Klassieke gitaar is een van die instrumenten die iedereen graag hoort, maar waar tegenwoordig niet veel mensen meer naar luisteren. We weten wie enkele van de beste elektrische gitaristen zijn, maar hoe zit het met klassieke gitaristen? Hier zijn de top 7 beroemde klassieke gitaristen die je zou moeten kennen.
7 Beroemde klassieke gitaristen
1. Andrés Segovia
Een lijst van beroemde klassieke gitaristen kan niet compleet zijn zonder de vermelding van Andrés Segovia. Deze man alleen al heeft meer gedaan om van de klassieke gitaar een echt concertinstrument te maken dan wie dan ook na hem. Hij heeft de weg gebaand voor moderne klassieke gitaristen door het voortouw te nemen in een nieuw soort speeltechniek die het traditionele dogma combineerde met een moderne, meer levendige stijl.
Segovia werd geboren op 23 februari 1893 in Jaen, Spanje. Hij is bijna 80 jaar actief geweest en heeft een zeer rijke carrière gehad. Segovia legde zijn gitaar nooit neer tot aan zijn tijdige dood in 1987 op de rijpe leeftijd van 94 jaar. Als de klassieke gitaargemeenschap aan iemand iets te danken heeft, dan is het wel aan Andrés Segovia.
2. Pepe Romero
Na Segovia komen is een moeilijke positie om in te nemen. Maar Pepe Romero van de beroemde Romero-familie zou wel eens de juiste keuze kunnen zijn. Pepe is een van de drie zonen van Celedonio Romero – een componist, gitarist en muzikaal genie die in de jaren ’50 uit Spanje vluchtte. Franco’s staat was geen plek voor aspirant-artiesten, althans niet voor hen die vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel hadden.
Pepe Romero is de verloren zoon die samen met zijn broers en vader veel heeft gedaan om Amerika kennis te laten maken met de klassieke gitaar. Pepe heeft lesgegeven aan USC, UCSD, en verschillende andere universiteiten. Hij staat bekend om zijn unieke kijk op de klassieke flamencotechniek en zijn kleurrijke originele stukken. Pepe Romero heeft 60 albums opgenomen. De helft daarvan is zijn soloproject, maar de andere helft nam hij op met The Romeros gitaarkwartet.
3. Alirio Diaz
Voor onze volgende keuze blijven we in Amerika, of om specifieker te zijn, Zuid-Amerika. Alirio Diaz was een klassieke gitaarlegende uit Venezuela. Hij werd geboren in 1923, op 12 november in Carora. Als leerling van zowel Segovia als Regino Sainz de la Maza, had Diaz toegang tot alle instrumenten die nodig waren om zijn carrière naar legendarische hoogten te stuwen.
Ondanks het feit dat hij een aanzienlijke hoeveelheid tijd in Europa studeerde, is Diaz het meest bekend om zijn unieke vermogen om de Venezolaanse cultuur en geest via zijn muziek tot uitdrukking te brengen. Hij stond altijd op de rand van de traditionele klassieke techniek, flirtend met populaire Venezolaanse etnische stijlen. Alirio Diaz werd 92 jaar en overleed in 2016. Hij heeft een erfenis achtergelaten die voor altijd deel zal uitmaken van de Venezolaanse cultuur.
4. Andrew York
Vergeleken met de vorige namen op onze lijst, zou je kunnen zeggen dat Andrew York een modernere klassieke gitarist is, maar desalniettemin een getalenteerd gitarist. York werd in 1958 geboren in Georgia, groeide op in Virginia waar hij een graad haalde aan de James Madison University. Later haalde hij nog een graad aan de USC om vervolgens naar Spanje te verhuizen om verder te studeren.
Wat York kenmerkt als zo’n vooraanstaand klassiek gitarist is zijn vermogen om te vernieuwen. Yorks composities zijn levendig, verfrissend en vormen vaak een uitdaging voor de meest dogmatische aspecten van de traditionele techniek. Deze benadering van de klassieke gitaar heeft hem onder andere een GRAMMY award opgeleverd. Als je je afvraagt waar het heen gaat met de moderne klassieke gitaar, luister dan maar eens naar York’s populairdere projecten.
5. Dušan Bogdanović
Over een verfrissende kijk op de moderne klassieke gitaar gesproken, we moeten het hebben over Dušan Bogdanović. Geboren in Servië in 1955, toonde Bogdanović al snel een affiniteit met de gitaar. Zijn studies brachten hem naar het Conservatorium van Genève waar hij compositie en orkestratie studeerde en klassieke gitaar onder Maria Livia São Marcos.
Bogdanović zou later naar de Verenigde Staten verhuizen waar hij lesgaf aan zowel het USC als het San Francisco Conservatorium. Bogadnović is een meester in stijlen. Zijn vermogen om een klassiek stuk te verrijken met sporen van jazz en zelfs etnische muziek is ongeëvenaard. Naast zijn zeer rijke discografie, houdt Bogadnović zich ook bezig met theoretisch werk op het gebied van polymetrische en polyritmische studies. Hij is beslist een van de invloedrijkste klassieke gitaristen van onze tijd.
6. John Williams
Uit het land down under komt een van de grootste technici van onze tijd. John Williams speelt al gitaar sinds hij een kleine jongen was. Dat is niet zo vreemd, want zijn vader Len Williams zou uiteindelijk de London Guitar School oprichten.
Op 11-jarige leeftijd volgde Williams lessen bij niemand minder dan Andrés Segovia zelf. Zijn meer officiële opleiding werd voortgezet aan het Royal College of Music in Londen, waar hij zelfs de gitaarafdeling oprichtte en een paar jaar leidde. Hoewel hij een fervent technicus is, was en is Williams nog steeds een groot voorstander van samenspel. Dit is altijd een van zijn meer gepassioneerde argumenten geweest. Williams kreeg de GRAMMY award die hij deelt met zijn collega Julian Bream, een BRIT Award en BASCA Gold Badge Award.
7. Manuel Barrueco
Last but not least hebben we een van de meer prominente Cubaanse klassieke gitaristen van onze tijd. Manuel Barrueco werd in 1952 in Cuba geboren. Hij begon gitaar te spelen op de zeer jonge leeftijd van 8. Zijn formele opleiding begon aan het Esteban Salas Conservatorium in Cuba, maar werd onderbroken toen hij en zijn familie het land ontvluchtten naar de Verenigde Staten als politiek vluchteling.
Eenmaal op Amerikaanse bodem, begon Barrueco muziek te maken en is sindsdien niet meer gestopt. Zijn werken zijn talrijk en weerspiegelen een traditioneel klassiek gitaargeluid dat wordt ondersteund door een onberispelijke techniek. Zijn carrière is gevuld met optredens in alle belangrijke muzikale centra over de hele wereld. Barrueco’s geluid is iets wat iedere aspirant klassieke gitarist moet ervaren.
Conclusie
De in dit artikel opgesomde cumulatieve vaardigheden en talenten bieden een behoorlijke dwarsdoorsnede van waar het in de klassieke gitaar van onze tijd om gaat. We hebben een aantal absolute legendes genoemd zonder wie dit geweldige instrument simpelweg niet zo productief zou zijn geweest als het nu is. Al met al verdienen deze namen erkenning.