7 dingen die ik heb geleerd over het hebben van drie kinderen

Aan het overwegen van een derde? Je bent niet de enige. Het onderwerp komt vaak ter sprake in mijn Facebook-groep voor moeders. Ik ben geen expert, maar ik ben wel moeder van drie jongens en ik heb veel geleerd sinds ik zelf die beslissing heb genomen.

Ik kan je niet vertellen of je wel of niet een derde kind neemt – er zijn te veel verschillende factoren om rekening mee te houden. Maar hier zijn zeven dingen die ik heb geleerd sinds ik een derde kind heb, en die goed zijn om te weten als je die derde kleine engel overweegt.

Baby’s geven niets om afdankertjes

Voor mijn eerstgeborene nestelde ik me en bereidde ik alles voor, zodat alles perfect was bij zijn komst. Hij had een perfecte kleine kinderkamer, perfecte kleine outfits, perfect gecoördineerd beddengoed en ga zo maar door. Maar baby’s groeien zo snel dat ik sommige outfits maar één keer heb gedragen, als dat al lukte. Op andere werd gepoept of gekotst en die werden dus weggegooid. Lakens en beddengoed ondergingen vaak hetzelfde lot en werden dus niet meer op elkaar afgestemd. In werkelijkheid is duur speelgoed en dure apparatuur alleen nuttig zolang een bepaalde leeftijd of fase duurt.

Baby’s geven niet om de ‘nieuwheid’ van iets, zolang ze maar geliefd zijn en verzorgd worden, dus bespaar jezelf een paar euro’s. Onze derde zoon kreeg een wieg met tandafdrukken, gedateerde kleren en versleten schoenen. Hij is nu drie-en-een-half, en toen hij een paar maanden geleden begon te voetballen, verwarmde het mijn hart hem de sportschoenen te zien dragen die mijn oudste zeven jaar geleden droeg – en hij heeft er zeker niet onder geleden.

Kinderen hoeven niet bij duizend programma’s ingeschreven te staan

Een kennis vroeg me onlangs bij welke programma’s hij zijn peuter moest inschrijven. Ik begon alle programma’s op te noemen waaraan mijn eerste twee kinderen deelnamen toen ze vier jaar oud waren: turnen, kleutermuziek, zwemmen, bibliotheekprogramma’s, schaatsen, kunstlessen, sport voor kleuters, vechtsporten, skiën, en waarschijnlijk ben ik er nog een paar vergeten.

En mijn jongste, mijn nr. 3? Alleen voetbal. Maar één programma. En om eerlijk te zijn vind ik dat zijn leven veel rijker en spannender is dan dat van zijn broers op dezelfde leeftijd.

Activiteiten zijn geweldig voor ouders om andere ouders te ontmoeten en ook om de tijd te doden, maar er bestaat zoiets als te veel plannen. En als je een stel kinderen hebt, vermaken en onderwijzen ze elkaar.

Jongens kunnen ongelooflijk moederlijk zijn

Het is makkelijk om je voor te stellen dat een grote zus mama’s hulpje is als het om een nieuwe baby gaat, maar ik had geen idee dat mijn twee grote jongens dat ook in zich zouden hebben. Vanaf het moment dat mijn derde jongen thuiskwam, toonden ze hun onsterfelijke toewijding en zorg voor hem. Dit gaat ook verder dan zijn babyjaren. Ze helpen hem als hij hulp nodig heeft, ze leren hem dingen, ze houden zijn hand vast als hij de weg oversteekt, ze troosten hem als hij verdrietig is, en hij luistert naar hen – alsof ze mini-volwassenen zijn.

Een derde kind kan het leven juist MINDER chaotisch maken

De komst van onze derde zoon deed mijn oudere jongens beseffen dat de wereld buiten hun eigen behoeften bestaat.

Kinderen zijn van nature egoïstisch, en mijn oudere jongens besteedden veel tijd aan kibbelen om te proberen het voordeel te krijgen. Onze derde kleine jongen heeft mijn oudste twee jongens doen inzien dat ze hun eigen behoeften af en toe opzij moeten zetten om zich op zijn behoeften te concentreren. Het is een reality check voor ze geweest.

Als gevolg daarvan heeft de baby-van-alles soms een kalmerend effect op het huis. Wie had dat gedacht!

Maar ze kunnen uitjes ook onmogelijk maken

Laten we eerlijk zijn: Een baby maakt het moeilijk om bepaalde dingen als gezin te doen – en ik had niet verwacht welke gevolgen dit zou hebben voor mijn oudere kinderen. Pasgeborenen zijn nog redelijk draagbaar, maar peuters zijn dat niet, en ze zijn ook niet erg redelijk. We misten dingen omdat de derde jongen het verpestte of uitjes onmogelijk maakte. Ik voelde me soms slecht omdat mijn oudste twee eronder leden.

Soms kozen mijn man en ik voor verdeel en heers en dat is een goed compromis, maar wees gewaarschuwd, familie-uitjes kunnen een tijdje op een laag pitje staan.

Zo moeilijk als het is, je komt er wel uit

Sommige mensen vragen hoe we het doen met drie. Ik ben de eerste om toe te geven dat ik geen held ben alleen maar omdat ik een stel kinderen heb – vooral als ik denk aan iedereen die er meer dan drie heeft of in meer uitdagende omstandigheden verkeert.

Maar er is geen andere keuze dan het uit te zoeken. Maak lijsten, maak schema’s, plan maaltijden, carpool, sla baden over als dat soms nodig is, bestel af en toe eten als dat je een pauze geeft, laat de oudere kinderen de jongere naar bed brengen, en schaam je niet om hulp te vragen. Ik heb me gerealiseerd dat de meeste mensen zullen helpen als ze kunnen.

Maar serieus, hulde aan alle moeders die er zijn – of je er nu één, drie, vijf of tien hebt. Ongeacht het aantal, het vergt uitzoeken.

Je zult nooit spijt hebben van het kind dat je hebt

Deze behoeft niet veel uitleg. Als je overweegt er nog een te nemen en je hebt de liefde en de middelen, ga ervoor. Wij hadden geen derde kind nodig, maar hij heeft onze wereld verbeterd en ons gezin compleet gemaakt. (En nee, we gaan het niet proberen voor een meisje.)

Dit artikel is oorspronkelijk online gepubliceerd in november 2018.