De zwarte markteconomie en de impact ervan

De zwarte markteconomie is een commerciële activiteit die buiten wetten, regels en belastingen opereert. Ze wordt ook wel de schaduweconomie, de ondergrondse economie of de informele economie genoemd.

Drie kenmerken

Er zijn drie kenmerken die de zwarte markteconomie beschrijven. Ten eerste is een bepaald aspect ervan illegaal. Er kunnen goederen of diensten worden geleverd die bij wet verboden zijn. Zij kan legale goederen of diensten leveren waarmee belastingen worden ontweken. Vaak gaat het om beide.

Tweede: contant geld heeft de voorkeur. Op die manier worden betalingen niet ontdekt door wetshandhavers, compliance officers van banken of belastingdiensten. In 2013 werd voor ongeveer 76 miljard dollar aan illegale activiteiten gebruik gemaakt van Bitcoin. Dat was destijds goed voor 46% van alle Bitcoin-transacties, hoewel het aandeel van illegale activiteiten op het Bitcoin-netwerk sinds 201 drastisch is gedaald.

Ten derde maakt de zwarte markteconomie gebruik van witwassen om betalingen om te zetten in een legitieme vorm. Witwassen kent drie stappen:

1. Deponeer geld bij een legitieme bank. Stortingen in contanten van minder dan $10.000 trekken geen federale aandacht. Bij grotere bedragen vermengen schaduwbedrijven de illegale winsten met geld van een legaal bedrijf dat veel geld in kas heeft.
2. Het in lagen verdelen van transacties om de bron, eigendom en locatie van het geld te verhullen. Ze kunnen overzeese lege vennootschappen creëren die alleen worden gebruikt om het geld wit te wassen.
3. Integreren van de fondsen in de samenleving in de vorm van holdings die legitiem lijken. Velen gebruiken de fondsen om onroerend goed te kopen.

Het doel van witwassen is om het geld van de illegale onderneming via vele transacties te verplaatsen om het geldspoor te versluieren. Het voorkomt dat compliance officers van banken en federale ambtenaren de tekenen van een ondergrondse handel herkennen.

Motivatie

Verkopers willen zich op de zwarte markt begeven om meer geld te verdienen dan ze legaal zouden kunnen. Ze kunnen het ook doen om prestige, macht en eigenwaarde te verwerven. De meesten bevinden zich in een omgeving waarin het sociaal aanvaardbaar is, zo niet aangemoedigd wordt, door hun leeftijdgenoten. Sommige anderen zijn sociaal geconditioneerd om te geloven dat dit de enige manier is om vooruit te komen.

De kopers hebben drie motivaties. Voor velen is de schaduweconomie de enige manier om een illegaal goed of een illegale dienst te verkrijgen.

Anderen willen een legaal goed of een legale dienst verkrijgen tegen een lagere prijs of een snellere levering. De kosten van gestolen of gesmokkelde goederen zijn bijvoorbeeld lager dan de productiekosten van deze goederen. Er worden geen belastingen betaald. U betaalt alleen voor het vervoer, plus een vergoeding om het risico van de verkoper te dekken. Vaak worden ze op de hoek van de straat verkocht.

Sommigen willen een legaal goed of een legale dienst verkrijgen, waarvan er een tekort is. In deze gevallen kost het goed of de dienst meer op de zwarte markt, maar is het gemakkelijker verkrijgbaar.

Voorbeelden

Voorbeelden van illegale diensten zijn illegaal gokken, mensenhandel en prostitutie. In 2016 waren er 40 miljoen mensen slachtoffer van mensenhandel.Daarvan zijn er 15,4 miljoen verhandeld in gedwongen huwelijken.

Er worden nog eens 24,9 miljoen verkocht in dwangarbeid. Daarvan worden er 16 miljoen gedwongen tot fabrieks- of boerenarbeid en huishoudelijk werk. Nog eens 5 miljoen worden seksueel uitgebuit, en 4 miljoen worden gedwongen tewerkgesteld door de staat. Vrouwen en meisjes maken 99% uit van degenen die tot slaaf worden gemaakt in de sexindustrie. In de andere sectoren zijn ze goed voor 58%.

In het boek “Human Trafficking, Human Misery” wordt uitgelegd dat mensenhandel ook menselijke organen, kindsoldaten, postorderbruiden en adoptie omvat. Het Bureau voor Drugs en Criminaliteit van de Verenigde Naties rekent ook gedwongen bedelarij tot de handel.

In 2012 leverde dwangarbeid 150 miljard dollar op.Tweederde daarvan is afkomstig van seksuele uitbuiting. Sekshandelaren maken jaarlijks 21.800 dollar winst per slachtoffer.

Voorbeelden zijn gestolen persoonlijke en financiële informatie. Deze informatie wordt gebruikt om toegang te krijgen tot bankrekeningen en creditcards of om nieuwe kredietlijnen te openen. Cybercriminelen zijn zeer bekwaam, jonger dan 25 jaar en worden vaak gerekruteerd op universiteiten. Europol schat dat het bedrijven 750 miljard euro per jaar kost.

Ilegale goederen zijn onder meer straatdrugs, wapens, menselijke organen, bedreigde diersoorten en vals geld. Andere voorbeelden zijn illegale films en cd’s, ticket scalping, en veel goederen die op straat worden verkocht.

