Het eten van de binnenbast van bepaalde bomen wordt vaak genoemd als een “goede” voedselbron in overlevingssituaties, vooral in de winter als er niet veel anders beschikbaar is. Ik wilde deze bewering onderzoeken, dus heb ik een lijst gemaakt van 5 van de meest voorkomende bomen in het noordoosten van de VS die eetbare binnenbast hebben. Ik heb van elk van deze bomen een monster genomen en een video gemaakt om bij dit artikel te voegen.
Bemonstering van de schors was een beetje moeilijk omdat ik dit alleen moest doen bij bomen of grote takken die toch al zouden afsterven. De reden hiervoor is dat de belangrijkste bron van binnenbast zich lager op de stam bevindt en het kappen van dit deel van de boom alle delen van de boom erboven kan beschadigen. Er waren 2 hoofdkenmerken waar ik naar op zoek was. De eerste is de smaak van de binnenste schors, ik wilde zien of het redelijk was voor iemand om er een grote hoeveelheid van te consumeren. Het tweede waar ik naar keek was de hoeveelheid binnenbast en het gemak van oogsten. Ik wilde in staat zijn om meer informatie te krijgen over het suiker- en zetmeelgehalte, dit is wat de benodigde calorieën zou bevatten in een overlevingssituatie. Er wordt terloops op een paar plaatsen online vermeld dat boomschors 500-1000 calorieën per pond bevat, maar ik heb geen geverifieerde bronnen gevonden met deze informatie voor elke boom. Hoewel ik tijdens het eten van de binnenste schors probeerde op te merken of de binnenste schors overwegend vezelachtig leek of dat ik suikers en zetmeel proefde terwijl ik het at. De binnenste schorslaag van een boom overlapt met het floëem van de boom, het floëem vervoert voedingsstoffen op en neer langs de stam van wortels naar bladeren in de lente en van bladeren naar wortels in de zomer en de herfst, dus is het logisch dat sommige van deze suikers en zetmelen in dit deel van de boom zouden blijven gedurende de winter. In dit artikel heb ik deze bomen gerangschikt in volgorde van slechtste naar beste naar mijn mening op basis van de haalbaarheid van het eten van een aanzienlijke hoeveelheid van de binnenste schors.
Dit is de bijbehorende video die veel van de dingen laat zien waarover in dit artikel wordt gesproken.
5. Eastern Hemlock(Tsuga canadensis)
Ik wilde Eastern Hemlock uitproberen omdat het een veel voorkomende inheemse bosboom is in mijn omgeving. Van de naalden kan ik heerlijke thee zetten, dus ik nam aan dat de binnenste schors ook wel te verdragen zou zijn. Op basis van mijn ervaring is de binnenste schors niet te verdragen. Het smaakte verschrikkelijk, en het was erg bitter. Dit is een boom die ik zou aanbevelen voor thee, maar ik vond bijna geen gebruik voor de eetbare binnenbast. Ik kon niet genoeg binnenbast consumeren om te kunnen beoordelen of het zetmeel of suiker leek te bevatten. Dat gezegd hebbende, is het mogelijk dat het verwerken van de binnenbast het smakelijker zou kunnen maken. Bijvoorbeeld drogen, malen en mengen met meel of koken in waterverversingen zou kunnen werken.
4. Spar(geslacht:Picea)
Deze boom heeft veel eetbare toepassingen, zoals de hars, de onrijpe kegels, en de nieuwe groei in het voorjaar. De binnenste schorslaag van sparrenbomen is dik en zacht, waardoor hij relatief gemakkelijk te oogsten is. De smaak is sterk, maar het is iets waar je op den duur aan kunt wennen. Ik zou dit beschouwen als een goede optie voor eetbare binnenbast, maar niet als de beste, voornamelijk op basis van de sterke smaak. Na het kauwen op de binnenbast blijkt dat deze boom wel degelijk een aanzienlijke hoeveelheid suikers en zetmeel bevat. Het smaakt niet zoet, maar het is een stuk minder vezelig dan ik had verwacht, het materiaal breekt uiteindelijk wel af in je mond en wordt makkelijk te consumeren.
3. Zwarte Berk(Betula lenta)
Het goede aan de eetbare binnenbast van deze boom is dat de smaak aangenaam is. De zwarte berk staat bekend om zijn “wintergroene” geur en smaak die wordt gebruikt in berkenbier. Het nadeel van het gebruik van deze boom voor zijn eetbare binnenbast is dat, in tegenstelling tot de andere bomen op deze lijst, de binnenbast van de berk niet zacht is, maar eerder droog en korrelig, een beetje zoals het eten van zaagsel en het is moeilijk te scheiden van de buitenschors. Ik heb het rauw gegeten, maar ik heb gehoord dat het een zeer goede optie is om aan andere dingen toe te voegen, zoals gedroogde granen of soep. Het is bekend dat de binnenbast van de berk een aanzienlijke hoeveelheid calorieën bevat, maar waarschijnlijk niet zoveel als die van de spar, de den en de iep. Ik weet het niet definitief, maar ik ga uit van vergelijkbare eigenschappen voor andere bomen in dit geslacht.
