Backpack de Four Pass Loop in de Maroon Bells

U maakt een uitdagende beklimming over vier passen en wordt beloond met een prachtig uitzicht over de wildernis van de Maroon Bells. Er zijn talrijke watervallen, sommige meer dan 200 ft. hoog, indrukwekkende bergmeren, en velden met wilde bloemen. Dit is een goed gemarkeerd en makkelijk te volgen pad.

*Een lawine die het landschap heeft veranderd, heeft de Maroon Creek Road getroffen. De gebeurtenis vond begin maart plaats tijdens een actieve lawinecyclus in de bergen van Colorado.

De opening van de Maroon Creek Road is dit seizoen uitgesteld, omdat medewerkers van Pitkin County en de Forest Service werken aan het verwijderen van lawinepuin. Dit omvat samengeperste sneeuw en omgevallen hout over Maroon Creek Road.

Geschat wordt dat de Maroon Creek Road op 1 juni open zal gaan voor het zomerseizoen, maar die datum is op dit moment nog voorlopig. Er is geen gemotoriseerde toegang tot de campings, trailheads of Maroon Lake totdat de weg open gaat.

Updates zullen hier worden geplaatst. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met het Aspen-Sopris Ranger Station op 970-963-2266.

De Four Pass Loop begint bij Maroon Lake, beroemd om zijn iconische uitzicht op de Maroon Bells (Maroon Peak en North Maroon Peak), die wordt beschouwd als de “meest gefotografeerde plek in Colorado”. Nadat u dit majestueuze uitzicht hebt bewonderd, loopt u verder over de Maroon Lake Scenic Trail tot u bij een splitsing komt voor West Maroon Trail nr. 1970 naar links, en Maroon-Snowmass Trail nr. 1975 naar rechts. Hoewel de lus in beide richtingen kan worden bewandeld, is wandelen met de klok mee de populairste optie, dus kies voor de West Maroon Trail.

De lus kan in drie dagen worden afgelegd als je je inspant, of uitrekken tot vijf of meer dagen als je liever de tijd neemt en van het prachtige landschap geniet. Een tocht van vier dagen en drie nachten is echter ideaal, omdat er dan een perfecte balans is tussen stevig wandelen en rust om te verkennen, foto’s te maken en te ontspannen.

Dag 1: Na slechts een paar mijl op de West Maroon Trail bereikt u Crater Lake, een ander mooi, maar minder toeristisch bergmeer. Als je langer dan vier dagen onderweg bent, is dit een goede eerste kampeerplek, hoewel er beren in het gebied voorkomen.

Na Crater Lake wordt het pad beduidend meer afgelegen en krijg je het gevoel dat je wildernisavontuur officieel is begonnen. Nog een paar uur wandelen brengt je naar de voet van de eerste pas: West Maroon Pass (12,480 ft.). Deze pas is steil en lang, en kan een beetje schokkend zijn als uw benen en rug wennen aan de eerste dag van het dragen van gewicht.

Wanneer u de top van West Maroon Pass bereikt, waarschijnlijk pijnlijk en buiten adem, zullen uw inspanningen meer dan beloond worden door de prachtige uitzichten. Achter je, terugkijkend op het pad dat je zojuist hebt afgelegd, liggen uitgestrekte velden vol wilde bloemen omringd door grillige bergtoppen, die als een perfecte, schilderachtige achtergrond dienen. Als u over de andere kant van de pas naar beneden kijkt, ziet u een heel ander, maar even prachtig uitzicht op het pad dat voor u ligt.

Als u eenmaal genoeg heeft van het uitzicht, begint u aan de afdaling van de West Maroon Pass. Er zijn verschillende campings, zowel verborgen onder bomen als in open velden, ongeveer een kwart mijl tot een halve mijl voorbij West Maroon Pass. Vul uw buik met een stevig diner en bereid u voor op Dag 2!

Dag 2: Vroeg opstaan en bijtanken voor wat uw langste en fysiek meest uitdagende dag van wandelen zal zijn, met ongeveer 9 mijl, een zeer steile pas, en een “valse” pas.

Het pad verspilt geen tijd om u een schop onder uw kont te geven met de tweede pas, Frigid Air (12,415 ft.), minder dan een mijl in uw wandeling. Frigid Air Pass is korter dan West Maroon, maar maakt de afstand goed met steilheid. Toch, nogmaals, het prachtige uitzicht vanaf de top van de pas maakte het werk de moeite waard.

Het pad slingert dan door uitgestrekte open weiden, over schilderachtige kreekjes, en langs verschillende watervallen, waarvan er een meer dan 200 meter hoog was! Dag 2 bevat ook de enige grote rivieroversteek van de lus. Hoewel er sporadisch rotsen en boomstammen verspreid liggen, is het het veiligst om blootsvoets door de rivier te waden om je laarzen en sokken droog te houden. Zelfs in augustus is het water ijskoud, maar alles is beter dan wandelen met natte schoenen!

Voorbij de rivieroversteek begint het pad weer te klimmen, en dan blijft het maar klimmen en klimmen. Maar laat u niet misleiden; dit is niet de derde pas, alleen een zeer steile en uitdagende beklimming. Als het pad eindelijk vlakker wordt, krijg je uitzicht op de echte derde pas, in de verte. Hier kunt u kiezen uit een aantal idyllische kampeerplaatsen rond een klein meertje aan de linkerkant van het pad, met een klein beekje in de buurt om gemakkelijk aan water te komen.

Dag 3: Op dag drie legt u de kortste afstand van de lus af, dus neem uw tijd om van de prachtige uitzichten te genieten bij een kopje koffie en een warm ontbijt. De Trail Rider Pass (12,400 ft.), die recht boven je kampeerplaats opdoemt, wacht op je als je klaar bent met inpakken.

Zoals altijd, geniet van het uitzicht vanaf de top van de pas. U zult verrast zijn door de individuele schoonheid en het unieke karakter van elke pas die u hebt bedwongen. Hoewel binnen dezelfde bergketen, zijn de kleuren, uitkijkpunten, en het landschap van elke pas verschillend in hun verscheidenheid.

Spoedig na de afdaling van de Trail Rider Pass, bereikt u Snowmass Lake. Hoewel uw wandeldag nog maar net is begonnen, kunt u ’s ochtends een snack nemen en wat foto’s maken van dit prachtige bergmeer, omgeven door een dicht bos van pijnbomen. Er zijn kampeerplaatsen bij Snowmass Lake, maar vuren is hier niet toegestaan. Blijf een paar kilometer verder wandelen en kampeer langs een rivier voor een handige watervoorziening.

Dag 4: De laatste dag van uw backpacking trip zal ongeveer 6-7 mijl en een pas beslaan. Na een paar kilometer wandelen bereikt u de vierde en laatste pas, Buckskin (12,462 ft.). Het uitzicht op de top van Buckskin Pass is bitterzoet: terwijl je zeker verlangt naar een warme douche en ander voedsel dan trail mix, zul je de frisse lucht, prachtige uitzichten, en het ritme van de wildernis missen zodra je terugkeert naar de bewoonde wereld. Natuurlijk wordt het pad steeds drukker als je Buckskin Pass afdaalt en je je weg terug naar de Maroon Lake parkeerplaats maakt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *