Een aantal kenmerken van de nek van een giraffe geeft hem een flexibiliteit die niet onderdoet voor een Slinky. Het eerste kenmerk is de manier waarop de nekwervels, de zogenaamde nekwervels, aan elkaar vastzitten. Giraffen hebben zeven van deze botten, net als wij. Maar de nekwervels van de giraffen zijn met kogelgewrichten aan elkaar verbonden. Dit zijn het soort gewrichten dat je arm met je schouder verbindt en een bewegingsbereik van 360 graden biedt. Ook het gewricht tussen de nek en de schedel stelt de giraffe in staat zijn kop bijna volledig loodrecht op de grond uit te strekken.
Naar beneden, waar de nek en de rug bij elkaar komen, vinden we het tweede belangrijke anatomische kenmerk voor de slankheid van de giraffe. De wervels in het bovenste deel van onze rug noemen we de borstwervels. Bij de mens zijn de borstwervels in het midden van het bot met elkaar vergroeid voor meer stabiliteit; onze nekwervels vergroeien aan de voor- en achterkant voor meer beweeglijkheid. De anatomie van de giraffe is niet op dezelfde manier opgebouwd en zijn eerste en tweede borstwervels zijn op dezelfde manier verbonden als zijn nekwervels, met kogelgewrichten. Deze aanpassing geeft de giraffe een extra punt van flexibiliteit. Het verklaart ook de kenmerkende bult van de giraffe.
Advertentie
Advertentie
Dit zeer flexibele, maar toch zwaar, is een integraal onderdeel van de beweging van het slungelige dier. Kijk maar eens naar een giraffe en je zult zien dat de nek heen en weer beweegt met zijn pas. Dat komt omdat het gewicht en de beweging van de nek het zwaartepunt van de giraffe stuurt. Het dier schommelt ook zijn nek heen en weer om hem te helpen op zijn spichtige poten te gaan staan. Je kunt dit vergelijken met wanneer wij ’s ochtends onze armen boven ons hoofd zwaaien om ons uit bed te trekken.
Een ander gevolg van de lange nek is dat het bloed van een giraffe een lange reis heeft af te leggen. Om die reden is de anatomie van een giraffe nogal verbazingwekkend. Het dier heeft een gespecialiseerd cardiovasculair systeem dat ervoor zorgt dat het bloed naar de hersenen en het hart blijft stromen wanneer de giraffe zijn nek en kop beweegt, zodat bukken om een slok water te nemen niet leidt tot een mogelijk dodelijke hoofdroes. De bloedvaten van giraffen zijn voorzien van kleppen die voorkomen dat bloed terugstroomt als gevolg van de zwaartekracht. Ze hebben ook een hogere concentratie rode bloedcellen, een groter hart en een strakkere huid, vooral rond hun poten, die helpen het bloed beter te laten circuleren.
Om alles op gang te houden, ademt de giraffe ook op een relatief laag tempo. Zijn vergrote longen compenseren de grote lengte van de luchtpijp, omdat de lucht langs die lange snelweg van een nek stroomt.
Gerelateerde HowStuffWorks artikelen
Bronnen