Cheetahs staan bekend om hun ongelooflijke snelheid, en prachtige plekken. Deze lichtvoetige roofdieren zijn tot ongelooflijke snelheden in staat wanneer ze in korte sprints lopen. Cheeta’s zijn werkelijk ongelooflijke en unieke dieren. Lees verder om meer te leren over het jachtluipaard.
Beschrijving van het jachtluipaard
Deze katten zijn slank en slungelachtig, waardoor ze ongelooflijke snelheden kunnen bereiken. Ze hebben een bruingekleurde vacht met effen zwarte, ronde vlekken. Ze hebben zeer lange poten, een lange smalle staart voor evenwicht, en een diepe borstkas die grote longen bevat.
Cheetahs hebben ronde oren, en zwarte aftekeningen die lopen van de binnenkant van het oog tot de hoek van de mond, dit patroon geeft een “lopende make-up” look aan het gezicht.
Interessante feiten over de Cheetah
Deze grote katten zijn ongelooflijk uniek, niet alleen van andere dieren, maar zelfs van andere grote katten. Lees verder om te leren wat deze katachtigen zo indrukwekkend maakt.
- Koning van de snelheid – Je kunt geen artikel over jachtluipaarden hebben zonder het over hun ongelooflijke snelheid te hebben. Jachtluipaarden zijn de snelste landdieren, en de op vier na snelste dieren op aarde (achter de slechtvalk, en een paar andere vogels). Deze roofdieren kunnen in korte stoten tot 70 km/u rennen! De snelste mens ooit gemeten liep een miezerige 22 mph.
- King of Color – Vergelijkbaar met het geval van zwarte panters, cheetahs zijn in staat om unieke vacht patronen. Eén patroon, dat “King Cheetah” wordt genoemd, heeft drie donkere strepen op de rug en grote, vlekkerige vlekken. Het gen dat verantwoordelijk is voor deze kleuring is hetzelfde gen dat de kleurpatronen van de huiskat bepaalt!
- Koning van de versnelling – Het snelste landdier zijn is zeker indrukwekkend. Wat is nog meer indrukwekkend? De snelheid waarmee cheeta’s kunnen versnellen! Deze katten kunnen 70 mph bereiken in slechts drie seconden!
- Koning van het daglicht – Omdat cheeta’s licht van gewicht en fragiel zijn, kunnen ze niet goed concurreren met andere grote katten. Cheeta’s delen een gebied met veel andere roofdieren. Om conflicten en gevaarlijke interacties te vermijden, jagen cheeta’s overdag. De meeste andere grote roofdieren jagen ’s nachts, waardoor jachtluipaarden in staat zijn om gevaar en concurrentie te vermijden.
- Wie is echt koning van de jungle? – Leeuwen worden vaak beschouwd als de koning van de jungle, maar waarom? De mannetjes laten de vrouwtjes hun jacht voor hen doen, ze houden geen wereldrecords voor snelheid… Als je het ons vraagt, verdienen cheetahs het om koning te zijn!
Habitat van de cheetah
Cheetahs worden vaak waargenomen in savannen, droge en struikgewas bossen, en graslanden. Vroeger bestreken deze roofdieren een veel groter gebied dan nu. Dit suggereert dat cheeta’s in het verleden meer habitats bewoonden, maar sindsdien zijn verdreven.
Distributie van de cheeta
Cheeta’s komen momenteel vooral voor in oostelijk en zuidelijk Afrika, waar ze beperkt zijn tot zeer kleine, gefragmenteerde habitats. De grootste aantallen cheeta’s worden aangetroffen in Zimbabwe, Angola, Zambia, Botswana, Noordelijk Zuid-Afrika, Malawi, Namibië, en Mozambique. Iran heeft een zeer kleine populatie cheeta’s, en er zijn mogelijk cheeta’s in Afghanistan en Turkmenistan.
Dieet van de cheeta
Omdat cheeta’s licht en mager zijn, jagen ze meestal op kleinere prooien dan andere grote katten. Hun prooi weegt meestal tussen de 51 en 123 pond, en bestaat meestal uit zoogdieren. Enkele veel voorkomende prooisoorten zijn gazelles, blesbok, springbok, duiker, en impala. Groepen cheeta’s kunnen soms grotere prooien vangen.
