen op dat