Huwelijk. Van Amish-koppels wordt verwacht dat zij getrouwd blijven met de partner die zij als jongvolwassenen hebben uitgekozen. De Amish kerk is afhankelijk van de biologische voortplanting van haar leden en niet van het werven van nieuwe leden door middel van proselitisatie. Er bestaat dus een sterke verplichting om binnen de kerk te trouwen, hoewel vrouwen de neiging hebben om buiten het district te gaan wonen omdat mannen gewoonlijk de familieboerderij erven. Ondanks het feit dat de partnerkeuze beperkt is tot andere kerkleden, kiezen de jongeren er niet noodzakelijk voor om met naaste verwanten te trouwen. De hoge inteelt van de Amish-bevolking is niet het gevolg van huwelijken tussen volle neven en nichten, maar van de onderlinge huwelijken die in de loop der generaties binnen een genetisch geïsoleerde groep zijn ontstaan.
De doop in de kerk gaat vooraf aan het huwelijk. Verkering is meestal een privé-aangelegenheid voorafgaand aan de huwelijksaankondiging door de dominee. Een huwelijk daarentegen is een openbare aangelegenheid die gevierd wordt in afwachting van bepaalde voordelen die de hele gemeenschap ten deel zullen vallen. De leden van de gemeente zien het huwelijk als het einde van een soms heftige adolescentie en verwachten dat het huis van het echtpaar een nieuwe plaats wordt voor de zondagsdienst; zij zien ook uit naar meer kinderen die op de Amish manier zullen worden opgevoed. Gasten geven huishoudelijke geschenken; ouders kunnen vee, meubilair en apparatuur geven om de jongeren op weg te helpen.
Waar een pasgetrouwd stel gaat wonen hangt af van de mogelijkheid om de landbouw op de traditionele manier voort te zetten. Dit kan betekenen dat zij in een fabriek gaan werken totdat zij genoeg spaargeld hebben opgebouwd om in een eigen boerderij te investeren. Als het paar op de familieboerderij blijft, kunnen de ouders bij hun pensionering verhuizen naar een apart huis op het landgoed en uiteindelijk het beheer van de boerderij overlaten aan het jongere paar. Er wordt niet voorzien in echtscheiding, noch is scheiding een onderdeel van de verwachtingen van de Amish ten aanzien van conformiteit aan op de kerk gebaseerde gedragsregels.
Huishoudelijke Eenheid. Zoals eerder vermeld, draagt ieder gezinslid bij aan het werk van de familieboerderij. Hoewel getrouwde paren de verantwoordelijkheden voor het opvoeden van de kinderen en het runnen van het huishouden en de boerderij delen, ligt het overheersende gezag bij de echtgenoot.
Erfenis. Land blijft meestal binnen de familie en wordt meestal doorgegeven aan zonen in plaats van dochters en aan jongere in plaats van oudere zonen.
Socialisatie. Individuen worden voorbereid op alle fasen van het leven, inclusief ouder worden, volgens de Amish socialisatiepatronen. De belangrijkste doelen van de opvoeding van kinderen zijn het verwerven van praktische vaardigheden, het bijbrengen van verantwoordelijkheid voor de Amish-gemeenschap, en een nadruk op respect voor hard werken. Jongeren kunnen worden verhuurd aan familieleden of andere leden van de kerk nadat zij zijn opgeleid op de familieboerderij en in het huishouden. Ouders staan adolescenten vaak toe om de buitenwereld te verkennen en de grenzen van de Amish identiteit te testen. Familie en gemeenschap kunnen daarom het bezit van radio’s, camera’s en zelfs auto’s door jongeren over het hoofd zien, evenals het feit dat zij naar de film gaan en niet-Amish kleding dragen. Dergelijke afwijkingen worden genegeerd, zodat de jongeren vrijelijk kunnen beslissen over huwelijk en lidmaatschap binnen de kerkgemeenschap. Ongeveer een kwart verlaat de kerk, maar de meesten sluiten zich aan bij meer progressieve Amish of Mennonite kerken.