Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik het volgende heb gelezen op goedbedoelde websites: Verwarm een naald tot hij extreem heet is, en raak dan de naald aan tegen het voorwerp dat je aan het testen bent. Een hete naald gaat recht door plastic. Een hete naald kan niet door echt ivoor heen. Onderwerp uw prachtige sieraden en verzamelobjecten alstublieft niet aan deze destructieve test.
Er zijn veel betere manieren om te bepalen of uw voorwerp van ivoor, been of celluloid is, die het stuk niet beschadigen. Veel oude plastic sieraden zijn immers meer waard dan het ivoor waar u op hoopt. Om nog maar te zwijgen van het feit dat celluloid uiterst brandbaar is en je een veel groter probleem zou kunnen hebben dan de vraag of je item ivoor is of niet.
Hoewel je misschien nooit een uber-expert zult worden, zijn er een aantal eenvoudige manieren om te leren bepalen of een item al dan niet ivoor is. Ik stel altijd voor dat een beginneling naar een gerenommeerde antiekwinkel gaat en vraagt om bekende stukken ivoor, been en “Frans ivoor” of celluloid te onderzoeken. Let bij het bekijken van deze stukken op het volgende:
KIJK
Frans Ivoor, soms ook Pyralin of Ivorine genoemd, is gegoten celluloid dat lange, gelijkmatige, rechte parallelle lijnen heeft die gemaakt zijn om op de nerf van echt ivoor te lijken, zoals op de foto te zien is. Hoe je het ook draait, de lijnen zien er hetzelfde uit en blijven parallel en zeer recht.
Bot heeft gewoonlijk kleine, korte lijnen, niet parallel, en niet ononderbroken, die het Haversiaanse Systeem worden genoemd. Dit zijn kleine ronde, langwerpige, of korte rechte lijnen waar de bloedvaten door het bot liepen. Vaak zijn deze op oudere stukken donkerder geworden en gemakkelijk te zien; andere keren kan het nodig zijn ze nauwkeurig onder vergroting te bekijken om ze te vinden. Op de kledingklem uit de jaren 1940 is het Haversiaanse systeem aan de achterkant van het stuk te zien, maar niet aan de voorkant. Er werd een zaag gebruikt om het bot te zagen, wat de illusie van parallelle lijnen opleverde, maar bij nadere beschouwing bleek de waarheid.
Ivoor is doorschijnend en je kunt de lange golvende nerf die echt ivoor aanduidt, vaak gemakkelijker zien als je het tegen het licht houdt. Als u de nerf van opzij bekijkt, lijkt hij te verdwijnen. Draai het stuk en kijk naar het einde of de kromming – de parallelle lijnen worden “kruisluiken” of “V’s”, bekend als Schreger Lijnen. Deze Schreger-lijnen zijn wat ivoor onderscheidt van andere stoffen. Op sommige hoog uitgesneden voorwerpen is het moeilijk de lijnen te zien – kijk naar de randen en gebogen oppervlakken, waar ze duidelijker zijn. Op de afgebeelde armband zijn de lijnen gemakkelijk te zien langs de gebogen rand; maar ik moest de gebeeldhouwde hanger van de uil zorgvuldig onderzoeken voordat ik de kruisluiken aan de achterkant van de poten duidelijk kon zien.
Luister
Tik met je nagel of tanden op het plastic en je hoort en voelt het aparte plastic geluid, zoals wanneer twee plastic armbanden tegen elkaar kletteren. Doe hetzelfde met het been en ivoor en hoor en voel het verschil.
Voel
Houd de drie stoffen tegen uw wang. Ivoor is duidelijk koeler dan de andere. Plastic voelt warm aan.