Cheeta en menselijke interactie
Mensen zijn al tientallen jaren bezig de leefomgeving van cheeta’s aan te tasten. Verstedelijking en landontwikkeling verdringt de dieren, en vermindert de hoeveelheid beschikbare prooi. Dit heeft geleid tot een aanzienlijke daling van de cheetah populaties in de 20e eeuw. Cheetahs zijn beperkt tot een klein deel van hun natuurlijke verspreidingsgebied. In feite zijn ze geëlimineerd uit 89% van hun historische verspreidingsgebied.
Helaas veroorzaakt dit ook extra, directe, menselijke conflicten. Vee is traag, vet en gemakkelijk te vangen. Cheetahs en andere grote katten jagen vaak op vee, wat leidt tot intense haat van veeboeren en boeren.
Om de achteruitgang als gevolg van zowel indirecte als directe menselijke conflicten tegen te gaan, zijn er verschillende acties ondernomen om de overgebleven cheetah populaties te beschermen. Ecotoerisme zorgt voor inkomsten voor de dorpelingen die anders geld zouden verliezen door de jachtluipaarden die hun vee plunderen.
Domesticatie
Afhankelijk van wie je het vraagt, kunnen jachtluipaarden een zekere mate van domesticatie hebben ondergaan. Oude Egyptische afbeeldingen van cheeta’s suggereren dat ze vaak in het bezit waren van koningshuizen. De dieren werden ook op dezelfde manier gebruikt als steenarenden en valken in de valkerij. Ze werden selectief gefokt op basis van hun vriendelijkheid tegenover mensen en hun jachtvermogen.
Is de cheeta een goed huisdier
Heden ten dage wordt privébezit van cheeta’s over het algemeen afgekeurd. Alleen individuen met uitgebreide training en kennis van deze dieren (en veel geld) zouden moeten overwegen een grote kat te bezitten.
Cheeta verzorging
Cheeta’s hebben veel ruimte nodig om te rennen, en een vleesetend dieet. Dieren in de menselijke zorg moet worden voorzien van zo veel mogelijk variatie, en zal vaak worden gegeven “vastendagen” vergelijkbaar met jachtpatronen in het wild.
Ze worden ook geleerd verschillende gedragingen via positieve bekrachtiging. Dit zorgt voor mentale stimulatie, omdat de cheeta’s niet op hun eigen voedsel hoeven te jagen en zich dus kunnen “vervelen”. Grote katten wordt vaak gedrag aangeleerd om te helpen bij hun verzorging, bijvoorbeeld veel grote katten wordt geleerd om vrijwillig bloed te geven door hun staart door een barrière te laten zien.
Gedrag van het jachtluipaard
Cheeta’s leven in groepen van moeders en hun jongen. Als de jongen eenmaal onafhankelijke, volwassen vrouwtjes zijn, worden ze grotendeels solitair. Mannetjes zijn territoriaal, maar leven in groepen dieren die “coalities” worden genoemd. De mannetjes stichten samen grote territoria om de kans op ontmoeting met wijfjes zo groot mogelijk te maken. Vrouwtjes zijn niet territoriaal.
Hervoortplanting van het jachtluipaard
Mannetjes vechten om het voortplantingsrecht van een vrouwtje, zelfs die binnen een coalitie. Na de paring negeert het paar elkaar en gaat uit elkaar. In de volgende dagen paren ze meerdere keren, tot het vrouwtje niet meer ontvankelijk is. Het vrouwtje kan in deze periode ook met andere mannetjes paren.
Het vrouwtje heeft een draagtijd van ongeveer drie maanden. De jongen beginnen de moeder te volgen als ze ongeveer zes weken oud zijn, en beginnen tussen de drie en zes maanden oud van de moedermelk af te spenen.
Beginnend op zes maanden oud, beginnen de jongen te leren jagen, maar ze zullen zelden succesvol zijn in het maken van hun eigen prooi tot ze meer dan een jaar oud zijn. De welpen kunnen bijna twee jaar bij hun moeder blijven.