Als bovenstaande ingrepen bij u zijn aanbevolen, is bij u perifeer arterieel vaatlijden (PAD) vastgesteld en heeft u een aanzienlijke vernauwing van de circulatie naar de benen in de hoofdslagaders in uw buik.
In de benen bestaan de gebruikelijke symptomen uit spierpijn bij inspanning, claudicatio genoemd, die verdwijnt als de patiënt rust, maar sommige patiënten kunnen een constante, ijskoude, brandende pijn in de voeten krijgen, die rustpijn wordt genoemd. In de ernstigste gevallen kunnen patiënten huidzweren of zwarte tenen ontwikkelen als gevolg van de beperking van de bloedstroom. Na een kleurstofonderzoek (arteriogram) om de omvang van de ziekte aan te tonen, kan een operatie om de bloedstroom naar de benen te verbeteren, aangewezen zijn.
Welke operatie wordt uitgevoerd?
Aortobifemorale bypass
Dit is de beste operatie omdat de normale anatomie van uw aorta en dijbeenslagaders wordt hersteld. Een stoffen buis in de vorm van een broek wordt in de bestaande bloedvaten genaaid en omzeilt de verstoppingen, bekend als aortobifemorale grafting.
Hierbij wordt een incisie in de buik gemaakt om de aorta te bereiken, en ook in de liezen om de dijbeenslagaders te bereiken. Het transplantaat wordt dan in de slagaders genaaid om ze met elkaar te verbinden en de bloedstroom naar de benen te herstellen.
Deze operatie is niet voor alle patiënten geschikt. Voor de operatie moet u pre-operatieve tests ondergaan. Als de resultaten van deze tests erop wijzen dat u een bijzonder hoog risico loopt, hetzij door de narcose als gevolg van longproblemen, hetzij door de operatie als gevolg van hartproblemen, dan kan een alternatieve operatie, de axillo-bifemorale bypass, worden overwogen.
Axillobifemorale bypass
Deze operatie verbindt uw axillaire slagader in uw schouder met uw femorale slagaders in uw benen met behulp van een flexibele plastic buis, een zogeheten graft. Dit herstelt de bloedtoevoer naar uw benen.
De belasting van deze operatie op het hart is minder omdat de buik niet hoeft te worden geopend, maar het transplantaat is vatbaarder voor complicaties, zoals verstopping en infectie, omdat het smaller is en niet goed in het weefsel is ingegraven.
Uw chirurg moet de risico’s van de operatie in uw specifieke geval kunnen bespreken. U moet het bespreken met uw familie, vrienden en huisarts. Wij raden u aan iemand mee te nemen naar de kliniek en een lijst met vragen klaar te houden, omdat mensen vaak een aantal van hun angsten vergeten.
De operatie
Voordat u naar het ziekenhuis gaat, moet u met uw huisarts en consulent overleggen over de medicijnen die u momenteel gebruikt, omdat het nodig kan zijn daarmee te stoppen vóór de operatie. U krijgt ofwel een aortobifemorale ofwel een axillobifemorale bypass, zoals hierboven beschreven. Deze ingrepen kunnen worden uitgevoerd onder regionale of algehele verdoving. Het is zeer waarschijnlijk dat u in slaap moet worden gebracht; uw anesthesist en chirurg geven u hierover verder advies.
Herstel en nazorg
In het algemeen wordt u ’s nachts teruggestuurd naar de high dependency unit waar u wordt gecontroleerd om ervoor te zorgen dat alles in orde is. Na de operatie krijgt u iets te eten en te drinken en u keert waarschijnlijk de volgende dag terug naar de afdeling.
U zult ongeveer een dag een buisje in uw blaas hebben, totdat u mobiel bent. Ongeveer een week na de operatie mag u weer naar huis.
Risico’s en complicaties
Zoals bij elke grote operatie zijn er risico’s verbonden aan de narcose en aan de operatie zelf.
Deze operaties vormen een aanzienlijke belasting voor het hart en de meeste patiënten zullen voor de operatie een soort hartonderzoek ondergaan om er zeker van te zijn dat het hart sterk genoeg is. De ernstigste complicatie is dan ook een hartaanval, waarvan een deel dodelijk zal zijn. Het totale sterftecijfer van de operatie is ongeveer 3%, maar kan sterk variëren afhankelijk van uw pre-operatieve fitheid, en uw chirurg moet in staat zijn om u een beter persoonlijk risiconiveau te geven, evenals voor het lokale sterftecijfer voor deze operatie.
Andere minder ernstige complicaties kunnen zich voordoen, zoals belasting van de nieren, borst- of wondinfectie, postoperatieve bloedingen, diep-veneuze trombose of graftrombose, wat uiteindelijk tot verlies van het been kan leiden.
Het graft kan zelden geïnfecteerd of geblokkeerd raken, waarvoor langdurige antibiotica of verdere operaties nodig kunnen zijn.
Jongere mannen moeten met hun chirurg de mogelijke gevolgen van de operatie voor hun seksleven bespreken.
Deze complicaties kunnen het verblijf in het ziekenhuis verlengen, maar zouden geen gevolgen op lange termijn moeten hebben voor uw activiteiten.
Informatie en advies over vasculaire gezondheid.
Hoewel wij alles in het werk stellen om ervoor te zorgen dat de informatie op deze site accuraat is, is het geen vervanging voor medisch advies of behandeling, en de Circulation Foundation raadt u aan uw arts of gezondheidsdeskundige te raadplegen.
De Circulatiestichting kan geen aansprakelijkheid aanvaarden voor verlies of schade als gevolg van eventuele onjuistheden in deze informatie of informatie van derden, zoals informatie op websites waarnaar wij linken.
De verstrekte informatie is bedoeld ter ondersteuning van patiënten, niet om persoonlijk medisch advies te geven.