Ouwen zijn solitaire wezens, die de hele dag slapen en ’s nachts rondsluipen. Uilen roepen extreme gevoelens op. Ofwel zenden ze een griezelige rilling door de ruggengraat, ofwel doen ze mensen hun ogen wijd open slaan in verwondering. Onder de vogels genieten ze een benijdenswaardige status. Uilen zijn misschien wel de enige vogels die door de eeuwen heen tot de verbeelding van de mensen hebben gesproken. Omdat uilen overdag zelden te zien zijn, is het meest voorkomende beeld van uilen dat van de duisternis. En inderdaad, hun spookachtige blik en griezelig getoeter versterken deze factor nog. Helaas heeft dit ook geleid tot het lukraak doden om het “boze oog” af te weren en ook tot het gebruik in verschillende rituelen.
De dagen voorafgaand aan de Dussehra- en Diwali-festivals zijn vreselijk voor deze nachtdieren. Tijdens deze periode is de uilenhandel welig tierend en worden de vogels op illegale bazaars duur verkocht. Tijdens Kali Puja offeren zakenlieden in Bengalen uilen om rijkdom te vergaren.
Er zijn gemengde interpretaties van de vogel. Sommigen denken dat het zien van een uil geluk brengt, terwijl anderen denken dat het een teken van een slecht voorteken is. Een algemene waarneming is echter dat een witte uil geluk brengt, terwijl elke andere uil een teken van een slecht voorteken is. Uilen worden ook geassocieerd met duistere, sinistere zaken en de dood. Populaire voorstellingen hebben een uil geassocieerd met het kerkhof en het getoeter van een uil wordt altijd geassocieerd met griezelige gevoelens, en soms als voorbode van de dood.
Leden van de Garo-stam van Meghalaya, noemen uilen dopo of petcha. Samen met nachtzwaluwen noemen ze uilen ook wel doang, wat vogels betekent waarvan wordt aangenomen dat ze ’s nachts roepen wanneer iemand gaat sterven.
Het is heel gebruikelijk om een dwaas “een uil” te noemen. Maar in de mythologie is de uil soms eerbiedig behandeld en heeft hij een zekere plaats van aanzien gekregen. Zo berijdt Laxmi, de Hindoe-godin van geld en rijkdom, een uil. Sommige mensen geloven dat als een witte uil een huis binnenkomt, dit als een goed voorteken wordt beschouwd omdat het in verband wordt gebracht met de mogelijke stroom van rijkdom of geld naar dat huis. Men gelooft ook dat de uilen magische eigenschappen hebben die ongeluk kunnen afweren.
Hoe dan ook, vanwege hun nachtelijke activiteit en krijsende roep, worden ze geassocieerd met ongeluk en dood, en men gelooft dat ze Alakshmi’s (Lakshmi’s oudere tweelingbroer) savari zijn, de godin van strijd en ongeluk.
Omwille van zijn ronde ogen die nooit bewegen en recht vooruit staren, wordt de uil geassocieerd met wijsheid. De term “heer met ronde ogen” (Choka-dola) wordt gebruikt om te verwijzen naar Jagannath, de vorm van Krishna-Vishnu die in Puri wordt aanbeden.
De overtuigingen van Shakun en Apshakun zijn eeuwenoud. Volgens Shakun shastra duiden bepaalde tekenen van uilen op goed nieuws en andere op slecht nieuws.
- Als iemand die op reis is een uilenstem hoort die ‘hom-hom’ zegt, duidt dat op goed nieuws.
- Als een uil steeds weer naar één huis begint te komen, wordt dat huis verwoest of krijgt de eigenaar van het huis problemen.
- Als een uil bovenop een huis zit en geluiden maakt, wijst dat op een sterfgeval in de familie.
- Als een uil drie dagen lang voor iemands deur huilt, wijst dat erop dat er een overval in het huis zal plaatsvinden of dat de huisgenoten met geldproblemen te maken zullen krijgen.
- Als je een uil aan de linkerkant ziet of zijn stem van de linkerkant hoort, is dat gunstig; terwijl het tegenovergestelde ongunstig is.
- Als je een uil achter een gast ziet, wijst dat op goed nieuws op het werk.
Een uil is een zeer intrigerende vogel. Naast zijn nachtelijke gewoonten wordt hij ook verondersteld een van de oudste gewervelde dieren te zijn die er bestaan, aangezien er fossielen van meer dan zestig miljoen jaar geleden zijn gevonden.