ONDERZOEK
Kijk naar sporen op alle stukken. Als de zetting van echt goud is, is dat een goede indicatie voor echt ivoor. Als de achterkant van de speld van celluloid is en vastgelijmd, is het stuk waarschijnlijk ook van celluloid. Is er een merkteken van de maker? Krementz en Swoboda, en anderen, stonden bekend om het gebruik van natuurlijke materialen zoals jade, koraal en ivoor in hun stukken. Terwijl Coro, bijvoorbeeld, bekend stond om het gebruik van kunststoffen die leken op natuurlijke materialen. Gesneden kledingklemmen die in Japan werden gemaakt, zoals degene die hierboven is afgebeeld, waren meestal van been. Enige tijd doorbrengen in onderzoeksboeken zal u helpen een achtergrond te krijgen op dit gebied.
Deze tips moeten niet worden opgevat als de “alles, einde alles” instructie voor het bepalen van de samenstelling van een voorwerp. Er zijn bijvoorbeeld duidelijke verschillen tussen mammoetivoor, olifantenivoor en walrusivoor. Er zijn koeienbotten, visgraten en olifantenbotten. Maar hopelijk is dit een beginpunt voor u. Onlangs kon ik aan de hand van de foto’s een veilingobject identificeren als ingewikkeld gesneden echt ivoor, ook al deed de verkoper het voorkomen als een armband van gegoten plastic – en ik heb een deal gesloten. En op een recente vlooienmarkt wist ik genoeg om een als ivoor gemerkte halsketting met bijbehorend prijskaartje te laten liggen, terwijl het in werkelijkheid uit been gesneden was.
Als je in staat bent deze artikelen te herkennen, kun je ook een betere verkoper worden. Een klant schreef dat ze online drie “ivoren” rozenbroches had gekocht en dat de mijne de enige was die echt ivoor was. Ik zorg ervoor dat ik de bewijzen vermeld die ik in een stuk zie. Als ik bijvoorbeeld een ivoren armband op de lijst zet, vermeld ik zeker de Schreger-lijnen, en de Japanse kledingclips hebben een close-up foto van het Haversiaanse systeem in hun lijst. Terzijde: ik laat meestal sieraden van celluloid liggen die met een hete naald zijn “vastgepind”, waardoor er een lelijk gat in het stuk is ontstaan. Maar als ik ze op de lijst zou zetten, zou dat in de lijst moeten worden vermeld.
Dus ga erop uit en breng wat tijd door in uw plaatselijke antiekwinkel of winkelcentrum – daar ligt een schat aan kennis te wachten. Om uw vaardigheden aan te scherpen, kunt u op een plaatselijke rommelmarkt ivoorkleurige juwelen onderzoeken en op zoek gaan naar de tekenen die u kunt herkennen. Zoek de foto’s van ivoren, benen en Franse ivoren sieraden op Ruby Lane om te zien wat de foto’s laten zien. En het beste van alles, wees niet bang om uw inventaris uit te breiden met een aantal van alle drie.
Cindy Brown van Cinsababe’s en Cinsababe’s Too
http://www.rubylane.com/shops/cinsababe
IMPORTANTE OPMERKING: Ruby Lane is van mening dat de productie en verkoop van nieuwe items die gemaakt zijn van materialen van bedreigde diersoorten, zoals ivoor, wereldwijd verboden moet blijven. Deze artikelen mogen niet te koop worden aangeboden op Ruby Lane. Wij erkennen echter ook dat vóór de vele verschillende nationale en internationale regelgevingen en verboden, veel artikelen wel degelijk werden geproduceerd en vandaag de dag nog steeds bestaan. Het vernietigen of onverkoopbaar maken van een antiek of vintage item dat vele jaren geleden werd gemaakt, vaak door een zeer bekwame arbeider die ook respect verdient, beschermt een olifant of andere bedreigde diersoort vandaag de dag niet. Let op: Als u een winkel eigenaar bent die antieke en vintage wilde dieren items aanbiedt in uw winkel, zorg er dan voor dat u de verschillende wetten begrijpt die variëren per staat en land, om er zeker van te zijn dat u volledig in overeenstemming bent. Voor meer informatie bezoek: http://blog.rubylane.com/node/189