CGP Grey

Script:

Laten we zeggen dat je paus wilt worden, hoofd van de katholieke kerk en herder van meer dan 1 miljard gelovigen.

Welke eisen moet je stellen voor deze verheven positie:

1) katholiek zijn en

2) een man zijn.

Dat lijkt een beetje mager… en hoewel het technisch mogelijk is dat een gewone zondagskatholiek paus wordt, is dat in wezen nooit gebeurd omdat paus worden niet hetzelfde is als president worden, je kunt je niet zomaar verkiesbaar stellen. Het kiezen van de paus is een interne aangelegenheid en de mannen die dat doen zijn de kardinalen, en hoewel zij in theorie elke katholieke man kunnen kiezen om paus te worden, geven zij er in de praktijk de voorkeur aan om een van hun eigen mensen te bevorderen.

De laatste keer dat een niet-kardinaal paus werd, was meer dan 600 jaar geleden. Dus, hoewel het geen officiële eis is, is het wel een officieuze, officiële eis.

Om paus te worden moet je dus eerst kardinaal worden en daarvoor moet je de katholieke ladder beklimmen.*

Stap 1: word priester.*

In tegenstelling tot sommige kerken waar je online een formulier kunt invullen en — poef — gewijd wordt. De katholieke kerk behandelt priester worden als een echt beroep, waarvoor je een opleiding nodig hebt. Je hebt dus veel opleiding nodig: meestal een universitaire graad in katholieke filosofie en vervolgens een master in godgeleerdheid.

Naast je opleiding moet je ook:

• een man zijn

• ongetrouwd,

• bereid zijn om voor altijd celibatair te blijven.†

Als je aan deze eisen voldoet en met de kerk hebt samengewerkt, kun je officieel tot priester worden gewijd. Dat betekent in feite dat je een katholieke kerk mag leiden, of met een andere priester mag samenwerken.

Maar, je wilt verder en om dat te doen moet je de baan aannemen van de man die je zojuist tot priester heeft gemaakt.

Stap 2: word bisschop

Bisschoppen zijn een veel selectere groep: terwijl er wereldwijd zo’n 400.000 katholieke priesters zijn, zijn er maar zo’n 5.000 bisschoppen.

Terwijl priesters kerken krijgen, krijgen bisschoppen kathedralen, van waaruit ze toezicht houden op een aantal plaatselijke kerken.

Om carrière te maken moet je wachten tot een bisschop in jouw gebied op 75-jarige leeftijd met pensioen gaat of eerder overlijdt — waardoor er ruimte voor jou vrijkomt.

Maar je kunt je niet zomaar kandidaat stellen, want er is al een geheime lijst van potentiële bisschoppen die elke drie jaar wordt bijgewerkt op basis van wie de huidige bisschoppen in jouw gebied een goede vervanger vinden voor een van hun eigen bisschoppen.

Om op die lijst te komen, moet je, naast het voor de hand liggende feit dat je een vroom persoon moet zijn, ook:

• ten minste 35 jaar oud zijn

• ten minste vijf jaar priester zijn

• een doctoraat in de theologie hebben (of een gelijkwaardig diploma)

Aannemend dat u aan al deze voorwaarden voldoet, kan uw naam op de geheime lijst komen te staan, of niet. De plaatselijke bisschoppen geven die lijst vervolgens door aan de ambassadeur van de paus in uw land, de zogeheten apostolische nuntius.

De nuntius kiest drie priesters van de lijst, doet grondig onderzoek naar hen, voert gesprekken en selecteert degene die hij het beste vindt.

Maar dan is het nog niet afgelopen, want de nuntius stuurt zijn rapport naar Vaticaanstad en het congres van bisschoppen dat daar werkt aan de beoordeling van mogelijke benoemingen uit de hele wereld.

Als het bisschoppencongres geen van de drie kandidaten goed vindt, kan het de nuntius vragen opnieuw te beginnen: hij gaat terug naar de lijst, kiest nog drie kandidaten, doet meer onderzoek, voert meer gesprekken en stuurt de resultaten op.

Als het bisschoppencongres tevreden is met een van de kandidaten van de nuntius, wordt die naam doorgegeven aan de paus, die de kandidaat kan afwijzen en het hele proces opnieuw kan beginnen.

