Conflictagressie, vroeger dominantie-agressie genoemd, kan voor hondeneigenaren een beangstigend en moeilijk gedrag zijn om te beheersen. Het komt voor bij puppy’s en houdt vaak in dat een hond de grenzen opzoekt van wie – jij of de puppy – de baas is over eten, snacks, meubels of speelgoed. Hoewel het een uitdaging kan zijn, als je de oorzaak begrijpt, zijn er stappen die je kunt nemen om het gedrag te corrigeren voordat het uit de hand loopt.
Wat is conflictagressie bij puppy’s?
Hondeneigenaren kunnen ervan uitgaan dat elke vorm van grommen een probleem van dominantie-agressie is. Er zijn echter vele soorten hondenagressie, en ze worden gecategoriseerd naar de oorzaken. Conflictagressie is een van de meest voorkomende soorten waar nieuwe puppy-eigenaren last van hebben, en het kan te wijten zijn aan een verkeerd begrip van de communicatie tussen honden.
Conflictagressie omvat het bewaken van voedsel en speelgoed of andere voorwerpen. Het komt meestal voor wanneer de hond denkt dat zijn “plaats” in het gezin wordt bedreigd, waardoor hij probeert om mensen weer in het gareel te krijgen. Deze vorm van agressie wordt heel snel erger als u de pup straft.
Hormonen
Testosteron zorgt ervoor dat honden intenser, sneller en langduriger reageren. Tijdens de puberteit hebben mannelijke pups een veel hoger testosteronniveau dan wanneer ze eenmaal volwassen zijn. Neutratie van reuen kan hun drift afkoelen.
Vrouwelijke honden kunnen ook conflictagressief reageren. Als dit bij uw pup gebeurt, raadpleeg dan een dierenarts-gedragstherapeut voordat u haar laat steriliseren. Conflictagressieve intacte vrouwelijke honden hebben de neiging om erger te worden als ze worden gesteriliseerd, dus overweeg al uw opties.
Verkeerde interpretatie
Gedragsdeskundigen speculeren dat een eerste instinctieve vertoning van conflictagressie kan voortkomen uit angst of onenigheid die plaatsvindt tijdens spel dat uit de hand loopt. Het kan ook voorkomen wanneer een hond zich bedreigd voelt in de buurt van zijn etensbak.
Bijv. wanneer een hond met een snauw een bedreiging wegjaagt, leert de pup agressie te gebruiken als een manier om een herhaling van de verontrustende ervaring te vermijden of te voorkomen. De pup kan dan als eerste agressief worden (proberen de persoon af te schrikken die misschien “mijn eten steelt”) wanneer hij met soortgelijke triggers wordt geconfronteerd.
Idiopathische agressie
Idiopathisch betekent dat er geen oorzaak voor de agressie kan worden vastgesteld. Dit type agressie wordt gekenmerkt door het feit dat de hond in een oogwenk van vrolijk naar dreigend omslaat. Hij kan duidelijke tekenen van onderwerping vertonen, maar toch aanvallen met buitensporige agressie die niet in overeenstemming is met de situatie.
Idiopathische agressie treft meestal jonge honden van 1 tot 3 jaar oud en wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd als dominante agressie. Sommige gedragsdeskundigen geloven dat idiopathische agressie meer lijkt op status-gerelateerde agressie, maar dat de vaak slecht gesocialiseerde agressor de communicatie met de hond verkeerd begrijpt en ongepast aanvalt.
In dergelijke gevallen moeten huisdiereigenaren waakzaam zijn en de hond altijd in de gaten houden. Beheers het met muilkorven, indien nodig, en leer de hond om “naar bed te gaan” in een bench of andere veilige time-out ruimte. Een behandeling met medicijnen door een gedragstherapeut kan de hond ook helpen.
Veelvoorkomende triggers
Er zijn een paar veelvoorkomende acties die u onbedoeld kunt ondernemen en die ook conflictagressie bij uw puppy kunnen uitlokken:
- Het kan worden aangewakkerd door iets simpels als het oppakken van de hond of het in bedwang houden van de hond, bijvoorbeeld voor het knippen van nagels.
