De opdracht: De “Sixtijnse Madonna” is vrijwel zeker rechtstreeks in opdracht van paus Julius II gemaakt. In juli 1512 ontving het Vaticaan het bericht dat de Noord-Italiaanse stad Piacenza zich bij de Pauselijke Staten had gevoegd. Aangenomen wordt dat deze gebeurtenis voor de paus aanleiding was om het schilderij te bestellen. De “Sixtijnse Madonna” was bestemd voor de kloosterkerk van San Sisto in Piacenza, waarmee de paus vanwege nauwe familiecontacten verbonden was. Rafaël had het werk waarschijnlijk al voltooid ten tijde van de dood van de paus in februari 1513. Het schilderij: De “Sixtijnse Madonna” is een van ’s werelds beroemdste meesterwerken uit de Renaissance. Het toont een visioen dat aan heiligen verschijnt in de wolken. In het midden van het schilderij loopt de Maagd met het Christuskind in haar armen naar het aardse rijk. Vanuit de uitgestrektheid van de hemel, die wordt gesuggereerd door de ontelbare in hemelsblauw geschilderde engelenhoofden, draagt zij het Christuskind de wereld binnen. Paus Sixtus II, een martelaar uit de derde eeuw, knielt aan de linkerkant van de afbeelding en wijst haar de weg. Aan de rechterzijde is de zachtmoedig knielende figuur van de heilige Barbara te zien, die eveneens in de derde eeuw de marteldood onderging. Deze twee heiligen werden vereerd op het hoofdaltaar van de kloosterkerk van San Sisto in Piacenza, vandaar dat de kunstenaar ze in het schilderij heeft opgenomen. De twee schattige cherubijntjes die onderaan het schilderij op de balustrade zitten, zijn door Rafaël helemaal aan het eind van het schilderproces toegevoegd, voornamelijk om compositorische redenen.