Global Financial Integrity maakte een schatting van het maximum dat de illegale internationale handel in de top 10 sectoren opbracht.

• Valsemunterij: $ 1,13 biljoen
• Drugshandel: $ 652 miljard
• Ilegale houtkap: $ 157 miljard
• Ilegale mijnbouw: $ 48 miljard
• Ilegale visserij: $ 36.4 miljard
• Ilegale handel in wilde dieren: $23 miljard
• Diefstal van ruwe olie: $11,9 miljard.
• Smokkel in lichte wapens: $3,5 miljard.
• Organenhandel: $1,7 miljard.
• handel in cultuurgoederen: 1,6 miljard dollar.

Tellen we de mensenhandel erbij op, dan komt het totaal op 2,2 biljoen dollar.

Een derde voorbeeld van de zwarte economie zijn legale goederen en diensten die zijn afgeschermd van belastingen. Hieronder valt al het werk dat “onder de tafel” wordt gedaan. Het omvat alle inkomsten die niet worden opgegeven aan de belastingautoriteiten. Een bouwvakker doet bijvoorbeeld mee aan de zwarte markteconomie als hij een contante betaling aanneemt en die niet aangeeft bij de belasting. Het werk is legaal, maar zijn belastingontduiking is dat niet.

De Internal Revenue Service schat dat 16,3% van de verschuldigde belastingen niet wordt betaald. Belastingontduiking kostte de federale overheid in de periode 2011-2013 dus 441 miljard dollar per jaar. De IRS vordert 60 miljard dollar terug, waardoor de belastingkloof wordt teruggebracht tot 381 miljard dollar per jaar. Dit zijn niet allemaal deelnemers aan de zwarte markt, maar de schatting van de IRS geeft wel een globaal idee van hoeveel er verloren gaat aan deze illegale activiteiten.

Voordelen

De schaduweconomie biedt banen en inkomen aan mensen die misschien geen goede opties hebben in de legale economie. Een straatmarkt maakt het bijvoorbeeld mogelijk dat tientallen ondernemers die soortgelijke producten verkopen, met elkaar concurreren.

Het stelt mensen in staat zich medicijnen, gezondheidsdiensten en andere essentiële producten te veroorloven die ze anders nooit zouden kunnen krijgen. Een arts in een illegaal land kan bijvoorbeeld goedkope gezondheidszorg bieden tegen contante betaling, omdat hij geen belasting betaalt.

Het helpt landen ook economische recessies te overleven. Als mensen hun baan verliezen, wenden ze zich tot de schaduweconomie om te overleven tot de recessie voorbij is.

Nadelen

De schaduweconomie verdrijft legitieme industrieën die niet kunnen concurreren met de lagere kosten van illegale operaties. Sommige spelers op de zwarte markt creëren opzettelijk tekorten aan legale goederen om mensen te dwingen bij hen te kopen.

Het belastingvrije karakter van de zwarte markt betekent dat de overheid inkomsten misloopt. Deze middelen hadden kunnen worden gebruikt om diensten aan de burgers van het land te verlenen. De economische activiteit van de ondergrondse markt wordt niet meegeteld in de overheidsstatistieken. Daardoor onderschat het land zijn bruto binnenlands product.

Deze werknemers worden niet meegeteld in de werkgelegenheids- en werkloosheidscijfers van het land. Ze worden niet meegeteld in de beroepsbevolking.

Het toegenomen drugsgebruik is bijvoorbeeld een van de redenen waarom de arbeidsparticipatie sinds 1999 is gedaald. Alan Krueger, professor aan Yale, deed een onderzoek onder mannen in de hoogste leeftijd die geen deel uitmaakten van de beroepsbevolking. Professor Krueger ontdekte dat 20% van de daling van de arbeidsparticipatie van deze mannen werd veroorzaakt door het toegenomen gebruik van opioïde medicijnen tussen 1999 en 2015. Bijna de helft van hen neemt dagelijks pijnmedicatie om chronische gezondheidsproblemen te behandelen. Een derde was gedwongen illegale heroïne te gebruiken toen hun recepten op waren en ze verslaafd raakten.

Een andere studie wees uit dat 1 miljoen mensen zware gebruikers zijn van opioïde drugs. Dat is 0,5% van de beroepsbevolking. Het kost de economie 44 miljard dollar per jaar en vertraagt de economische groei met 0,2%.

Risico’s voor degenen die betrokken zijn bij de transactie

Zowel kopers als verkopers riskeren straffen, waaronder boetes en gevangenisstraf, als ze zich bezighouden met illegale activiteiten. Als het goed of de dienst zelf niet illegaal is, dan is de belastingontduiking of diefstal dat wel.

Kopers hebben geen verhaalsmogelijkheden als het product niet naar wens is. Er zijn geen kwitanties, garanties of borgstellingen. Het product kan bijvoorbeeld namaak zijn. Ze kunnen zelf het slachtoffer worden van een misdrijf. Ze kunnen geen beroep doen op de overheid voor enige bescherming.

Kopers en verkopers kunnen zich blootstellen aan gewelddadige gevolgen. Omdat de activiteit illegaal is, overleven de sterksten. Dat betekent ook dreigen met geweld als dat nodig is.