“Aquarius / Let The Sunshine In” is een medley van twee songs uit de toneelmusical “Hair” die in 1969 door toedoen van The 5th Dimension naar de top van de Billboard charts werd gestormd.
1969 was een vreemde tijd…niet, misschien, naar de maatstaven van onze huidige tijd, maar naar de maatstaven van vrijwel elke andere tijd daarvoor of daarna.
De VS was verwikkeld in een onwinbare oorlog in Vietnam. President Nixon was hard aan het werk om zijn steun in eigen land te verstevigen… hoewel Watergate pas over een paar jaar zou plaatsvinden, begonnen de scheuren zichtbaar te worden. Burgerrechten marsen waren aan de orde van de dag. En er ging bijna geen dag voorbij zonder een vreedzame bezetting of een love-in geleid door langharige hippies.
Ter midden van al die beroering werden er prachtige liedjes geschreven die de essentie van die tijd vastlegden. Liedjes met hoop en positiviteit, maar ook liedjes die de moeilijkheden en uitdagingen beschrijven die ronddwarrelden toen de jaren zestig ten einde liepen.
Je zult blij zijn te horen dat “Aquarius / Let The Sunshine In” zeer zeker in het kamp van hoop en positiviteit valt.
We beginnen met een astrologische redenering, waarvoor ik geen garantie geef, maar het helpt om de scène te zetten als hippie-gevoed 1969 was ongeveer de enige keer in de muziekgeschiedenis dat je weg zou komen met openingszinnen voor een hitplaat als deze…
Wanneer de maan in het Zevende Huis
En Jupiter staat op één lijn met Mars
Dan zal vrede de planeten leiden
En liefde de sterren sturen
Maar hoe je ook over astrologie denkt, ik weet zeker dat we het er allemaal over eens zijn dat in deze uitdagende tijden een beetje meer vrede, liefde en begrip zeer welkom zou zijn.
“Aquarius / Let The Sunshine In” is geschreven door James Rado, Gerome Ragni en Galt MacDermot – Rado en Ragni waren verantwoordelijk voor de tekst, MacDermot componeerde de muziek.
Als we zo’n 50 jaar terugkijken naar 1969, klinkt “Aquarius / Let The Sunshine In” tegenwoordig heel vreemd. 1969 was een tijd van optimisme, ondanks de uitdagingen, terwijl je tegenwoordig niet ver hoeft te reizen om meer pessimisten te vinden dan je weet wat je ermee moet doen.
Ik ben meer een “het donkerste uur is net voor de dageraad” soort persoon…althans, dat zeg ik steeds tegen mezelf. Op een grappige manier, wanneer er pessimisme is overal in de wereld, zie ik het als een tijd om pessimisme te verkopen short.
Net zoals iedereen het bezitten van aandelen is een zeker teken van de top van de aandelenmarkt, iedereen pessimistisch is een zeker teken dat de toenemende optimisme is net om de hoek. Ik kan u niet precies zeggen wanneer het zover zal zijn, maar ik weet in de grond van mijn hart dat de wereld op het punt staat een wending ten goede te nemen.
En als het zover is, James Rado en Gerome Ragni’s songtekst voor “Aquarius / Let The Sunshine In” geeft een goed beeld van wat ik graag zou willen zien…
Harmonie en begrip
Sympathie en vertrouwen in overvloed
Geen onwaarheden of spot meer
Gouden levende dromen van visie
(Mystieke kristalopenbaring)
En de ware bevrijding van de geest
Aquarius, Waterman
Ik zou wel wat meer harmonie en begrip willen. Zoals The Eagles memorabel zongen… hoewel over iets heel anders… “we haven’t had that spirit here since 1969”.
Misschien ving “Aquarius / Let The Sunshine In” een beetje de geest van die verre, onbezorgde tijden die we 50 jaar later weer zouden kunnen verwelkomen. Misschien kan het plaatsen van The 5th Dimension’s fijne nummer op onze Spotify playlists ons een duwtje in de richting van positiviteit geven wanneer we het nodig hebben.
