Een carotis-dissectie is een scheur in de binnenste laag van een slagader in de hals. U hebt één halsslagader aan elke kant van uw hals. Deze slagaders sturen bloed naar uw hersenen.
Wat gebeurt er bij een scheur in een halsslagader?
Het eerste deel van elke halsslagader wordt de gemeenschappelijke halsslagader genoemd. Elke halsslagader heeft een binnenste (interne) en een buitenste (externe) tak. De buitenste tak voert bloed naar uw gezicht en hoofdhuid. De binnenste tak voert het bloed naar het voorste deel van uw hersenen.
Een halsslagaderdoorsnijding is een scheur in de binnenste laag van de wand van de slagader. De scheur laat bloed tussen de lagen van de wand komen. Hierdoor worden ze van elkaar gescheiden en gaat de wand van de slagader uitpuilen. De uitstulping kan de bloedstroom door de slagader vertragen of stoppen. Hij kan ook problemen veroorzaken doordat hij drukt op dingen in de buurt, zoals zenuwen.
De scheur kan ook het stollingssysteem van het lichaam in werking stellen. Een stolsel kan dan de bloedstroom op de plaats van de scheur blokkeren. Of er kunnen stukjes van het stolsel afbreken en de bloedstroom in kleinere vertakkingen van de slagader blokkeren. Een geblokkeerde of verminderde bloedstroom kan leiden tot een mini-beroerte (TIA) of beroerte. Deze stoppen de bloedstroom naar de hersenen. Een TIA doet dit slechts voor een korte periode.
Een halsslagader dissectie kan op elke leeftijd gebeuren. Het komt vaker voor bij jongere volwassenen dan bij oudere volwassenen. Het is een veel voorkomende oorzaak van een beroerte bij mensen jonger dan 50 jaar.
Wat veroorzaakt een carotis dissectie?
Een letsel aan de hals kan een carotis dissectie veroorzaken. Het letsel kan worden veroorzaakt door iets als een auto-ongeluk. Een halsslagader dissectie kan ook gebeuren zonder bekende oorzaak. Of het kan gebeuren na een normale activiteit, zoals:
-
Zwemmen
-
Scubaduiken
-
Schaatsen
-
Dansen
-
Sporten beoefenen zoals tennis, basketbal, of volleybal
-
Yoga
-
Besturen van een achtbaan of andere attractie
-
Springen op een trampoline
-
Bevallen
-
Seks hebben
-
Niezen of hoesten
-
Chiropractische behandeling ondergaan
Wat zijn de risico’s op halsslagader dissectie?
Een aantal dingen kan het risico op een carotisverzakking verhogen. Maar sommige mensen die een halsslagaderlijke dissectie krijgen, hebben geen van deze risicofactoren. In sommige gevallen kunnen genen een rol spelen. Als u een familielid heeft die een dissectie van de slagader heeft gehad, kunt u een groter risico hebben. Andere dingen die uw risico kunnen verhogen:
-
Infectie
-
Hoge bloeddruk
-
Migrainehoofdpijn
-
Roken
-
Gebruik van orale anticonceptiepillen
-
Alcoholgebruik
-
Een extra-lang bot bij de kaak (processus styloideus)
Wat zijn de symptomen van een halsslagader dissectie?
Het kan zijn dat u geen symptomen heeft. Of ze kunnen snel optreden, of over meerdere dagen. Veel voorkomende symptomen zijn:
-
Hoofdpijn
-
Schedelpijn
-
Ogenpijn
-
Nekpijn
-
Een oog met een hangend ooglid en kleine pupil (gedeeltelijk Horner-syndroom)
-
Een-zijdige zwakte of gevoelloosheid
-
pulserend geluid in een oor
-
Slikproblemen
-
Normaal of verloren gevoel van smaak
Hoe wordt een halsslagader dissectie gediagnosticeerd?
Uw zorgverlener zal vragen stellen over uw gezondheid in het verleden en uw symptomen. Hij of zij kan vragen naar recente verwondingen en activiteiten. Tijdens het onderzoek kan uw arts kijken naar uw gezicht en ogen, kracht, reflexen en gevoelloosheid. Als u mogelijk een gezondheidsprobleem hebt dat uw risico op carotis dissectie verhoogt, moet u mogelijk meer onderzoeken ondergaan. Uw arts kan u doorverwijzen naar een neuroloog, vaatchirurg of neurochirurg.
Er kunnen ook onderzoeken worden gedaan om andere problemen uit te sluiten. Dit kunnen verschillende soorten hoofdpijn zijn, zenuwaandoeningen, hersenbloedingen en beroertes door andere oorzaken. De onderzoeken kunnen onder meer zijn:
-
Bloedonderzoek
-
Lumbaalpunctie met onderzoek van uw cerebrospinaal vocht
-
MRI van de hersenen
-
Magnetische resonantie-angiografie (MRA) van de hersenen
-
Craniële CT-scan
-
Craniële CT-angiografie (CTA)