In 1847 werden specimens van de plant verzameld door de agent van de Royal Horticultural Society in Londen. De teelt verspreidde zich in het begin van de 20e eeuw vanuit China toen zaden in Nieuw-Zeeland werden geïntroduceerd door Isabel Fraser, de directrice van het Wanganui Girls’ College, die missiescholen in China had bezocht. De zaden werden in 1906 geplant door een kweker uit Wanganui, Alexander Allison, en de eerste vruchten kwamen in 1910.
Mensen die de vruchten proefden, vonden dat ze naar kruisbessen smaakten en noemden ze daarom de Chinese kruisbes, maar omdat ze tot het geslacht Actinidia behoren, is ze geen familie van de kruisbessenfamilie, de Grossulariaceae.De bekende cultivar Actinidia deliciosa ‘Hayward’ werd rond 1924 door Hayward Wright in Avondale, Nieuw-Zeeland, ontwikkeld. Dit is de meest geteelde cultivar ter wereld. Aanvankelijk werd de Chinese kruisbes in tuinen voor huishoudelijk gebruik geteeld, maar in de jaren 1940 begon men met de commerciële aanplant. In 1959 gaven Turners and Growers het de naam kiwi, naar de nationale vogel van Nieuw-Zeeland, de kiwibruine en harige.
In 2006 was Italië de grootste producent van kiwi’s ter wereld, gevolgd door Nieuw-Zeeland, Chili, Frankrijk, Griekenland, Japan, en de Verenigde Staten. In China wordt de kiwi vooral geteeld in het bergachtige gebied stroomopwaarts van de Yangtze-rivier. Het wordt ook geteeld in andere gebieden van China, waaronder Sichuan.
In 2016 bedroeg de wereldwijde productie van kiwi’s 4,3 miljoen ton, aangevoerd door China met 56% van het wereldtotaal. Italië en Nieuw-Zeeland waren andere grote producenten.
In 2010 en 2011 kregen kiwifruitranken wereldwijd, in Italië, Frankrijk en Nieuw-Zeeland, te maken met verwoestende aanvallen door een bacteriële ziekte veroorzaakt door Pseudomonas syringae pv. actinidiae, met een deel van de Nieuw-Zeelandse aanvallen door de virulente stam PSA-V. De ziekte was voor het eerst waargenomen in Japan in de jaren tachtig, en vervolgens in Noord-Italië (1992) en Zuid-Korea.