Een beknopte gids voor orale en injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen

Veel koppels die met onvruchtbaarheid worstelen, komen meteen tot de conclusie dat ze in vitro fertilisatie (IVF) nodig hebben. In de meeste gevallen zijn er verschillende andere behandelingsstops langs de spoorlijn van de vruchtbaarheidsbehandeling. Vanwege de kosten is IVF meestal de laatste halte op de reis.

Een kort overzicht van orale en injecteerbare vruchtbaarheidsmedicatie

Als u en uw partner problemen hebben om zwanger te worden, is een gesprek met uw OB/GYN meestal de eerste stap. Als u in de 20 of begin 30 bent (de 35 nadert), is de kans groot dat zij u zal aanraden het minstens een jaar op natuurlijke wijze te proberen voordat zij tot de conclusie komt dat een van u of beiden vruchtbaarheidsproblemen heeft. Als u 35 jaar of ouder bent, wilt u slechts ongeveer zes maanden wachten omdat tijd ontegenzeggelijk van essentieel belang is.

Als eenmaal is vastgesteld dat u inderdaad vruchtbaarheidsproblemen hebt, zijn er verschillende wegen die u kunt bewandelen. We raden altijd aan een volledig vruchtbaarheidsonderzoek te laten doen. Het heeft geen zin om tijd, energie en/of geld te spenderen aan vruchtbaarheidsbehandelingen die misschien niet werken – afhankelijk van uw toestand. Als u weet wat de hindernissen zijn, kunt u een concreter actieplan opstellen voor uw vruchtbare toekomst.

Twee van de meest voorkomende vruchtbaarheidsbehandelingen vereisen alleen een recept en hulp/monitoring door uw arts. Dit zijn orale en injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen.

Oral Medications

De meest voorkomende orale vruchtbaarheidsmedicijnen zijn clomifeencitraat (Clomid) en letrozol (Femara). Beide werken om de productie van follikelstimulerend hormoon (FSH) te verhogen, wat de rijping en het vrijkomen van uw eicel(len) induceert en/of verbetert. Als u voor deze vruchtbaarheidsbehandeling kiest, schrijft uw OB/GYN een recept uit en neemt u de pillen vijf dagen na elkaar oraal in, vroeg in uw menstruatiecyclus. In sommige gevallen wordt u naar huis gestuurd om zoals gewoonlijk geslachtsgemeenschap te hebben. In andere gevallen zal uw arts de zaak nauwlettender in de gaten houden en voorstellen om geslachtsgemeenschap op een bepaalde tijd te hebben om de kans op bevruchting te vergroten.

Omdat dit een behandeling op basis van hormonen is en de natuurlijke hormoonproductie van uw lichaam verandert, kunnen de bijwerkingen variëren van hoofdpijn en stemmingswisselingen tot cystes in de eierstokken en gezichtsstoornissen. Omdat orale vruchtbaarheidsmedicijnen meer dan één eicelafgifte tegelijk kunnen stimuleren, is het risico op een tweeling iets hoger (10% tot 15%) dan normaal.

In de meeste gevallen, als orale vruchtbaarheidsmedicijnen werken, zal een vrouw zwanger worden binnen de eerste paar ovulatiecycli waarin ze de medicatie gebruikt. Sommige paren kiezen ervoor om orale vruchtbaarheidsmedicatie te combineren met Intra-uteriene Inseminatie (IUI) om hun kansen nog verder te vergroten.

Als orale vruchtbaarheidsmedicatie niet binnen drie ovulatiecycli werkt, wordt u mogelijk doorverwezen naar een vruchtbaarheidsspecialist.

Injecteerbare medicijnen

Injecteerbare vruchtbaarheidsmedicatie is de volgende halte op de reis van de vruchtbaarheidsbehandeling. Klinisch gonadotropine-therapie genoemd, zijn de injecteerbare commerciële namen onder meer Gonal-F, Follistim, Menopur en Bravelle. Deze injecteerbare geneesmiddelen maken gebruik van follikelstimulerend hormoon (FSH) of luteniserend hormoon (LH). Injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen worden meestal voorgeschreven als is vastgesteld dat u niet uit uzelf ovuleert of als clomifeencitraat bij u niet werkte.

Het is geen verrassing dat injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen krachtiger zijn dan hun orale tegenhangers. Ze worden door u of een partner toegediend (uw arts kan u de eerste injectie geven en u daarna leren hoe u de injecties zelf moet toedienen), hetzij onder de huid (subcutaan) of in het spierweefsel (intramusculair). Zodra u met de injecties begint, wordt u zorgvuldig gecontroleerd via echografie en bloedonderzoek om de ontwikkeling van de follikels te evalueren. Omdat dit voor de meeste paren geen “startpunt” is en de bijwerkingen sterker zijn, worden injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen bijna altijd gecombineerd met IUI om de kans op conceptie zo snel mogelijk te vergroten, zodat de vrouw minder lang de injecties hoeft te ondergaan.

De bijwerkingen kunnen iets dramatischer zijn dan die van orale vruchtbaarheidsmedicijnen. Ze omvatten eierstokvergroting, een opgeblazen gevoel in de buik en hyperstimulatiesyndroom van de eierstokken. Injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen triggeren vaak het vrijkomen van meer dan één eicel, waardoor de kans op meerlingen toeneemt. Daarom stoppen gewetensvolle vruchtbaarheidsklinieken vaak een cyclus van gonadotropinetherapie als men denkt dat een drieling of een hogere orde van meerlingen tot de mogelijkheden behoort. Meerlingzwangerschappen worden als zeer riskant beschouwd en ons doel is gezonde, voldragen eenlingzwangerschappen.

Heeft u vragen over onvruchtbaarheid of over de geschiktheid van orale of injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen voor u? Bel dan gerust het RRC op 913.894.2323 of neem online contact met ons op voor meer informatie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *