Hoe gemakkelijk is het om een titel te kopen? En als je er eenmaal een hebt, krijg je dan betere aanbiedingen van winkels, banken, hotels en luchtvaartmaatschappijen?
Wie kan dat beter vragen dan LORD TOBY WALNE (tot afgelopen dinsdag gewoon Financial Mail-verslaggever Toby Walne).
In het eerste van een tweedelige reportage over deze schijnbaar bloeiende industrie bekijkt ‘zijn heerschap’ waar titels kunnen worden gekocht, hoeveel ze kosten en – van cruciaal belang – of ze legitiem zijn.
Een willekeurige e-mail van elitetitles.co.uk trok mijn aandacht met de advertentie: ‘How to Get Royalty Treatment – Even Called Lord or Lady – Overwhere You Go!’
Ja, zelfs ik, met geen druppel blauw in mijn bloed, kon een titel kopen voor slechts £195, blijkbaar heel legitiem.
De promotie maakte veel gewag van de financiële voordelen die mijn kant op zouden vloeien. Zodra mijn titel door mensen zou worden opgemerkt, zo luidde het argument, zou ik een ‘rode loper’-behandeling krijgen – alles van privébankieren, upgrades van vluchten en de beste plaatsen in restaurants en theaters tot ‘gratis champagne’ wanneer ik in een hotel verbleef.
De online aanvraag was eenvoudig. Ik kon een bescheiden adellijke status kiezen uit een reeks titels, waaronder baron, hertog, graaf of burggraaf. Ze zouden allemaal evenveel kosten.
De verkoopbrochures beloofden dat deze ‘levensveranderende titel legaal IS’ en kon worden toegevoegd aan mijn paspoort, rijbewijs, bankrekening en creditcards.
Ik werd mijn nieuwe, veredelde zelf via Elite Titles, maar ik ontdekte al snel dat ik ook een lord had kunnen worden via een van de tientallen websites die soortgelijke titels verkopen. Maar hier wordt het onduidelijk. Titels die online te koop zijn, beginnen al bij £18,95 van bedrijven zoals Lord Titles (lordtitles.co.uk). Maar diensten die erop lijken, kunnen duizenden ponden kosten.
Elite, bijvoorbeeld, biedt ‘zittitels’ aan vanaf £995 die zijn verbonden aan een stuk land – in dit geval een perceel van slechts 8 bij 8 inch.
De aanvraag voor mijn budgetversie van £195 nam enkele minuten in beslag en mij werd beloofd dat mijn aanvraag binnen vijf werkdagen zou worden ‘beoordeeld’ en een titel per post naar mij zou worden verzonden als werd geoordeeld dat ik kon worden veredeld.
Het certificaat, als je het zo kunt noemen, arriveerde keurig, met wat rood lint en een paar stempels van goudfolie. ‘Titelakte van de zeer geachte en nobele Heer Tobias Walne,’ stond erop. De begeleidende brief was ondertekend, zeer verheugend: ‘Ik blijf, Lord Walne, Uwer Lords meest gehoorzame dienaar, Andrew Bulpin.
Maar betekende het papierwerk überhaupt iets? Blijkbaar niet.
Ik vroeg Robert Smith, voorzitter van de Manorial Society, die authentieke titels veilt, wat hij van mijn aankoop vond. Wat u hebt gekocht is gewoon een mooi stuk papier – niets anders dan een naamsverandering die u voor slechts £25 bij een notaris had kunnen laten doen,’ zei hij. U bent nog steeds de heer Walne en als u uw naam verandert op de manier die dit papierwerk suggereert, zou u niets anders zijn dan de heer Lord T Walne.
‘Dit is niet hetzelfde als een Lordship of a Manor, in het Engelse recht vastgelegd als incorporeal hereditament – eigendom zonder lichaam. Je kunt jezelf noemen wat je wilt, zolang je maar geen mensen bedriegt door het te gebruiken.
Ik vroeg Charles Kidd, redacteur van Debrett’s Peerage & Baronetage of mijn nieuwe titel een plaats verdiende in het prestigieuze boek. De heer Kidd zei: “Sorry, als je met zo’n titel bij ons komt, is er maar één plaats waar je gegevens worden opgenomen – en dat is niet in het boek.
De ”lordship” die u hebt gekocht kan op geen enkel juridisch document worden gebruikt. U bezoedelt in feite de naam van een authentieke titel en brengt deze in diskrediet.
Wat te denken van Elite Titels en Andrew Bulpin, die beweerde mijn meest gehoorzame dienaar te zijn? Het bedrijf
opereert vanuit het postadres van een fotokopieerwinkel in Newton Abbot, Devon. Bulpin, 47, zegt: “Wij zijn gepositioneerd aan het leuke eind van de markt. Als je je titel wilt veranderen in lord, is dat volkomen legaal. En als anderen ervoor kiezen om je voordelen te geven vanwege de titel, dan is dat hun voorrecht.’
Koning’s losgeld: Perks of the real thing
Lordships bestonden al eeuwen, maar pas met de komst van Willem de Veroveraar in 1066 werden ze big business.
William deelde ze uit aan zijn volgelingen en tegen de tijd dat het Domesday Book in 1086 in opdracht werd gegeven, waren er minstens 13.000 titels.
De moderne verkoop van eigendomstitels werd mogelijk gemaakt door de 1922 Law of Property Act, die de overblijfselen van het feodale pachtrecht afschafte, maar soms een paar oude rechten behield, zoals het houden van markten, vissen en het kiezen van de dominee. Het stond investeerders ook toe een titel te kopen zonder land te kopen.
De Manorial Society is een toonaangevende veilingmeester van authentieke titels in Groot-Brittannië. Ze beginnen bij ongeveer £5,000 maar kunnen zes cijfers kosten. Een van de grootste verkopen van de afgelopen jaren was de verkoop van het Lordship of the Manor of Wimbledon door Earl
Spencer in 1996, waarvoor hij 171.000 pond opstrijkte.
Robert Smith van de Manorial Society zegt niet te geloven dat titels als investeringen moeten worden gezien, maar accepteert wel dat ze in waarde kunnen stijgen. Hij wijst ook op de extra’s die een titel kan bieden, zoals vis- en mijnbouwrechten en het prestige dat het kan opleveren in het zakelijke en privéleven.
‘Het kopen van een titel kan persoonlijk voldoening geven, maar er zijn fraudeurs,’ zegt hij. Als u gaat kopen, gebruik dan altijd een notaris om de titel waarin u geïnteresseerd bent te valideren.
- De komende weken zal Lord Toby Walne testen of zijn nieuwe titel hem de rode loper oplevert, in binnen- en buitenland. Lees volgende maand zijn bevindingen.