Artikel bijgedragen door: Gregory Jantz, PhD, Oprichter van The Center – A Place of HOPE
Er is altijd een sterk verband geweest tussen boulimia en depressie. In vroege onderzoeksrapporten wordt opgemerkt dat anorexia-patiënten met bulimisch gedrag “vaker de diagnose depressie krijgen en vaker suïcidaal zijn dan niet-bulimische patiënten met anorexia nervosa.
Patiënten met een normaal gewicht en bulimia blijken ook een hoge frequentie van suïcidale pogingen en depressie te hebben” (Levy e.a., 1989). Uit een onderzoek naar de prevalentie van depressie bij bulimia-patiënten blijkt dat 59% van de bulimia-patiënten met een normaal gewicht en 80% van de bulimia-patiënten met anorexia op enig moment in hun leven een ernstige depressie hebben doorgemaakt.
In datzelfde onderzoek werd ook gevonden dat 79% van de bulimia-deelnemers een gelijktijdige depressie had.
De duizelingwekkende cijfers achter boulimia
Deze duizelingwekkende cijfers laten zien dat er niet alleen een verband is tussen boulimia en depressie, maar dat de twee stoornissen intens met elkaar verbonden lijken te zijn. Het is echter onduidelijk wat het eerst komt – boulimia of depressie. Een onevenwichtige serotonine- en noradrenaline-spiegel kan leiden tot zowel stemmingsstoornissen als een abnormale eetlustregulatie.
Andere levensfactoren die bijdragen aan zowel depressie als boulimia zijn onder meer:
- Lage eigenzelfwaardering
- gebrek aan gevoel van controle
- onvolkomenheid
- woede
- eenzaamheid
- disfunctionele relaties
- lichaamsbeeldproblemen
- misbruik in het verleden
De cyclus van boulimia
Als boulimia en depressie eenmaal actief zijn in iemands leven, beginnen ze elkaar verder in de hand te werken, waardoor een cyclus ontstaat die moeilijk te doorbreken is. Wanneer een boulimia-patiënt lijdt aan een depressie, heeft hij de neiging om te gaan purgen als reactie op de depressie en om de controle over zijn leven terug te krijgen.
Het purgen zorgt er echter vaak voor dat de betrokkene zich nog depressiever gaat voelen. Bovendien eist de ontoereikende voeding als gevolg van zelfhonger en zuivering zijn tol op de lichamelijke gezondheid van de persoon en uiteindelijk op de neurologische gezondheid.
Slechte voeding kan bijvoorbeeld leiden tot een verminderde productie van tryptofaan, wat vervolgens kan leiden tot stemmingsproblemen en verder kan bijdragen aan de depressie van een persoon.
De symbiotische aard van boulimia en depressie
Omwille van de symbiotische aard van boulimia en depressie is het van het grootste belang dat mensen een holistische behandeling zoeken om de veelzijdige pijnpunten in hun leven aan te pakken. Zelden worstelt iemand alleen met één ding. Zelfs als een persoon worstelt met boulimia maar geen symptomen van depressie vertoont, is het waarschijnlijk dat hij lijdt aan angst, verslaving of een andere emotionele of fysieke aandoening.
De hele persoon genezing heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld tot een industriestandaard en zeer gewaardeerde benadering van depressie herstel. De belangrijkste componenten van deze benadering zijn emotioneel, omgevings-, relationeel, lichamelijk en spiritueel. Samen bieden deze componenten de sleutel tot de samen voorkomende problemen, en ze kunnen een deur openen naar zijn of haar herstel.
- Jantz, Gregory. (2010). Hoop, hulp & Genezing bij eetstoornissen. Colorado Springs, CO: WaterBrook Press.
- Levy, A., Dixon, K., and Stern, S. (1989). “How are Depression and Bulimia Related”. The American Journal of Psychiatry, 146(2), 162-168.
- Lovett, Kate. “Boulimia en Depressie.” Afdeling Psychologie, Vanderbilt University. http://www.vanderbilt.edu/AnS/psychology/health_psychology/bulimia_depression.htm