Als de nummer één depositobank in Frankrijk was BNP vastbesloten om van bankieren een massamarktbusiness te maken, waarbij de nadruk lag op de bank-klantrelatie.
Het ontstaan van BNP
Op 4 mei 1966 kondigde het Franse ministerie van Financiën aan dat Banque Nationale pour le Commerce et l’Industrie (BNCI) en Comptoir National d’Escompte de Paris (CNEP) zouden fuseren tot een nieuwe financiële instelling met de naam Banque Nationale de Paris (BNP). De fusie vond plaats tegen de achtergrond van hervormingen en fusies in de banksector op initiatief van minister van Financiën Michel Debré.
De keuze van de naam “Banque Nationale de Paris” vat de reikwijdte en de doelstellingen van de fusie samen, die was bedoeld om een moderne bank te creëren die ten dienste zou staan van de nationale economie en waarvan de invloed op zijn beurt de positie van Parijs in de internationale financiële wereld zou versterken.
Verklaring naar aanleiding van de aankondiging van de fusie tussen CNEP en BNCI, 1966
CNEP-voorzitter Henry Bizot werd benoemd tot voorzitter van de nieuwe bank, terwijl de voormalige directeur van de BNCI, Pierre Ledoux, algemeen directeur van de Banque Nationale de Paris werd. BNP vestigde haar hoofdkantoor in de gebouwen van de BNCI aan de Boulevard des Italiens in Parijs.
Met de fusie werd BNP de nummer één van Frankrijk, nummer twee in Europa en nummer zeven wereldwijd wat het balanstotaal betreft. De gefuseerde bank had sterke posities in het buitenland en ten opzichte van het bedrijfsleven. Ondanks het feit dat de eerste jaren moesten worden besteed aan het stroomlijnen van het kantorennet en de algemene organisatie, bleef BNP een dynamische commerciële onderneming in een tijd waarin grote delen van de Franse samenleving net voor het eerst een bankrekening begonnen te openen. Drie jaar na de fusie werd deze tot een groot succes verklaard.
BNP “praat graag over geld”
In het voorjaar van 1973 verscheen in alle massamedia, in de pers, op reclameborden op straat en op de televisie een figuur die het Franse volk met een kleine glimlach toevertrouwde: “Eerlijk gezegd, ben ik geïnteresseerd in uw geld.” Deze campagne, die in een land dat niet gewend is om openlijk over geld te praten, voor heel wat opschudding – zelfs voor een schok – zorgde, was rechtstreeks gericht op mensen die nog geen bankrekening hadden, met de bedoeling het bankwezen aantrekkelijk te maken voor het grote publiek. De reclamecampagne legde de nadruk op het idee van partnerschap en gedeelde belangen tussen de bankier en zijn cliënt. De campagne kwam in een periode waarin de bankactiviteit een hoge vlucht nam en steeds meer mensen een rekening openden. In acht jaar tijd verdubbelde het aantal rekeningen bij BNP van 2 miljoen in 1966 tot 4,5 miljoen in 1974.
BNP reclame, 1976, copyright Publicis
BNP breidde zich verder uit naar de vier uithoeken van de wereld. In Europa ging zij een samenwerkingsverband aan met zeven andere banken, waaronder de Dresdner Bank, om de ABECOR-club te vormen. In 1979 versterkte BNP, onder voorzitterschap van Jacques Calvet, haar aanwezigheid in Noord-Amerika door een 100%-belang te verwerven in Bank of the West, die vervolgens werd samengevoegd met een bestaande BNP-dochter, de French Bank of California.
Private banking
René Thomas, die in 1982 de voorzittershamer bij BNP overnam, slaagde erin de bank zonder kleerscheuren door de crisis van het begin van de jaren negentig te loodsen, die vooral de vastgoedsector zwaar trof. Toen hij de bank in 1993 verliet, beval hij de autoriteiten aan hem op te volgen door Michel Pébereau, en Pébereau nam in juli 1993 het roer van BNP over. Hij begon onmiddellijk met de voorbereiding van de privatisering, die bij wet van 19 juli 1993 was gelast. Binnen tien dagen kochten 2,8 miljoen mensen aandelen van de pas geprivatiseerde financiële instelling, waarvan 1,6 miljoen klanten van de Bank. Michel Pébereau behield de verschillende teams op hun plaats, maar reorganiseerde en ontwikkelde BNP vervolgens op zeer vastberaden wijze. Van 1993 tot 1998 verzevenvoudigde de nettowinst van de bank en werd zij de grootste Franse bank qua rentabiliteit.
In 1999 bracht BNP een overnamebod uit op Paribas, dat leidde tot de fusie van de twee banken op 23 mei 2000 en de vorming van de BNP Paribas-groep.