De bruine bosuil, de bosarenduil en de bruine visuil worden aangetroffen in dichte oerbossen van Ficus in de buurt van beken en vijvers, plaatsen die vaak als heilige bosjes worden beschouwd, of op begraafplaatsen waar de laatste van de grootste bomen met holten en holten in een gebied staan. Oude bosuilen, in het bijzonder de Bosarend-uil, spelen een belangrijke rol in vele Nepalese en Hindoe-legenden. Deze uilen, die men ’s nachts hoort roepen vanaf begraafplaatsen en heilige bosjes, zouden de geest hebben gevangen van een persoon die deze wereld is ontvlucht. In zekere zin kunnen veel van deze uilensoorten dienen als indicatoren van de religieuze waarde van een bos; het behoud van de religieuze plaats houdt ook de belangrijkste roest- of nestplaatsen in stand.
De Bosuil staat bekend om zijn vangst van pauwen, oerwoudvogels, hazen, jakhalzen, en zelfs jonge blaffende herten. Zijn roep is een laag, diep, en ver klinkend gekreun en een bloedstollende kreet als van een vrouw in rouw, waardoor dit schepsel de naam “Duivelsvogel” heeft gekregen. Deze duivelsvogel of duivelsuil wordt aangetroffen op kerkhoven en in grote dode bomen en de griezelige kreten van de duivelsuil zijn een voorteken van de dood. De Moslims vereren alles op een kerkhof, inclusief de begroeiing. En hier komen mythe, cultuur en biologie samen voor een succesvol behoud van culturen, mensen en dieren in het wild.
De gevlekte uil heeft andere neven die zijn of kunnen worden gebruikt om de gezondheid van de verdwijnende oerbossen van de wereld aan te geven. In het grote Indiase subcontinent komt bijvoorbeeld de Bruine Bosuil voor, die eveneens voornamelijk oude en minder verstoorde Sal-bossen bewoont; terwijl de Bosuil in de Himalaya een zeldzame bewoner en indicator is van dichte altijdgroene submontane bossen van ceder en andere naaldbomen.
Gelukkig genoeg hebben we, om het snelle fokken van knaagdieren een halt toe te roepen, een verscheidenheid aan uilen die dicht bij menselijke bewoning leven en een cruciale rol spelen bij de bescherming tegen ziekten en het redden van in huizen en graanschuren opgeslagen voedselgraan. Naar schatting gaat bijna 30% van de landbouwprodukten in het land verloren aan de plunderende ratten.
Uilen verlenen gelukkig een gratis dienst aan de mens bij het uitroeien van knaagdieren. Ongeveer 30 soorten uilen zijn uitgerust met verblindende ogen met een vleugje helder geel. Ze hebben een scherp gezichtsvermogen met oogbollen die in een naar voren gerichte kop zijn geplaatst om gericht te scannen en zelfs donkere nachten “open te pellen” om ratten, hagedissen en slangen te vinden. Deze erudiete ogen van de uil hebben stereoscopische visualisatie voor nachtelijke hinderlagen.
Enkele interessante feiten
- Oeilen komen over de hele wereld voor, behalve op Antarctica. Ze komen voor in verschillende habitats, van graslanden tot woestijnen tot besneeuwde landschappen tot dichte bossen.
- Bij uilen zijn de vrouwtjes over het algemeen groter dan de mannetjes.
- Er zijn meer dan 150 soorten uilen in de wereld.
- Omdat uilen hun ogen niet kunnen bewegen, moeten ze hun hele kop bewegen om rond te kijken. Uilen kunnen hun kop tot 180 graden draaien. Dit is mogelijk omdat uilen een extra wervel in hun ruggengraat hebben.
- De kleur van de pupillen van de ogen van de uilen geeft het tijdstip aan waarop ze jagen. De uilen met gele ogen jagen overdag, die met donkere ogen jagen overdag, en die met oranje ogen jagen tijdens de dageraad en de schemering.
- Uilen hebben geen reukzin en ook geen smaakzin.
- De oren van uilen staan niet gelijkmatig uitgelijnd en daardoor is hun gehoorzin versterkt. Ze kunnen zelfs hun prooi horen bewegen onder de sneeuw en jagen ook in volledige duisternis.
- Uilen paren voor het leven.
- De kleinste uil is de Elfenuil die tot 5 centimeter groot kan worden. De grootste zijn de twee oehoe’s die tot 29 inch groot kunnen worden met een spanwijdte van 6 voet.
- Een groep uilen staat bekend als een parlement, hoewel de meeste uilen de neiging hebben solitair te zijn.