Dimetrodon

Naam: Dimetrodon(twee maten tanden).
Phonetisch: Di-met-ro-don.
Genoemd door: Edward Drinker Cope – 1878.
Synoniemen: Bathyglyptus, Bathygnathus?,Embolophorus, Eosyodon,Theropleura.
Classificatie: Chordata, Tetrapoda, Amniota,Synapsida, Pelycosauria, Sphenacodontidae.
Soorten: D. angelensis, D. booneorum, D.borealis, D.dollovianus, D. fritillus, D. giganhomogenes, D. gigas, D. grandis, D.limbatus, D. loomisi, D. macrospondylus, D. milleri, D. natalis, D.occidentalis, D. platycentrus, D. teutonis.
Dieet: Carnivoor.
Grootte: Afhankelijk van de soort, tussen 1,7 en4,6 meter lang.
Bekende vindplaatsen: Duitsland -Tambach Formatie. USA,New Mexico – Cutler Formatie; Oklahoma – Garber Formatie, Hennessey Formatie, Wellington Formatie; Texas – Arroyo Formatie, Admiraal Formatie, Bead Mountain Formatie, Belle Plains Formatie, Nocona Formatie, Petrolia Formatie, Putnam Formatie, Vale Formatie, Waggoner Ranch Formatie.
Tijdvak: Artinskiaan tot en met het Roadiaan van het Perm.
Fossielenvertegenwoordiging: Er zijn veel exemplaren gevonden, waardoor de morfologie van de Dimetrodon gemakkelijk is vast te stellen.

De Dimetrodon wordt vaak als dinosaurus beschouwd, maar was eigenlijk een van de pelycosaurs en was tientallen miljoenen jaren ouder dan de eerste dinosaurussen. Zijn populariteit dankt hij aan het enorme zeil dat hij rechtop op zijn rug draagt. Het precieze doel van dit zeil is nog onbekend, maar er wordt gespeculeerd dat het diende om vrienden aan te trekken of rivalen te intimideren. Een andere theorie is dat hij gebruikt werd om de temperatuur te regelen. Koudbloedige dieren zijn altijd traag totdat zij hun lichaamstemperatuur kunnen verhogen. Als de Dimetrodon bloed in zijn zeil spoelde om zijn temperatuur te verhogen, zou hij een belangrijk voordeel hebben gehad ten opzichte van zijn prooidieren die nog steeds te traag en te traag zouden zijn geweest om te kunnen ontsnappen. Het is natuurlijk zeer aannemelijk dat beide theorieën juist zijn.
Dimetrodon had een zeer succesvol roofdierontwerp en zijn grote uitgestrektheid in de tijdlijn van het fossielenbestand en de geografische verspreiding van de resten zijn daar het bewijs van. Afgezien van het potentiële voordeel van gecontroleerde thermoregulatie, had Dimetrodon twee verschillende soorten tanden, vandaar de naam. Deze tanden bestonden uit tanden ontworpen voor het grijpen van zijn prooi, en tanden ontworpen voor het scheren van vlees. De tanden hadden ook zeer fijne vertandingen waarvan men aanvankelijk dacht dat het scheurtjes waren. Naast het efficiënter doden, zouden deze tanden de Dimetrodon in staat hebben gesteld om korte metten te maken met het eten van zijn prooien. Eerdere exemplaren van Dimetrodon lijken kleiner dan de latere fossielen.

Ctenospondylus,Dimetrodon,Edaphosaurus,Ianthasaurus,Secodontosaurus.

