A Futile and Stupid Gesture (casting: Allison Jones), Netflix’s nieuwe originele komedie, legt de opkomst vast van Doug Kenney, medeoprichter van National Lampoon. Het satireblad zorgde voor opschudding in de jaren ’70 en leidde uiteindelijk tot de productie van komische klassiekers Animal House (kostuumontwerp: Deborah Nadoolman) en Caddyshack (grimeur: Elizabeth Lambert). A Futile and Stupid Gesture is echter geen gewone historische biopic. Er zijn veel meta-elementen – een verteller die rechtstreeks tegen de camera spreekt, bijvoorbeeld – en een paar overdreven voorvallen – dit is per slot van rekening een komedie. Eén zo’n overdrijving is het voedselgevecht op Doug Kenney’s begrafenis in A Futile and Stupid Gesture, hoewel dat bijna in het echt gebeurde.
Kenney stierf abrupt op 33-jarige leeftijd toen hij in 1980 in Hawaii van een klif viel, een groep rouwende vrienden achterlatend, onder wie John Belushi, Bill Murray, Chevy Chase en Henry Beard, medeoprichter van National Lampoon. Zijn dood werd beschouwd als een ongeluk, en Murray kijkt met droefheid terug op de begrafenis van zijn vriend. “Ik herinner me dat ik me omdraaide en naar alle gezichten keek,” vertelde hij ESPN in 2004. “Elke grappige persoon in de wereld was er. En niemand lachte.”
Veel van Kenney’s goede vrienden hebben vraagtekens gezet bij het gebrek aan komedie op zijn begrafenis en herdenkingen. Hij stond immers bekend om zijn liefde voor ongepaste komedie. Paul Krassner, een schrijver en vriend van Kenney, schreef over zijn surrealistische ervaring bij het bijwonen van een wake voor Kenney. “Rex en ik overwogen om een voedselgevecht te beginnen, geïnspireerd door die scène in Animal House ter ere van Doug – ‘Zo zou hij het gewild hebben’,” schreef hij voor Counter Punch. “Maar we besloten dat het van slechte smaak zou getuigen, en uit respect voor alle andere rouwenden, weerstonden we de verleiding.”
Er schijnen geen gegevens te zijn over een daadwerkelijk voedselgevecht tijdens Kenney’s begrafenis, maar A Futile and Stupid Gesture brengt er hoe dan ook een tot leven. Misschien is het een eerbetoon aan wat vrienden van Kenney denken dat hij graag zou hebben gezien, of misschien is het het in stand houden van een soort urban legend over de komiek. “De jongens vertelden me gisteren dat het inderdaad gebeurd is, maar ik dacht dat het niet gebeurd was, dus ik weet het niet,” vertelt Domhnall Gleeson, die Henry Beard speelt in de film, aan Bustle na de première van de film op Sundance. De scène, of het nu feit of fictie is, is een knipoog naar Animal House, waarin onder andere een massaal voedselgevecht plaatsvond. Het is een manier om Kenney’s luchtige nalatenschap te incorporeren tijdens het meest trieste moment van de film. “Wat dat moment mij vertelt, is dat zelfs als iemand er niet meer is, ze voortleven in de dingen die ze hebben gedaan,” zegt Gleeson. “Voor mij is dat wat dat moment is. Het is dat hij voortleeft in de mensen daar door alle geweldige dingen die hij heeft gedaan.”
Emmy Rossum, die Kenney’s vriendin en acteur Kathryn Walker speelt, is het met Gleeson eens. “Het gaat om het eren van een persoon die is overleden op een manier waarop zij geëerd zouden willen worden,” zegt ze. “En dit was een man die hield van absurdistische komedie en ongepast gedrag, dus het idee van een voedselgevecht op een begrafenis was precies dat.” Rossum gaf ook toe dat, ondanks de sombere setting, de scène zo leuk was als je zou willen dat een voedselgevecht zou zijn. “Ik heb ook enorm veel plezier gehad tijdens het filmen van de scène. Ik bedoel, ik heb nog nooit zoveel eiersalade in mijn haar gehad.” De acteur was zo in de zone dat ze zelfs haar bh met koolsla vulde zodat ze extra reserves had om naar haar castgenoten te gooien. “Het was een bijzondere en bizarre dag,” zegt ze.
Voor een film over Doug Kenney klinkt “bijzonder en bizar” precies goed.
Aanvullende verslaggeving door Kelsea Stahler.