Wat eet ik?
Amoerpanters houden er grote territoria op na, zodat ze niet met elkaar concurreren om voedsel. Ze jagen vooral ’s nachts, waarbij ze de prooi langzaam besluipen of verborgen afwachten tot deze dichtbij genoeg komt om aan te vallen. Het Siberische ree maakt het grootste deel van hun dieet uit, maar Amoerpanters eten ook muskushert, sikahert, wild zwijn, haas, das, wasbeerhond en fazant. De Amoerpanter heeft tandjes, die zijn tong ruw maken, zodat hij het vlees naast het bot kan afschrapen en niets verloren laat gaan. Om restjes te beschermen tegen andere carnivoren kan de Amoerpanter het voedsel honderden meters verslepen om het te verbergen in dichte vegetatie of in bomen.
Waar leef ik?
De Amoerpanter komt noordelijker voor dan andere luipaardondersoorten, in bergachtige, beboste gebieden. Populaties zijn te vinden in het Russische Verre Oosten en in Noordoost-China.
Broedtijd
Vrouwtjes planten zich voor het eerst voort tussen de drie en vier jaar oud. Na twaalf weken werpen ze een nest van één tot vier jongen, waarvan twee het gemiddelde is. De welpen blijven de eerste twee jaar van hun leven bij hun moeder.
Predators
De Amoerpanter is een apex-predator, wat betekent dat ze aan de top van hun voedselketen staan en door geen enkel ander dier ten prooi worden genomen.
Bescherming
In 2016 waren er minder dan 60 individuele Amoerpanters in het wild en hun verspreidingsgebied is kleiner geworden door habitatverlies en jacht. Om te helpen staat de Amoerpanter op CITES Appendix I, wat betekent dat de internationale handel in de Amoerpanter en zijn onderdelen verboden is. Andere inspanningen voor het behoud van de populatie omvatten monitoring en onderzoek, voorlichting over het belang van de luipaarden en compensatie aan mensen voor het verlies van hun vee, wat de plaatselijke bevolking helpt af te schrikken om de luipaarden te doden. Er zijn ook fokprogramma’s in zoölogische parken om een vangnetpopulatie in stand te houden.