The 5th Dimension gaf een virtuoze uitvoering van “Aquarius / Let The Sunshine In”, hoewel ze niet betrokken waren bij de oorspronkelijke muzikale uitvoering van “Hair”.
Ze waren een uiterst gepolijste vocale groep, zeker op een lijn met de Mamas and Papas, met wie ze vaak verward werden in hun begindagen…vocaal, zo niet visueel. Onder hen waren Marilyn McCoo en Billy Davis Jr, die later als duo hits zouden scoren aan het eind van de jaren 70.
En het beste productieteam van de West Coast zat ook achter deze plaat. De legendarische producer Bones Howe, die Elvis Presley en Jerry Lee Lewis had geproduceerd, en optrad als de opnametechnicus voor enkele van de grootste hits van de Mamas and Papas, zat in de producerstoel voor The 5th Dimension’s opname van “Aquarius / Let The Sunshine In”.
Muzikale begeleiding was er van de beste studiomuzikanten van Californië, vaak de Wrecking Crew genoemd, wat in de praktijk geen vaste groep was, maar een regelmatig wisselende verzameling van geweldige professionele muzikanten die de soundtrack zouden verzorgen voor enkele van de grootste platen van de jaren 60 en 70.
Superster drummer Hal Blaine was zo’n beetje het middelpunt van deze muzikale draaikolk en zijn memoires uit 1990 populariseerden de “Wrecking Crew” bijnaam, hoewel niet elk lid van die losse associatie even vriendelijk was tegen Hal Blaine’s versie van de gebeurtenissen.
Naast Hal Blaine speelden op “Aquarius / Let The Sunshine In” Joe Osborn op bas, Larry Knetchel op keyboards en Tommy Tedesco op gitaar. Het maakte niet uit wat je opnam, deze klassieke Wrecking Crew line-up leverde keer op keer de goederen af.
Hun gave om van een goede plaat een geweldige te maken heeft de tand des tijds doorstaan. Het enige jammere is dat de muziekindustrie er veel te lang over heeft gedaan om deze geweldige muzikanten, en anderen die in de jaren zestig en zeventig aan hun zijde stonden in de opnamestudio’s van LA, de publieke erkenning te geven die ze verdienden.
Terwijl ik deze woorden schrijf, is er echter nog een andere noot van droefenis die hier moet worden geïnjecteerd. De legendarische bassist Joe Osborn, en stalwart van de Wrecking Crew, is eind vorige week overleden. Hij speelde bas op een groot aantal iconische songs, waaronder “California Dreamin'”, “Macarthur Park” en “Bridge Over Troubled Water”.
En gisteren overleed ook Galt MacDermot.
Ik hoop maar dat de erfenis van hen beiden is vervat in deze prachtige plaat van The 5th Dimension. Waar ze ook heen gaan, ik hoop dat ze daar terechtkomen waar harmonie en begrip, sympathie en vertrouwen in overvloed aanwezig zijn.
De tekst van “Aquarius / Let The Sunshine In” mag dan 50 jaar oud zijn, ze blijft een streven voor ons allen, of we ons de jaren zestig nu herinneren of niet.
Hier is The 5th Dimension met “Aquarius / Let The Sunshine In”…en het is misschien toepasselijk dat zo’n beetje het eerste wat je hoort aan het begin van het nummer de wijlen, grote Joe Osborn op bas is…
De video staat hieronder, maar als je wilt kun je de track hier op Spotify beluisteren… https://open.spotify.com/track/3wu9uLjDQnqNiNPh7AxcDM
PS: Als je van dit artikel hebt genoten, geef dan een “applaus”… of zelfs meer dan een als je je aardig voelt. Je kunt me ook volgen op Medium (hier) of Twitter (hier) om nieuwe artikelen te ontvangen zodra ze worden gepubliceerd.