Boundary House / AD+studio

+ 27

Meer SpecsMinder Specs

Tekstbeschrijving geleverd door de architecten. Er is een wisselwerking tussen de industriële ontwikkeling van Binh Duong en de slechte luchtkwaliteit, geluidsoverlast, zware verkeersopstoppingen en vele andere problemen, die de kwaliteit van de leefomgeving sterk beïnvloeden. De bouwplaats bevindt zich te midden van drie grote industrieparken.

Onder dergelijke algemene nadelen die uit de context voortvloeien, was het aanvankelijke ontwerpplan erop gericht het huis af te schermen van de omgeving en zich alleen te richten op het verbeteren van de kwaliteit van de leefomgeving binnen. Deze oplossing druiste echter in tegen de neiging tot extrovertie van deze familie van 3 generaties, die al lang een sterke band met de gemeenschap van deze steeg hebben.

Ons sleutelwoord is “De Grens”. De verticale begrenzing schetst de scheiding tussen de binnenruimte en de buitenruimte. In plaats van het oorspronkelijke idee over de gevel – volledig gesloten als een rechte, massieve muur – werd deze later ontwikkeld tot een semi-ruimte begrensd door een massieve en niet massieve “gordijn” muur en de binnen kamer wanden. Deze kamerwanden werken als de tweede laag van de gevel, samen met groen en trappen die tussen de twee zijn aangebracht, hebben al deze elementen een overgangsbufferzone gecreëerd.

Deze combinatie vormt een dubbele huidstructuur, De nadelige gevolgen voor het milieu worden tot een minimum beperkt, terwijl tegelijkertijd een effectieve ventilatie en daglichttoetreding worden gewaarborgd en vooral de interactie tussen het gebouw en de steeg aan de voorzijde behouden blijft. Gebakken bakstenen, een plaatselijk materiaal met een flexibel vormend vermogen, worden gebruikt voor het “gordijn” van de gevel. De overgang van kleur en porositeit beschrijft het privacyniveau en de bedoeling van de achterliggende ruimten, ingedeeld naar hoogte en gebruiksfunctie. Binnen en buiten met interactie vermindert geleidelijk naar de bovenste verdiepingen, waar zich de privé-slaapkamer van het pasgetrouwde stel bevindt en de creatieve werkruimte van de graficus die hoge concentratie vereist.

Terwijl de verticale begrenzing een manier is om te communiceren tussen het gebouw en de context, wordt de horizontale grens beschouwd als de grens tussen de binnenruimtes. Door de verscheidenheid in hoogte die door verschillende platen wordt gecreëerd – ter vervanging van de continue platen die vaak in typische kokerwoningen worden aangetroffen – zou de band tussen de familieleden worden vergroot. Dit, samen met een flexibel trappensysteem dat rond het huis loopt, zal het bewustzijn van de kleine oppervlakte van elke functieruimte verminderen, en ook een vegende visie door de ruimtes heen creëren, die helpt om een groter geheel ervan te visualiseren – in het beperkte bouwoppervlak van 4×8 meter.