Het mag geen verrassing zijn dat het maanden en soms zelfs jaren kan duren voordat een bisschop wordt vervangen door een vacature.

Maar stel dat een bisschop in uw regio op het juiste moment met pensioen ging (of overleed) en u stond op de geheime lijst van goede priesters en de nuntius koos u en u kwam door zijn sollicitatiegesprek heen en het congres van bisschoppen keurde u goed en de paus sprak geen veto over u uit — poef, nu bent u een bisschop.

Maar je staat nog steeds niet aan de top. De voorlaatste promotie is…

Stap 3: word kardinaal.

Ondanks de chique naam en de hippe rode outfits die erbij passen zijn kardinalen niet de bazen van bisschoppen, ze zijn bisschoppen, alleen met een extra titel en extra verantwoordelijkheden — de meest opvallende daarvan is het kiezen van de nieuwe paus.

De enige manier om kardinaal te worden is om de huidige paus zover te krijgen dat hij je tot kardinaal benoemt — en van de 5000 bisschoppen worden er maar zo’n 200 ooit kardinaal.

Maar stel dat je ambitie niet onopgemerkt blijft bij de paus en hij je tot kardinaal benoemt – dan is het nu wachten op zijn dood of pensionering – en bij pausen is de kans op de dood veel groter.

Wanneer een van beide gebeurt, worden de kardinalen onder de 80 jaar naar Vaticaanstad gebracht, waar ze van de buitenwereld worden geïsoleerd – vermoedelijk door hun mobiele telefoons, tablets en postduiven af te nemen. Eenmaal afgezonderd kan de verkiezing van een nieuwe paus beginnen.

De verkiezingen verlopen nooit precies hetzelfde omdat de ex-paus instructies achterlaat over hoe hij zijn vervanger wil kiezen, maar in het algemeen werkt het als volgt: vier keer per dag gaan de kardinalen naar de Sixtijnse Kapel om te stemmen – om paus te worden moet een van hen een tweederde meerderheid halen.

Er is hier sprake van een grote dosis ‘moet-niet-te-haast-zijn’, omdat de kardinalen niet gewoon hun hand opsteken of een modern systeem van voorkeurstemmen gebruiken, maar in plaats daarvan een naam op een stuk papier noteren en voor het altaar gaan staan en een lange Latijnse zin uitspreken, voordat ze officieel hun stem uitbrengen.

Als alle kardinalen dit hebben gedaan, worden de stemmen geteld en vervolgens verbrand.

Daarom gebruiken TV-nieuwsstations die verslag doen van de verkiezing van de paus super-moderne-hd-livestreaming camera’s om naar een schoorsteen te kijken. Als de rook zwart is, geen nieuwe paus.

De hoge overwinningsdrempel en het moeizaam verlopende stemproces zijn de redenen waarom het zo lang duurt om een nieuwe paus te kiezen. Het is meestal minstens twee weken van vier keer per dag zes dagen per week stemmen (met één dag per week voor gebed), maar de recordduur is drie jaar.

Aannemende dat je uiteindelijk de steun van je medekardinalen wint, moet je nog één laatste ding doen voordat je paus wordt: een nieuwe naam kiezen.

Er is geen formele regel, je mag jezelf alles noemen wat je wilt, maar het is traditie om de naam van een vorige paus te nemen.

Als je de baan aanvaardt, worden de laatste stembiljetten schoongebrand om de rook wit te maken en de wereld te laten weten dat er een nieuwe paus is gekozen.

Dat is dus het carrièrepad: geboren worden in de juiste helft van de bevolking, één van een miljard katholieken worden, dan één van 400.000 priesters, dan één van 5.000 bisschoppen, dan één van 200 kardinalen, wachten tot de huidige paus sterft of met pensioen gaat, en 2/3e van je medekardinalen ervan overtuigen jou als de enige, de enige paus te kiezen.

Noten & Correcties

• Erdere pausverkiezingen hebben korter dan twee weken geduurd.

Credits

Afbeeldingen: Carolus, pchidell, scotbot, prayitno (2), francisco_osorio, jamesbradley, imagesbywestfall, the-o, jamiejohn, bren, playingwithpsp

Muziek: Kevin MacLeod

Speciale dank: Joseph Heschmeyer & Aldean Hendrickson