Verder lezen
– Descriptions of extinct Batrachia and Reptilia from the Permianformations of Texas. – Proceedings of the American Philosophical Society 17:505-530. – Edward Drinker Cope – 1878.
– The history of the Pelycosauria, with a description of the genusDimetrodon, Cope. – Transactions of the AmericanPhilosophical Society20 (1): 5-62. – G. Baur & E. C. Case – 1899.
– Notes on the Permo-Carboniferous reptile Dimetrodon.- The Journal ofGeology 35 (8): 673-689. – A. S. Romer – 1927.
– Het skelet van een onvolwassen pelycosaurus, Dimetrodoncf. grandis, uit het Perm van Texas. – Tijdschrift voor Paleontologie 16 (4): 485-486. – C.W. Sternberg – 1942.
– The San Angelo Formation, Permian of Texas, and its vertebrates. -The Journal of Geology 61 (5): 389-423. – E. C. Olsen & J. R.Beerbower – 1953.
– Parallellisme in de evolutie van de Permische reptielenfauna’s van de Oude en de Nieuwe Wereld. – Fieldiana 37 (13): 385-401. – Everett C. Olson -1955.
-Vergelijking van de vroeg-Permische gewervelde faunas van de Four Corners regio en noord-centraal Texas. – Los Angeles County Museum of NaturalHistory Bijdragen in de Wetenschap 105: 1-13. – P. P. Vaughn – 1966.
– Vroeg-Permische gewervelde dieren uit Zuid-New Mexico en hun paleozoögeografische betekenis. – Los Angeles County Museum of NaturalHistory Bijdragen in de Wetenschap 166: 1-22.. – P. P. Vaughn – 1969.
– Een nieuwe soort Dimetrodon (Reptilia,Pelycosauria) uit een niet-deltaïsch facies in het Onder-Permien van noord-centraal New Mexico. -Tijdschrift voor Paleontologie 51 (1): 108-115. – D. S. Berman – 1977.
– Een thermisch model van de sailback pelycosaur. – Paleobiologie 12 (4):450-458. – S. C. Haack – 1986.
– Een nieuwe soort Dimetrodon (Synapsida:Sphenacodontidae) uit het Lager Permien van Duitsland: eerste voorkomen van het genus buiten Noord-Amerika. – Canadees Tijdschrift voor Aardwetenschappen 38: 803-812. – D.S. Berman, R. R. Reisz, T. Martens & A. C. Henrici – 2001.
– Natuurlijke omgeving en thermisch gedrag van Dimetrodonlimbatus. -Tijdschrift voor Thermische Biologie 26 (1): 15-20. – G. A. Florides, S. A.Kalogirou, S. A. Tassou & L. Wrobel – 2001.
– Histologische analyse van traumatisch letsel aan meervoudige neurale stekels van een geassocieerd skelet van Dimetrodon: Implicaties voor genezingsreactie, morfologie van de dorsale wiek en leeftijd bij overlijden bij een lagere Permiansynapside. – Geïntegreerde Vergelijkende Biologie 44: 628. – E. A. Rega, K.Noriega, S. Sumida & A. Lee – 2004.
– Evidence-based paleopathology I: Ontogenetic and functionalimplications of dorsal sails in Dimetrodon. – Journal of Vertebrate-Paleontology 25 (S3): 103A. – E. Rega, S. Sumida, K. Noriega, C. Pell& A. Lee – 2005.
– Evidence-based paleopathology II: Impact on phylogenetic analysis ofthe genus Dimetrodon. – Tijdschrift voor Vertebraten-Paleontologie 25 (S3):120A. – S. Sumida, E. Rega & K. Noriega – 2005.
– Een nieuw record van de vroeg-Permische pelycosauriër-grade synapsidDimetrodon (Eupelycosauria: Sphenacodontidae) uit de Lower CutlerGroup (Vroeg-Permien) van Jemez Pueblo, noord-centraal New Mexico. -Tijdschrift voor Vertebratenpaleontologie 27 (3, Suppl.): 110A. – K. Madalena,S. Sumida, K. Zeigler & E. Rega – 2007.
– Evolution of bone microanatomy of the tetrapod tibia and its use inpalaeobiological inference. – Tijdschrift voor Evolutionaire Biologie 21 (3):807-826. – A. Kriloff, D. Germain, A. Cranoville, P. Vincent, M. Sache& M. Laurin – 2008.
– Dimetrodon (Amniota: Synapsida: Sphenacodontidae)van de Neder-Permische Abo Formatie, Socorro County, New Mexico. – New MexicoGeological Society Guidebook 60. New Mexico Geological Society. pp.281-284. – S. G. Lucas, J. A. Spielmann, L. F. Rinehart & T.Martens – 2009.
– Vergelijkende anatomie en osteohistologie van hyperelongate neurale stekels in de sphenacodontiden Sphenacodon en Dimetrodon(Amniota: Synapsida).- Journal of Morphology 271 (12): 1407-1421. – A. K. Huttenlocker, E.Rega & S. S. Sumida – 2010.
– Healed Fractures in the Neural Spines of an Associated Skeleton ofDimetrodon: Implications for Dorsal Sail Morphologyand Function. -Fieldiana Life and Earth Sciences 5: 104. – E. A. Rega, K. Noriega, S.S. Sumida, A. Huttenlocker, A. Lee & B. Kennedy – 2012.

—————————————————————————-

Random favorieten