2. Den(Genus: Pinus)
De pijnboom staat bekend als een boom met eetbare binnenbast. Het grootste nadeel is de sterke smaak, maar het is naar mijn mening makkelijker om eraan te wennen dan de spar. De binnenbast is dik en gemakkelijk te oogsten. De soort die ik heb geproefd en die in de video te zien is, is de witte den (Pinus strobus), maar ik neem aan dat andere leden van het geslacht vergelijkbare eigenschappen hebben. Sommige dennen kunnen kleine giftige stoffen bevatten, dus check met een website als www.pfaf.org of een andere betrouwbare site voordat je een specifieke soort consumeert. Witte den is zeer algemeen in New England en vele andere delen van het land, dus het is erg nuttig om de eetbaarheid van deze soort te kennen. Ik kon zeker voelen dat ik iets anders aan het eten was dan houtvezels, de kauwbaarheid en het harsgehalte van de binnenste schors doet me geloven dat er een aanzienlijke hoeveelheid calorieën in de binnenste schors van de witte den zit.
1. Iepenboom (Genus: Ulmus)
Ik ben erg opgewonden dat ik deze informatie over de iepboom kan delen. Dit was een volkomen aangename verrassing voor mij. Ik wist dat iepenbomen werden gebruikt als een slijmerig verzachtend middel, maar ik had me niet eerder gerealiseerd dat de binnenste bast eetbaar was. Ik heb de Siberische iep (Ulmus pumila) geproefd, maar ik heb soortgelijke eigenschappen ook voor andere iepen gelezen. De smaak van de binnenste schors was zeer aangenaam, het was zelfs een beetje zoet zonder bitterheid of nare nasmaak. Het is bekend dat deze plant slijmstoffen bevat in de binnenbast, dit is een verdikkingsmiddel dat een gelatineachtige substantie vormt wanneer het wordt toegevoegd aan water. Het eten van de binnenbast van de iep creëert dus een gelatineachtige substantie die voor sommige mensen vreemd of onaangenaam kan zijn. Het is moeilijk te zeggen wat het caloriegehalte is, maar ik proefde wel wat zoetigheid wat zou kunnen duiden op een aanzienlijk gehalte aan suikers.
Conclusie
Gebaseerd op mijn ervaringen met deze boomsoorten lijkt het erop dat de eetbare binnenbast van bepaalde bomen de nodige calorieën kan leveren in een overlevingssituatie. Als je een boom zo hoog mogelijk zou ontschorsen, zou je veel eetbaar materiaal met wat calorieën kunnen verkrijgen. Dit is waarschijnlijk geen goed overlevingsplan voor de lange termijn, maar de binnenbast kan zeker worden toegevoegd aan andere wilde eetwaren om een evenwichtiger dieet te krijgen. Als je alleen op binnenbast vertrouwt, wil je waarschijnlijk toch aan vlees komen of zo snel mogelijk uit je situatie geraken. Iets anders dat eetbare binnenbast tot een goed overlevingsmiddel voor de korte termijn maakt, is dat je het gemakkelijk kunt meenemen zonder je zorgen te maken over bederf, zelfs bij warm of koud weer. Iets anders dat ik hieruit ook heb meegenomen is dat het eten van bepaalde binnenbast zoals witte den en iep eigenlijk een goed voedsel is voor alle situaties, niet alleen overlevingssituaties. Ik heb geleerd om gevallen boomstammen en bomen toe te voegen aan mijn lijst van dingen om naar te zoeken als ik aan het foerageren ben. Ik denk dat er nog veel meer te leren valt voor de hele foerageergemeenschap over hoe je in de winter substantiële caloriebronnen kunt vinden. Als je ervaring hebt met eetbare binnenste schors laat dan een reactie achter en deel alle info die je hebt.
Veel van onze lezers vinden dat een abonnement op Eat The Planet de beste manier is om er zeker van te zijn dat ze geen van onze waardevolle informatie over wilde eetbare dingen missen.
onze facebook pagina voor aanvullende artikelen en updates.
Volg ons op Twitter @EatThePlanetOrg Zie ons privacy beleid voor meer informatie over advertenties op deze site