- Uitreiken naar de pup in de buurt van een “bezeten” voorwerp, zoals een speeltje of etensbak, kan deze neiging bij sommige pups opwekken.
- Hoewel het voor de meeste pups prima is om de bank of het bed met u te delen, wordt de conflict-agressieve hond bezitterig van meubilair, bewaakt het, en weigert er vanaf te komen wanneer hem dat wordt verteld. Bezitsdrang over meubels heeft alleen invloed op gezinsleden waarvan de hond vindt dat ze minder de baas zijn. Dat kunnen zachter klinkende familieleden of jonge kinderen zijn, maar niet een persoon met een diepe, norse stem. Bij u in bed slapen verhoogt het statusgevoel van de pup. Hij zal zichzelf eerder als je gelijke beschouwen – of als je baas – en je uitdagen met gegrom als je verzoek hem niet aanstaat.
- Andere predisponerende factoren zijn gebrek aan training, het spelen van touwtrekspelletjes met de hond, en gebrek aan beweging. Dergelijke honden leven vaak met tieners in huis, hebben een geschiedenis van een huidaandoening (misschien verergert het ongemak een kort lontje), of leden aan een ernstige ziekte in de eerste 16 weken van hun leven (en misschien werden ze daardoor vertroeteld en mochten ze met te veel wegkomen). Deze honden kunnen het gezag van jonge mensen uitdagen op de manier waarop volwassen honden puberende puppy’s lastig vallen.
Tekenen van conflictagressie bij puppy’s
Puppy’s en vooral puberende honden jonger dan een jaar worden het vaakst gerapporteerd voor conflictagressie. Negentig procent van de conflictagressieve honden zijn reuen die probleemgedrag ontwikkelen tegen de tijd dat ze 18 tot 36 maanden oud zijn, wat overeenkomt met de sociale volwassenheid van de hond. Vrouwelijke conflictagressie ontwikkelt zich vaak al tijdens de puppytijd.
Pups die conflictagressie vertonen, gedragen zich in andere situaties vaak onderdanig. Ze blijven vriendelijk of tonen eerbied voor andere honden. Let op de lichaamstaal van de pup voor aanwijzingen. Conflictagressieve pups houden hun oren en staart naar beneden tijdens de aanval (imiteren onderdanige signalen) en trillen daarna. Eigenaren kunnen ze beschrijven als schuldig of berouwvol.
Hoe conflictagressie te stoppen
Hondenagressie kan het best door professionals worden behandeld, maar u kunt sommige problemen ook zelf oplossen. Als uw pup een uitstekende bijtremming heeft, kunt u thuis aan dit probleem beginnen te werken.
- Identificeer en vermijd triggers om confrontaties te voorkomen. Als de hond speelgoed beschermt, verwijder dat dan uit de algemene omgeving zodat de pup niets te bewaken heeft.
- Daag de pup niet uit en straf niet.
- Vermijd alle toevallige interactie en aanrakingen.
- Eis van de pup dat hij goede dingen “verdient” met goed gedrag. Creëer interacties op basis van uw verzoek (bijv. “Zit!”) en de betaling (de hond zit), waardoor het de gewenste beloning verdient (traktatie/aandacht/verbale lof). De hond mag niets krijgen tenzij hij het verdient door op een positieve manier op uw commando te reageren.
- Wanneer uw puppy zich afreageert rond het meubilair, maak het dan off-limits. Voorkom toegang tot probleemgebieden door doorzichtige plastic tapijtlopers met de noppen naar boven op banken of bedden te leggen – of sluit gewoon de slaapkamerdeur.
- Gebruik vrolijke woorden of zinnen om de stemming van uw puppy te veranderen. Als de hond bijvoorbeeld gromt of aanstellerig is, vraag dan: “Wil je gaan wandelen?” en kijk hoe zijn humeur verandert. Het is moeilijk voor honden om tegelijkertijd vrolijk en agressief te zijn.
- Beperk een probleempup tot een enkele kamer, een oefenhok of een bench om zijn bewegingen en toegang tot de triggergebieden beter te controleren.